[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Santa Maria delle Grazie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bazylika Santa Maria delle Grazie
w Mediolanie
Basilica di Santa Maria delle Grazie
sanktuarium
Ilustracja
Widok z zewnątrz
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Mediolan

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

bazylika mniejsza
• nadający tytuł

od 22 czerwca 1993
papież Jan Paweł II

Wezwanie

Matki Bożej Łaskawej

Położenie na mapie Mediolanu
Mapa konturowa Mediolanu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bazylika Santa Maria delle Graziew Mediolanie”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Bazylika Santa Maria delle Graziew Mediolanie”
Położenie na mapie Lombardii
Mapa konturowa Lombardii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bazylika Santa Maria delle Graziew Mediolanie”
Ziemia45°27′57″N 9°10′16″E/45,465833 9,171111
Strona internetowa
Kościół i konwent dominikański Santa Maria delle Grazie z "Ostatnią Wieczerzą" Leonarda da Vinci[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
ilustracja
Państwo

 Włochy

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, II

Numer ref.

93

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1980
na 4. sesji

Bazylika Santa Maria delle Grazie w Mediolanie. Autorem projektu kościoła był Guiniforte Solari. Prace nad budową kościoła rozpoczęto w późnych latach 80. XV wieku i kontynuowano przebudowę w latach 90. tego wieku. Świątynia typu bazylikowego, korpus 3-nawowy (długi i niski) powstał już w latach 60. W kościele Donato Bramante zastosował swoje ulubione motywy architektoniczne wynikające z zamiłowania do formy dośrodkowej – prezbiterium i transept zakończył półkolami, a wokół kopuły umieścił galerię otwartą arkadami na zewnątrz. Kopułę na poligonalnym bębnie wieńczy smukła latarnia (cecha charakterystyczna dla Bramantego). Wnętrze Santa Maria delle Grazie charakteryzuje się lekkością i jasnością. Geometryczne wzory, jak malowane rozetowe okna, są podporządkowane klarowności dyspozycji przestrzennej.

W bazylice znajduje się fresk Leonarda da Vinci Ostatnia Wieczerza i kwadratowa mozaika (120 m) przedstawiająca Matkę Bożą.

Nocą 15 sierpnia 1943 roku bomby zrzucone przez brytyjskie i amerykańskie samoloty uszkodziły kościół. Ściana zawierająca Ostatnią wieczerzę nie została zniszczona, gdyż była zabezpieczona workami z piaskiem.

22 czerwca 1993 roku papież Jan Paweł II podniósł kościół do godności bazyliki mniejszej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. GCatholic.org: Basilica di S. Maria delle Grazie. www.gcatholic.org. [dostęp 2017-02-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]