Litopon

Litopon – biały pigment nieorganiczny z niebieskawym odcieniem, o dobrym kryciu. Mieszanina siarczku cynku i siarczanu baru^[1]. Wprowadzony do handlu ok. roku 1880^[2].

Stosowany w szpachlówkach i farbach olejnych, pokostowych, graficznych, jako wypełniacz oraz bezpośrednia substancja barwiąca, w papiernictwie, przemyśle gumowym, do wyrobu cerat, linoleum, bakelitu, celuloidu. Farby litoponowe są przeciętnej jakości.

Litopon otrzymuje się w reakcji siarczanu cynku z siarczkiem baru^[3]:

ZnSO
4 + BaS → ZnS + BaSO
4

Jeszcze w XIX w. wytwarzany był przez Zrzeszenie Fabryk Chemicznych „Silesia” w Żarowie^[4]. W latach PRL-u produkowany był także przez Zakłady Chemiczne „Tarnowskie Góry”^[5]. Produkowany był w dwóch gatunkach: Litopon 30 zawierający co najmniej 29% siarczku cynku oraz Litopon 60 zawierający co najmniej 59% siarczku cynku. Litopon jest pigmentem o stosunkowo słabej odporności na światło, wykazuje tendencję do kredowania i brak odporności na działanie kwasów. Siła krycia litoponu zależy od zawartości siarczku cynku. W wyrobach malarskich znajdował zastosowanie tylko Litopon 30. Obecnie nie stosowany w produkcji farb^{[6][potrzebny przypis]}.