Mats Gustafsson

Mats Gustafsson
	; Mats Gustafsson na moers festival (2010)
Data i miejsce urodzenia	29 października 1964 ; Umeå
Instrumenty	saksofony, flet
Gatunki	free jazz
Wydawnictwo	Rune Grammofon, Qbico, Smalltown Superjazz
Powiązania	Peter Brötzmann, Hamid Drake, Ken Vandermark
	Zespoły
	Fire!, The Thing, Swedish Azz
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Mats Olof Gustafsson (ur. 29 października 1964 w Umeå) – szwedzki saksofonista free jazzowy.

Życiorys

Urodzony na północy Szwecji Gustafsson już jako nastolatek grał na instrumentach klawiszowych, flecie oraz saksofonie. Był zafascynowany grą na saksofonie Little Richarda^[1]. Karierę muzyczną zaczął w 1982 w zespołach jazz-rockowych i punkowych^[2]. W połowie lat 80. przeprowadził się do Sztokholmu. W 1990 grał w Londynie w projekcie Company Dereka Baileya. W tym okresie zaczął też regularnie odwiedzać Chicago i nawiązywać kontakty z tamtejszą sceną jazzową (Ken Vandermark, Hamid Drake). W 2012 nagrał płytę The Cherry Thing, będącą upamiętnieniem słynnego trębacza jazzowego Dona Cherry’ego. W nagraniach brała udział córka Cherry’ego, Neneh.

Współpracował m.in. z Sonic Youth, Peterem Brötzmannem, Derekiem Bailey, Svenem-Åke Johanssonem, Yamataką Eye, Hamidem Drakiem, Kenem Vandermarkiem, Lee Ranaldo, Thurstonem Moore'em, Axelem Dörnerem, Michaelem Zerangiem, Evanem Parkerem, Merzbow, Hanem Benninkiem, Joem McPhee, FourTet, Paalem Nilssen-Love, Ikue Mori, Stianem Westerhusem i Colinem Stetsonem. Jest liderem zespołów Fire!, The Thing i Swedish Azz.

Poza muzyką, Gustafsson zajmuje się też teatrem, literaturą i malarstwem^[1].

Styl

W swojej muzyce Gustafsson łączy elementy wczesnego free jazzu i europejskiej muzyki mikrotonowej^[3]. Eksperymentuje dużo z elektroniką^[1].

Jest twórcą instrumentu o nazwie fluteophone, powstałego po nałożeniu na flet ustnika saksofonu^[3].

Wybrana dyskografia

Nothing To Read z Paulem Lovensem (1991, Blue Tower Records)
Parrot Fish Eye (1995, Okka Disk)
For Don Cherry z Hamidem Drakiem (1995, Blue Tower Records)
Mouth Eating Trees And Related Activities z Barrym Guyem i Paulem Lovensem (1996, Okka Disk)
Frogging z Barrym Guyem (1996, Maya Recordings)
Impropositions. Solo Saxophone (1997, Phono Suecia)
The Education Of Lars Jerry (1999, Xeric)
Hidros One z Nu-Ensemblen (1999, Caprice Records)
Port Huron Picnic z Kurtem Newmanem i Mikiem Gennaro (2000, Spool)
The School Days And Thing (2002, Anagram Records)
Blues z Davidem Stackenäsem (2003, Atavistic)
Hidros 3 z Sonic Youth (2004, Smalltown Supersound)
Slide (2005, Firework Edition Records)
Catapult (2005, Doubtmusic)
It Is All About... (2007, Tyfus)
Words On The Floor z Yoshimi P-We (2007, Smalltown Superjazzz)
Mats G Plays Duke E (2008, Qbico)
Cosmic Debris Volume IV z My Cat Is An Alien (2008, Opax)
The Vilnius Implosion (2008, NoBusiness Records)
Mats G. Plays Albert A. (2009, Qbico)
Baro 101 z Paalem Nilssen-Love i Mesele Asmamaw (2012, Terp Records)
Mats G. Plays Gullin (2012, Sagittarius A-Star)
Birds z Johnem Russellem i Raymondem Stridem (2012, dEN Records)
Bengt (2012, Utech Records)
Stones z Colinem Stetsonem (2012, Rune Grammofon)
Eissalon (Live) z Didi Kern (2013, Rock Is Hell Records)
Vi Är Alla Guds Slavar z Thurstonem Moore'em (2013, Otoroku)

Fire!

You Liked Me Five Minutes Ago (2009, Rune Grammofon)
Unreleased? z Jimem O’Rourke (2011, Rune Grammofon)
In the Mouth – a Hand z Orenem Ambarchim (2012, Rune Grammofon)
(Without Noticing) (2013, Rune Grammofon)
Exit! (jako Fire! Orchestra; 2013, Rune Grammofon)
Enter (jako Fire! Orchestra; 2014, Rune Grammofon)

The Thing

She Knows... (2001, Crazy Wisdom Music)
The Thing (2001, Crazy Wisdom Music)
Sounds Like a Sandwich (2005, Smalltown Superjazz)
Action Jazz (2006, Smalltown Superjazz)
Bag It! (2009, Smalltown Superjazz)
Shinjuku Crawl (2009, Smalltown Superjazz)
Shinjuku Growl (2011, Smalltown Superjazz)
Mono (2011, The Thing Records)
The Cherry Thing z Neneh Cherry (2012, Smalltown Superjazz)
The Cherry Thing Remixes (2012, Smalltown Superjazz)
Boot! (2013, The Thing Records)
Live (2014, The Thing Records, z Thurstonem Moore'em)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Piotr Jagielski: Mats Gustafsson – Gram muzykę nie dlatego, że mam taką ochotę, tylko dlatego, że muszę.. jazzarium.pl. [dostęp 2014-07-20].
↑ bio – Mats Gustafsson. matsgus.com. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).
↑ ^a ^b Joslyn Layne: Mats Gustafsson Biography. AllMusic. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).

[jazzarium-1] Piotr Jagielski: Mats Gustafsson – Gram muzykę nie dlatego, że mam taką ochotę, tylko dlatego, że muszę.. jazzarium.pl. [dostęp 2014-07-20].

[bio-2] – Mats Gustafsson. matsgus.com. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).

[AM-3] Joslyn Layne: Mats Gustafsson Biography. AllMusic. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).

[1]

[2]

[3]