[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Les Centristes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Les Centristes
Państwo

 Francja

Skrót

LC

Lider

Hervé Morin

Data założenia

2007

Ideologia polityczna

centryzm, liberalizm

Barwy

jasnoniebieska

Strona internetowa

Centryści (fr. Les Centristes, LC) – centrowa partia polityczna we Francji, założona w 2007, do 2016 działająca pod nazwą Nowe Centrum (Nouveau Centre, NC), a początkowo również pod nazwą Europejska Socjal-Liberalna Partia (Parti Social Libéral Européen, PSLE), działająca od 2007.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

NC zostało założone przez część działaczy Unii na rzecz Demokracji Francuskiej, którzy w 2007 zdecydowali się poprzeć Nicolasa Sarkozy’ego w drugiej turze wyborów prezydenckich. Inicjatorzy powstania partii sprzeciwili się tym samym koncepcjom lidera UDF François Bayrou, który nie opowiedział się wprost za żadnym z kandydatów, a także ogłosił powstanie nowego ugrupowania o nazwie Ruch Demokratyczny.

Powołanie NC ogłoszono 29 maja 2007. Akces do niego zgłosiła m.in. większość posłów z frakcji UDF. Na czele stanął dotychczasowy przewodniczący frakcji deputowanych Hervé Morin, który wkrótce objął funkcję ministra obrony narodowej w pierwszym rządzie François Fillona.

W wyborach parlamentarnych, które odbyły się 10 i 17 czerwca 2007, NC uzyskała ponad 20 mandatów w Zgromadzeniu Narodowym (przy czym wszyscy wybrani jej deputowani kandydowali, mając we swoich okręgach wyborczych wsparcie UMP).

NC weszła w skład większości prezydenckiej, frakcja partii liczyła pod koniec kadencji ponad 20 posłów (w tym paru związanych z AC i CD), kierował nią przez większą część kadencji François Sauvadet. Ugrupowanie posiadało w kolejnych rządach François Fillona od jednego do dwóch ministrów i dwóch-trzech sekretarzy stanu. Akces do niego zgłosiło kilkunastu senatorów. W wyborach europejskich w 2009 NC wystartowała wspólnie z koalicjantami rządowymi (UMP i GM). Do PE VII kadencji ugrupowanie wprowadziło trzech swoich przedstawicieli. W 2011 partia weszła w skład nowej centrowej koalicji pod nazwą Sojusz Republikański, Ekologiczny i Społeczny, który nie podjął aktywnej działalności. W 2012 dotychczasowy przewodniczący uzyskał reelekcję, a w wyborach prezydenckich Nowe Centrum wsparło Nicolasa Sarkozy’ego. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku NC wystawiło ponad 80 kandydatów, z czego blisko 30 z poparciem UMP[1] (głównie parlamentarzystów i ustępujących członków rządu), uzyskując kilkanaście mandatów. Przed wyborami doszło jednak w partii do faktycznego rozłamu na dwie frakcje, spory dotyczyły przyszłości ugrupowania. Na czele pierwszej stanęli lider partii Hervé Morin i Charles de Courson, na czele tzw. dysydentów Jean-Christophe Lagarde oraz ministrowie Maurice Leroy i François Sauvadet. Pierwsi w nowym parlamencie uzyskali 7 miejsc, drudzy 5 mandatów, wszyscy przystąpili do nowej frakcji demokratów i niezależnych. Wkrótce po wyborach Jean-Christophe Lagarde ogłosił powstanie nowego ugrupowania centrowego. W 2012 partia przystąpiła do federacyjnej Unii Demokratów i Niezależnych, w 2014 z listy współtworzonej przez unię europosłem został Jean-Marie Cavada z NC.

W grudniu 2016 ugrupowanie przyjęło nową nazwę[2]. W 2017 z ramienia UDI wprowadziła kilkuosobową reprezentację do niższej izby parlamentu. W grudniu 2017 Centryści opuścili Unię Demokratów i Niezależnych[3]. W 2019 porozumieli się z Republikanami w sprawie wspólnego startu do PE[4] (co umożliwiło im uzyskanie swojego przedstawiciela w tym gremium). W 2022 ich jedynym przedstawicielem w Zgromadzeniu Narodowym został Charles de Courson[5]. W 2024 do niższej izby francuskiego parlamentu zostali natomiast wybrany należący do LC Charles de Courson oraz Nathalie Colin-Oesterlé[6].

Politycy Les Centristes

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Politycy Les Centristes.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Élections législatives 2012. france-politique.fr. [dostęp 2012-06-18]. (fr.).
  2. UDI: adieu le «Nouveau Centre», bonjour «Les Centristes». leparisien.f, 11 grudnia 2016. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).
  3. Les Centristes d'Hervé Morin s'affranchissent de l'UDI. liberation.fr, 16 grudnia 2017. [dostęp 2018-01-05]. (fr.).
  4. Info RL. Nathalie Colin-Oesterlé en 6e position sur la liste Bellamy aux Européennes. republicain-lorrain.fr, 16 marca 2019. [dostęp 2019-05-27]. (fr.).
  5. Matti Faye: Résultats législatives 2022 dans la Marne: Charles de Courson (Les Centristes) réélu pour un septième mandat. francetvinfo.fr, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-20]. (fr.).
  6. Raphaël Marchal, Maxence Kagni: Législatives 2024: Quels équilibres au sein des blocs de la nouvelle Assemblée nationale?. lcp.fr, 8 lipca 2024. [dostęp 2024-07-16]. (fr.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]