Mariusz Gulczyński

Mariusz Gulczyński

Data urodzenia	18 października 1928
Data śmierci	27 lipca 2024
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: teorie polityczne, współczesne systemy polityczne
Alma Mater	Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR
Doktorat	1971
Habilitacja	1977
Profesura	1981
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR ALMAMER Szkoła Wyższa w Warszawie Uniwersytet Zielonogórski
Odznaczenia

Mariusz Józef Gulczyński^[1] (ur. 18 października 1928, zm. 27 lipca 2024) – nauczyciel akademicki, działacz społeczno-polityczny, politolog. Specjalizował się w teorii polityki i współczesnych systemach politycznych^[1].

W 1965 ukończył studia historyczne w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. Od października 1967 był zatrudniony w Instytucie Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1971 uzyskał stopień doktora nauk politycznych. Od października 1971 wykładał również w WSNS przy KC PZPR. Od 1973 do 1982 pełnił na tej uczelni funkcję kierownika Zakładu Politycznych Systemów i Doktryn Współczesnego Kapitalizmu^[2]. W 1977 habilitował się, w 1981 został profesorem nauk społecznych^[1]. Od 1983 do 1989 pracował jako kierownik Warsztatu Opinioznawczego CBOS. W latach 1985–1990 był pierwszym zastępcą dyrektora Instytutu Państwa i Prawa Polskiej Akademii Nauk. Od 1991 do 1995 wchodził w skład Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk. W okresie 1997–2002 pełnił funkcję kierownika Zakładu Systemów Politycznych w Instytucie Politologii Uniwersytetu Zielonogórskiego. Od 2004 do 2009 był profesorem zwyczajnym w Katedrze Teorii i Praktyki Sprawowania Władzy Wydziału Politologii AlmaMer Szkoły Wyższej w Warszawie^[1].

W październiku 1946 został zatrudniony w aparacie młodzieżowym Związku Walki Młodych, w którym był m.in. przewodniczącym zarządu powiatowego w Sierpcu. Następnie działał w Związku Młodzieży Polskiej. W kwietniu 1948 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i został członkiem Komitetu Powiatowego tej partii w Sierpcu, a następnie należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był sekretarzem POP oraz członkiem egzekutywy OOP PZPR. W 1956 był współinicjatorem odrodzenia Związku Harcerstwa Polskiego, następnie był członkiem Głównej Kwatery ZHP w latach 1957–1964. Od kwietnia 1964 do września 1967 był zatrudniony w Sekretariacie Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu^[2]. W latach 1986–1989 zasiadał w prezydium Rady Krajowej PRON. Był m.in. członkiem Rady Redakcyjnej organu teoretycznego i politycznego KC PZPR „Nowe Drogi”^[3]. W 1989 był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu po stronie rządowej. Zasiadał wówczas w Zespole Reform Politycznych.

314 publikacji naukowych, w tym 27 monografii i podręczników; 15 ekspertyz; 5 wypromowanych doktorów, około 100 magistrów.

Zmarł 27 lipca 2024, pochowany został wraz z żoną Genowefą z domu Brzezińską (1930–2018) i jej matką na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie^[4][5].

• Globalizm: nowe stadium kapitalizmu? (1967)
• Determinanty polityki zagranicznej USA (1976)
• Jaki socjalizm (1980)
• Stan i potrzeby porozumienia narodowego w połowie lat osiemdziesiątych (1985)
• Jaki rozwój? (1987)
• Why the Collapse of Socialism and the Restoration of Capitalism? Reflections from Poland (1992)
• Projekty konstytucji RP w konfrontacji z właściwościami różnych typów ustaw zasadniczych (1994)
• Wizje parlamentu Rzeczypospolitej Polskiej (1994)
• Metods and Directions of Social System Transformation (1994)
• Urzeczywistnianie suwerenności narodu (1995)
• Adjustment of Polish Costitutionalism to the Democratic European Standards (1995)
• Dylematy etyczne demokracji bezprzymiotnikowej in statu nascendi (1997)
• Tradycja i współczesność idei integracji europejskiej w Polsce (2000)
• Współczesne systemy polityczne (2000)
• System polityczny Rzeczypospolitej Polskiej (współautor R. Zaradny, 2000)
• Panorama systemów politycznych świata (2004)
• Nauka o polityce. Podręcznik akademicki (2007)
• Wiedza o partiach i systemach partyjnych (wspólnie z A. Małkiewiczem, 2008)
• Kreowanie demokracji. Z dysput o celach i metodach polskiej transformacji (2008)
• Alternatywne orientacje w politologii (2009)
• System polityczny Rzeczypospolitej Polskiej (współautorstwo i naukowa redakcja, 2009)
• Kryzys nadkonsumpcji 2008 – a knol (2009)
• Kapitał polityczny Okrągłego Stołu (2009)
• Dylematy teoretyczne i praktyczne Jubileuszu 20-lecia polskiej transformacji (2009)
• Pozytywny potencjał Kryzysu Nadkonsumpcji – a knol (2009)
• Zrozumieć IV Rzeczpospolitą (2010)
• Wnioski z doświadczeń czterech polskich transformacji: I Rzeczypospolitej. II RP, PRL-u i III RP (2010)
• Politologia. Podręcznik akademicki (2010)
• Kapitał polityczny Okrągłego Stołu i jego wrogowie (2010)
• Zwiastuny cywilizacji racjonalnego dostatku. Kryzys – szansą uratowania globowej cywilizacji, [w:] Dysputowanie.Bloog.pl(2010)
• Dekalog prodemokratycznego politologa – teoretyczne pryncypia i metodologiczne reguły, [w:] Dysputowanie.Bloog.pl (2011)
• Harbingers of the Civilization of Rational Abundance, “Athenaeum – Polish Political Science Studies” Vol 29/2011
• Którędy Do Przodu Manifest Epoki Racjonalizmu – Academia, edu
• Determinanty revitalizacji industrialnej cywilizacji... – Academia.edu

• Nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki: trzeciego stopnia 1973 i 1977 oraz drugiego stopnia 1979,
• Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi,
• Krzyż Kawalerski i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[6]

• Roman Bäcker, Wiesław Hładkiewicz, Andrzej Małkiewicz, Robert Potocki (red.): Interpretacje polityki Księga pamiątkowa dedykowana prof. Mariuszowi Gulczyńskiemu w 80. rocznicę urodzin, Toruń 2010 ISBN 978-83-7611-738-6.
• Mariusz Gulczyński – Academia.edu – publikacje
• gulmar28.wordpress.com