Montoneros

Peronistowski Ruch Montoneros (hiszp. Movimiento Peronista Montoneros, MPM) – peronistyczna organizacja partyzancka w Argentynie, aktywna w latach 70. XX wieku.

Historia

Ruch utworzony został w 1964 roku^[1]. Grupował zwolenników byłego populistycznego prezydenta kraju Juana Peróna^[2]^[1]. Zbrojne działania Montoneros rozpoczęły się w 1970 roku^[3]. Członkowie grupy mieli na koncie zabójstwa, napady na banki i porwania dla okupu^[2], lokalnie miejsce miały zbrojne powstania Montoneros^[2]. Pierwszą akcją bojowników było zamordowanie generała Pedro Eugenio Aramburu w czerwcu 1970 roku^[3]. Perón po powrocie z wygnania w 1973 roku nawiązał jednak bliskie relacje z prawicą i potępił Montoneros, wobec czego grupa zdecydowała się kontynuować rewolucyjną skrajnie lewicową działalność bojową^[2]. W grudniu 1975 roku rebelianci zaatakowali koszary w Buenos Aires, atak zakończył się całodzienną bitwą^[3]. Pod koniec lat 70. działalność grupy została stłamszona przez wojsko i prawicowe grupy terrorystyczne w trakcie tzw. brudnej wojny^[2]. Wielu działaczy zostało zabitych^[2], w samym tylko 1976 roku zginęło 1200 partyzantów^[3]. W 1978 roku pokonana formacja przeniosła swoją kwaterę główną na Kubę^[3].

Grupa Montoneros odpowiedzialna była za spektakularne operacje przeprowadzone przez płetwonurków sformowanych pod koniec 1974 roku Specjalnych Grup Bojowych (GEC)^[4]. 1 listopada 1974 roku podkładając bombę w łodzi zabili generała policji Villara z żoną^[4]. 22 sierpnia 1975 roku, w rocznicę masakry członków grup antyrządowych w bazie marynarki w Trelew w 1972 roku, uszkodzili w stoczni najnowszy niszczyciel marynarki Argentyny ARA „Santísima Trinidad”^[4]. 14 grudnia tego roku uszkodzili jacht „Itati” dowódcy marynarki^[4]. Doświadczenie członków Specjalnych Grup Bojowych zostało docenione przez władze Argentyny i uczestniczyli oni w planowanej operacji przeciwko brytyjskim okrętom w Gibraltarze podczas wojny o Falklandy-Malwiny w 1982 roku, lecz została ona pokrzyżowana przez hiszpańską policję^[4].

Prezydent Carlos Saúl Menem amnestionował członków organizacji. Kilku byłych bojowników zajęło stanowiska w administracji Néstora Kirchnera^[2].

Liderami Montoneros byli Mario Firmenich^[2], Fernando Abal Medina i Mario Eduardo Firmenich^[3]^[5].

Liczebność

W szczytowym okresie formacja liczyła 5 tysięcy bojowników wspieranych przez 15 tysięcy aktywnych sympatyków^[3]. Z czasem liczba członków spadła poniżej 350^[3].

Powiązania zagraniczne

Grupa otrzymywała wsparcie od rządu kubańskiego^[2].

Ideologia

Peronistowski Ruch Montoneros odwoływał się do peronizmu i wyznawał poglądy lewicowo-nacjonalistyczne i lewicowo-chrześcijańskie^[3]^[5].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Montoneros. encyclopedia.com. [dostęp 2017-09-10]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Montonero, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-09-10] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Terroryzm na tle przemocy politycznej (Zarys encyklopedyczny) s. 212
↑ ^a ^b ^c ^d ^e David Spencer: From Vietnam to El Salvador: The Saga of the FMLN Sappers and other Guerrilla Special Forces in Latin America. Greenwood Publishing Group, 1996, s. 133-134. ISBN 978-0-275-95514-4. (ang.).
↑ ^a ^b Noc Ołówków. tygodnikprzeglad.pl. [dostęp 2017-09-10]. (pol.).

Bibliografia

Jarosław Tomasiewicz: Terroryzm na tle przemocy politycznej (Zarys encyklopedyczny). Katowice: Książka i Wiedza, 2000. ISBN 83-907096-2-7.

[e-1] Montoneros. encyclopedia.com. [dostęp 2017-09-10]. (ang.).

[b-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Montonero, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-09-10] (ang.).

[JT-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Terroryzm na tle przemocy politycznej (Zarys encyklopedyczny) s. 212

[saga-4] David Spencer: From Vietnam to El Salvador: The Saga of the FMLN Sappers and other Guerrilla Special Forces in Latin America. Greenwood Publishing Group, 1996, s. 133-134. ISBN 978-0-275-95514-4. (ang.).

[p-5] Noc Ołówków. tygodnikprzeglad.pl. [dostęp 2017-09-10]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]