Jezioro Szkoderskie

Jezioro Szkoderskie
Skadarsko jezero, Liqeni i Shkodrës
	Położenie
Państwo	Albania; Czarnogóra
Region	Półwysep Bałkański
	Morfometria
Powierzchnia	360–550 km²
Wymiary; • max długość; • max szerokość	; 48 km; 25 km
Głębokość; • średnia; • maksymalna	; 7–10 m ; 44 m
	Hydrologia
Rzeki zasilające	Morača
Rzeki wypływające	Buna
Rodzaj jeziora	krasowe
	Położenie na mapie Albanii Jezioro Szkoderskie
	42°10′N 19°19′E/42,166667 19,316667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Ten artykuł od 2016-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jezioro Szkoderskie (serb. Skadarsko jezero, alb. Liqeni i Shkodrës) – największe jezioro na Półwyspie Bałkańskim, położone na granicy Albanii i Czarnogóry.

Charakterystyka

2/3 jeziora leżą w Czarnogórze, a 1/3 w Albanii. Jezioro ma charakter krasowy, a znajduje się w dolinie położonej 7 km od brzegu morza.

Powierzchnia jeziora: ok. 360–550 km² (zmienna)
Długość: 48 km
Szerokość: do 25 km
Głębokość średnia: 7–10 m
Głębokość maksymalna: 44 m (kryptodepresja)

Dochodzi do dużych wahań poziomu wód.

Do jeziora uchodzi kilka większych rzek, z których największa jest Morača, a z jeziora wypływa rzeka Buna (Bojana), która poprzez bifurkację uchodzi do Adriatyku i rzeki Drin.

Największe miasto w okolicy jeziora to albańska Szkodra.

Na jeziorze znajdują się wyspy, na których mieszczą się zabytkowe monastery (monaster Starčeva Gorica, monaster Moračnik)^[1]. Jezioro jest także miejscem gniazdowania wielu gatunków ptaków. Jest to jedno z niewielu w Europie miejsc występowania pelikanów.

Znaczną część czarnogórskiego fragmentu jeziora obejmuje Park Narodowy Jeziora Szkoderskiego (serb./czarnog. Nacionalni Park Skadarsko jezero) o powierzchni 40 tys. ha.

Awifauna

Awifauna Jeziora Szkoderskiego obejmuje blisko 280 gatunków ptaków, co stanowi ok. połowy wszystkich gatunków ptaków, występujących w Europie. W tym są 73 gatunki stale tu gniazdujące, 18 gatunków przelotnych, regularnie odwiedzających jezioro w czasie wiosennych i jesiennych przelotów, 45 gatunków regularnie zimujących na jeziorze, 12 gatunków regularnie spotykanych na jeziorze latem, lecz niegniazdujących oraz ok. 90 gatunków spotykanych tu nieregularnie, w tym zalatujących z sąsiednich terenów. Od 1995 r. ok. 20 tys. ha otwartych wód, trzcinowisk i okresowo zalewanych łęgów w północnej części jeziora jest objętych Konwencją o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego (tzw. konwencja ramsarska)^[2].

Inne gatunki ptaków:

Zobacz też

Park Narodowy Jeziora Szkoderskiego

Przypisy

↑ AgnieszkaA. Szymańska AgnieszkaA., Czarnogóra, Pruszków: Rewasz, 2007, s. 190, ISBN 978-83-89188-60-1, OCLC 749467399 .
↑ Według tablicy informacyjnej w miejscowości Virpazar, 2017 r.

[1] AgnieszkaA. Szymańska AgnieszkaA., Czarnogóra, Pruszków: Rewasz, 2007, s. 190, ISBN 978-83-89188-60-1, OCLC 749467399 .

[2] Według tablicy informacyjnej w miejscowości Virpazar, 2017 r.

[1]

[2]