Sambar filipiński
Rusa marianna[1] | |||
(Desmarest, 1822) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
sambar filipiński | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Sambar filipiński[4] (Rusa marianna) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych (Cervidae), blisko spokrewniony z sambarem sundajskim i sambarem jednobarwnym, najmniejszy z sambarów.
Występowanie i biotop
[edytuj | edytuj kod]Naturalny zasięg występowania gatunku obejmuje Filipiny. Jego siedlisko to wilgotne lasy i tereny trawiaste. Został introdukowany na Wyspach Mariańskich i w Japonii.
Charakterystyka ogólna
[edytuj | edytuj kod]Podstawowe dane
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała | Wysokość w kłębie | Długość ogona | Masa ciała | Dojrzałość płciowa | Ciąża | Liczba młodych w miocie |
---|---|---|---|---|---|---|
170–270 cm | 55–75 cm | 8–12 cm | 40–60 kg | 18 miesięcy | 245–285 dni | 1 |
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Ubarwienie ciemnobrązowe, spodem jaśniejsze. Poroże krótkie, 30–40 cm. Żywi się trawami i ziołami.
Zagrożenia i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Populacja sambara filipińskiego jest uważana za stabilną. Za potencjalne zagrożenie uznaje się polowania oraz ograniczony zasięg występowania. Nie jest objęty konwencją waszyngtońską CITES. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii VU (vulnerable – narażony na wyginięcie)[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rusa marianna, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Cervus mariannus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-08-02] (ang.).
- ↑ a b J.R. MacKinnon , P. Ong , J. Gonzales , Rusa marianna, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-06] (ang.).
- ↑ Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 176. ISBN 978-83-88147-15-9.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.