Mieczysław Augustyniak

Mieczysław Augustyniak
	; Mieczysław Augustyniak w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia	31 grudnia 1895 ; Poturzyn
Data śmierci	po 1945
	Poseł na Sejm RP IV i V kadencji (II RP)
Okres	od 1935; do 1939
Przynależność polityczna	Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem / Obóz Zjednoczenia Narodowego
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mieczysław Sylwester Augustyniak, ps. „August Czarnecki” (ur. 31 grudnia 1895 w Poturzynie, zm. po 1945) – polski osadnik na Kresach i samorządowiec, poseł na Sejm IV i V kadencji (1935–1939), podporucznik rezerwy żandarmerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Mieczysław Sylwester Augustyniak urodził się w Poturzynie, w powiecie tomaszowskim ówczesnej guberni lubelskiej, w rodzinie Franciszka i Kazimiery z Sosnowskich. W młodości kształcił się w Progimnazjum Wyrzykowskiego w Warszawie oraz gimnazjum w Płocku, odbywał praktyki w zakładach mechanicznych Konarzewskiego w stolicy.

W 1914 ukończył wojskowy kurs instruktorski Polskich Drużyn Strzeleckich w Nowym Sączu. 6 sierpnia 1914 wymaszerował z Oleandrów w szeregach II plutonu Pierwszej Kompanii Kadrowej. Następnie w 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym został internowany w Szczypiornie i Łomży. W 1918, po zwolnieniu z internowania, wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. W latach 1918–1921 służył w Wojsku Polskim, awansując na chorążego w żandarmerii.

Po demobilizacji osiadł w Łyszczycach na Polesiu jako osadnik wojskowy. Działał społecznie w powiecie brzeskim, m.in. jako prezes Towarzystwa Domu Ludowego. Od 1929 do 1937 pełnił obowiązki wójta gminy Motykały. Pracował też jako instruktor Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego.

9 lipca 1928 awansował na podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 i 57. lokatą w korpusie oficerów rezerwy żandarmerii^[1]. 29 stycznia 1932 awansował na porucznika ze starszeństwem z dniem 2 stycznia 1932 i 15. lokatą w korpusie oficerów rezerwy żandarmerii^[2]. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Brześciu nad Bugiem z przydziałem mobilizacyjnym do 9 dywizjonu żandarmerii w Brześciu nad Bugiem^[3]. W 1936 zasiadał w zarządzie okręgu Brześć nad Bugiem Związku Legionistów Polskich^[4].

W 1935 został wybrany do Sejmu IV kadencji z ramienia BBWR w okręgu Brześć nad Bugiem. Trzy lata później uzyskał reelekcję z okręgu Pińsk z ramienia OZN.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Niepodległości (24 maja 1932)^[5]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)^[6]
Krzyż Walecznych (1922)
Złoty Krzyż Zasługi (1938)^[7]
Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)^[8]
Odznaka Pamiątkowa „Pierwszej Kadrowej”^[9]

Przypisy

↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 24 lipca 1928, s. 197.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 1 lutego 1932, s. 115.
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 191, 723.
↑ Związek Legionistów Polskich: 1936–1938 r.: sprawozdanie Zarządu Głównego Związku Legionistów Polskich, Warszawa 1938, s. 68.
↑ M.P. z 1932 r. nr 121, poz. 152 („za pracę w dziele odzyskania niepodległości”).
↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 („za zasługi na polu pracy społecznej”).
↑ Odznaczenia. „Życie Polityczne”, s. 4, Nr 220 z 11 sierpnia 1938.
↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 („za zasługi na polu pracy społecznej”).
↑ 6 sierpień: 1914–1934, Warszawa: Zarząd Główny Związku Legjonistów Polskich, 1934, s. 18 .

Bibliografia

Małgorzata Smogorzewska, Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, tom I: A–D, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1998.
Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
Mieczysław Sylwester Augustyniak, Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. mjp.najlepszemedia.pl., Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku.

[1] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 24 lipca 1928, s. 197.

[2] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 1 lutego 1932, s. 115.

[3] Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 191, 723.

[4] Związek Legionistów Polskich: 1936–1938 r.: sprawozdanie Zarządu Głównego Związku Legionistów Polskich, Warszawa 1938, s. 68.

[5] M.P. z 1932 r. nr 121, poz. 152 („za pracę w dziele odzyskania niepodległości”).

[6] M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 („za zasługi na polu pracy społecznej”).

[7] Odznaczenia. „Życie Polityczne”, s. 4, Nr 220 z 11 sierpnia 1938.

[8] M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 („za zasługi na polu pracy społecznej”).

[9] 6 sierpień: 1914–1934, Warszawa: Zarząd Główny Związku Legjonistów Polskich, 1934, s. 18 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]