[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Manfred Kinder

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manfred Kinder
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1938
Królewiec

Obywatelstwo

184 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
srebro Rzym 1960 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
brąz Meksyk 1968 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
Mistrzostwa Europy
złoto Belgrad 1962 sztafeta 4 × 400 m
srebro Belgrad 1962 bieg na 400 m
srebro Budapeszt 1966 sztafeta 4 × 400 m
brąz Budapeszt 1966 bieg na 400 m
Europejskie igrzyska halowe
złoto Praga 1967 bieg na 400 m
srebro Dortmund 1966 bieg na 400 m
brąz Belgrad 1969 sztafeta 4 × 2 okrążenia
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN)

Manfred Kinder (ur. 20 kwietnia 1938 w Królewcu[1]) – niemiecki lekkoatleta specjalizujący się w biegu na 400 metrów i biegu na 800 metrów, dwukrotny medalista olimpijski. W czasie swojej kariery reprezentował Republikę Federalną Niemiec.

21 sierpnia 1960 we Fryburgu Bryzgowijskim ustanowił rekord Europy w sztafecie 4 × 400 metrów czasem 3:05,6. Razem z Kinderem biegli Hans-Joachim Reske, Johannes Kaiser i Carl Kaufmann[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie sztafeta 4 × 400 metrów wspólnej reprezentacji olimpijskiej państw niemieckich w tym samym składzie zdobyła srebrny medal i poprawiła rekord Europy wynikiem 3:02,7[2]. Na tych samych igrzyskach Kinder zajął 5. miejsce w finale biegu na 400 metrów[1].

Na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie Kinder startował w barwach RFN. Zdobył srebrny medal w biegu na 400 metrów oraz złoty w sztafecie 4 × 400 metrów (razem z nim biegli Johannes Schmitt, Wilfried Kindermann i Hans-Joachim Reske)[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio znowu występowała wspólna reprezentacja olimpijska Niemiec. Sztafeta 4 × 400 metrów z udziałem Kindera (a także Jörga Jüttnera, Hansa-Ulricha Schulza i Johannesa Schmitta) zajęła 5. miejsce. Kinder startował również w biegu na 800 metrów; odpadł w półfinale[1]. Na europejskich igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie Kinder zajął 2. miejsce w biegu na 400 metrów[4].

Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie został brązowym medalistą w biegu na 400 metrów oraz srebrnym w sztafecie 4 × 400 metrów (razem z Friedrichem Roderfeldem, Jensem Ulbrichtem i Rolfem Krüsmannem)[5]. Zwyciężył w biegu na 400 metrów na europejskich igrzyskach halowych w 1967 w Pradze[6].

Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów (razem z nim biegli Helmar Müller, Gerhard Hennige i Martin Jellinghaus). Wynik 3:00,5 był nowym rekordem Europy[2]. W biegu na 400 metrów odpadł w eliminacjach[1]. Ostatnim międzynarodowym sukcesem Kindera był brązowy medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie[7].

Był mistrzem RFN w biegu na 800 metrów w 1963 i 1964[8] oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w latach 1959–1964 i 1966[9], wicemistrzem w biegu na 400 metrów w latach 1959–1962 i 1966 oraz brązowym medalistą na tym dystansie w 1968[10]. W hali był mistrzem RFN w biegu na 400 metrów w latach 1960–1962, 1967 i 1968 oraz wicemistrzem w 19598[11] oraz mistrzem w sztafecie 4 × 400 metrów w latach 1959–1963[12].

Reprezentował kluby OSV Hörde i od 1962 Wuppertaler SV.

Rekordy życiowe Kindera[13]:

  • bieg na 400 metrów – 45,8 (24 lipca 1960, Berlin)
  • bieg na 800 metrów – 1:46,7 (7 września 1966, Kolonia)

W 1968 otrzymał odznakę Srebrnego Liścia Laurowego[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Manfred Kinder [online], olympedia.org [dostęp 2021-07-01] (ang.).
  2. a b c José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 37 [dostęp 2021-07-01] (hiszp. • ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 516, 520 [dostęp 2021-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. European Athletics Indoor Championships – Dortmund 1966 [online], European Athletics [dostęp 2021-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-31] (ang.).
  5. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 523, 527 [dostęp 2021-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Prague 1967 [online], European Athletics [dostęp 2021-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-24] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Belgrade 1969 [online], European Athletics [dostęp 2021-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-12] (ang.).
  8. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (800m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-07-01] (niem.).
  9. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Staffeln – Herren – Teil 1) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-07-01] (niem.).
  10. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (400m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-07-01] (niem.).
  11. Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (400m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-07-01] (niem.).
  12. Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (Staffeln – Herren – Teil 1) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-07-01] (niem.).
  13. Manfred Kinder [online], Track and Field Statistics [dostęp 2021-07-01] (ang.).