Lorenzo Insigne

Lorenzo Insigne
Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1991 ; Frattamaggiore
Wzrost	163 cm
Pozycja	pomocnik, napastnik
	Informacje klubowe
Klub	Toronto FC
Kariera juniorska
Lata	Klub
2006–2010	Napoli
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Aktualne na: 25 lutego 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ; ↑ Aktualne na: 24 marca 2022. ;
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa Europy
	Liga Narodów UEFA
	Mistrzostwa Europy U-21
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lorenzo Insigne (ur. 4 czerwca 1991 we Frattamaggiore) – włoski piłkarz występujący na pozycji pomocnika lub napastnika w kanadyjskim klubie Toronto FC oraz w reprezentacji Włoch.

Kariera klubowa

Insigne jest wychowankiem akademii SSC Napoli. W Serie A zadebiutował 24 stycznia 2010, gdy wszedł w ostatniej minucie meczu z Livorno za Germána Denisa. Kilka tygodni później został wypożyczony do Cavese.

W 2010 Foggia Calcio wykupiła 50% jego karty zawodniczej. Pod wodzą czeskiego trenera, Zdenka Zemana, trafił 19 goli.

8 lipca 2011 ponownie grał pod wodzą Zemana, tym razem został wypożyczony do Pescary^[1].

Od lutego 2019 do stycznia 2022 był kapitanem Napoli^[2].

8 stycznia 2022, na zasadzie wolnego transferu, Insigne przeszedł do kanadyjskiego klubu Toronto FC, z którym podpisał czteroletni kontrakt^[3]. 23 lipca zadebiutował w klubie, przegrywając 4:0 mecz Major League Soccer z Charlotte FC^[4].

Kariera reprezentacyjna

6 października 2011 zadebiutował w drużynie reprezentacji Włoch U-21. Strzelił dwie bramki w wygranym 7:2 meczu z Liechtensteinem. 11 września 2012 zadebiutował w dorosłej reprezentacji w wygranym 2:0 meczu z Maltą. Pierwszą bramkę zdobył w przegranym 2:1 meczu przeciwko Argentynie 14 sierpnia 2013. Wystąpił na Mistrzostwach Świata 2014, Mistrzostwach Europy 2016 i na Mistrzostwach Europy 2020 w których zwyciężył.

Życie prywatne

Jego trzej bracia Roberto, Marco i Antonio również są piłkarzami^[5]. Żonaty z Genoveffą Jarone, z którą ma dwójkę synów Carmine i Christiana.

Przypisy

↑ Ufficiale, colpi Pescara: presi Insigne e Romagnoli. Corriere dello Sport, 2011-07-08. [dostęp 2012-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-14)]. (wł.).
↑ Insigne: 'Proud to be Napoli captain' | Football Italia [online], football-italia.net [dostęp 2021-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-15] .
↑ Lorenzo Insigne odchodzi z Napoli! Włoch podpisał kontrakt z nowym klubem [online], Meczyki.pl [dostęp 2023-02-27] (pol.).
↑ Insigne, Bernardeschi debut as Toronto FC clobbers Charlotte FC [online], Pro Soccer Wire, 24 lipca 2022 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
↑ FabioF. Tarantino FabioF., Lorenzo e i suoi fratelli: alla scoperta della prole Insigne, famiglia di calcio [online], Soccer Magazine, 10 września 2012 [dostęp 2021-03-27] (wł.).

Bibliografia

Lorenzo Insigne w bazie National Football Teams (ang.)
Lorenzo Insigne, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
Lorenzo Insigne, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-07-07] .

[1] Aktualne na: 25 lutego 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Aktualne na: 24 marca 2022.

[3] Ufficiale, colpi Pescara: presi Insigne e Romagnoli. Corriere dello Sport, 2011-07-08. [dostęp 2012-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-14)]. (wł.).

[4] Insigne: 'Proud to be Napoli captain' | Football Italia [online], football-italia.net [dostęp 2021-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-15] .

[5] Lorenzo Insigne odchodzi z Napoli! Włoch podpisał kontrakt z nowym klubem [online], Meczyki.pl [dostęp 2023-02-27] (pol.).

[6] Insigne, Bernardeschi debut as Toronto FC clobbers Charlotte FC [online], Pro Soccer Wire, 24 lipca 2022 [dostęp 2023-02-27] (ang.).

[7] FabioF. Tarantino FabioF., Lorenzo e i suoi fratelli: alla scoperta della prole Insigne, famiglia di calcio [online], Soccer Magazine, 10 września 2012 [dostęp 2021-03-27] (wł.).

[a]

[b]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]