Nuno Gomes

Nuno Gomes

Pełne imię i nazwisko	Miguel Soares Perreira Ribeiro
Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1976 Amarante
Wzrost	181 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1994–1997 Boavista FC 79 (23) 1997–2000 SL Benfica 101 (60) 2000–2002 ACF Fiorentina 53 (14) 2002–2011 SL Benfica 191 (66) 2011–2012 SC Braga 20 (6) 2012–2014 Blackburn Rovers 18 (4) W sumie: 462 (173)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1995–1997  Portugalia U-21 18 (10) 1996–2011  Portugalia 79 (29) W sumie: 97 (39)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy II miejsce Portugalia 2004 piłka nożna
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Nuno Gomes (wym. [ˈnunu ˈgomɨʃ]; właśc. Miguel Soares Perreira Ribeiro; ur. 5 lipca 1976 w Amarante) – portugalski piłkarz występujący na pozycji napastnika.

Swoją karierę rozpoczynał w Boaviscie. Po udanym w sezonie w tym klubie przeniósł się do najbardziej utytułowanego klubu w Portugalii – Benfiki. Przez trzy sezony był jej czołowym strzelcem, przez co zwrócił na siebie uwagę ówczesnego selekcjonera kadry portugalskiej, który zabrał go na mistrzostwa Europy rozgrywane w Belgii i Holandii. Na turnieju tym Nuno Gomes zdobył 4 bramki, jedną mniej niż królowie strzelców – Patrick Kluivert i Savo Milošević. Dzięki temu Portugalczykiem zaczęły się interesować kluby z czołowych lig europejskich, ale trafił on ostatecznie do upadającej Fiorentiny.

Pierwszy sezon mógł zaliczyć do udanych, bowiem zdobył w nim 9 goli. W następnym roku był jednak trapiony przez kontuzje i nie mógł odzyskać optymalnej formy. Latem 2002, po bankructwie Fiorentiny postanowił wrócić do Benfiki i ponownie stał się czołowym strzelcem klubu z Lizbony. Piłkarz pokazał się z dobrej strony także na Mistrzostwach Europy w Piłce Nożnej 2004, strzelając ważną bramkę w meczu z Hiszpanią. W sezonie 2005/2006 zdobył dla „Orłów” 15 goli w lidze. Zaowocowało to zainteresowaniem ze strony innym klubów, między innymi West Hamu United. Gomes znalazł się także w kadrze reprezentacji na Mistrzostwa Świata 2006, lecz Luiz Felipe Scolari nie wprowadzał go do gry nawet z ławki rezerwowych. Nuno wystąpił dopiero w przegranym 1:3 meczu o trzecie miejsce z Niemcami, w którym strzelił gola.

Nuno Gomes wystąpił także na Mistrzostwach Europy w Piłce Nożnej 2008. Na tej imprezie był podstawowym zawodnikiem reprezentacji Portugalii, pełnił także rolę kapitana tego zespołu. Strzelił gola w przegranym przez Portugalię ćwierćfinałowym pojedynku przeciwko Niemcom. Po Mistrzostwach Europy w Piłce Nożnej 2008 piłkarzowi zaczęły dokuczać kontuzje. Coraz rzadziej występował w swojej drużynie klubowej. Nie został powołany na Mistrzostwa Świata 2010. Był to pierwszy turniej rangi mistrzowskiej od Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2000, na którym go zabrakło. W 2011 roku po wielu latach opuścił Benfikę Lizbona i został zawodnikiem SC Braga.

3 lipca 2012 roku podpisał dwuletni kontrakt z Blackburn Rovers^[1].

W historii reprezentacji Portugalii w 79 meczach zdobył 29 goli.

Jest rozwiedziony. Z byłą żoną ma córkę.

• Oficer Orderu Infanta Henryka – 2004^[2]

• Statystyki na Portugoal.net (ang.)
• Nuno Gomes, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
• Nuno Gomes w bazie National Football Teams (ang.)