[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Hugo Nys

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hugo Nys
Ilustracja
Państwo

 Monako

Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1991
Évian-les-Bains

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2010

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Mariusz Fyrstenberg, Kevin Blandy, Guillaume Couillard

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

327 (29 lipca 2019)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7

Najwyżej w rankingu

12 (12 czerwca 2023)

Australian Open

F (2023)

Roland Garros

QF (2021)

Wimbledon

3R (2017, 2023)

US Open

QF (2022, 2023)

Hugo Nys (ur. 16 lutego 1991 w Évian-les-Bains) – monakijski tenisista, do roku 2019 reprezentujący Francję.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Status profesjonalny osiągnął w 2010 roku.

W grze podwójnej wygrał siedem tytułów o randze ATP Tour z czternastu rozegranych finałów. Ponadto wygrał jedenaście deblowych turniejów cyklu ATP Challenger Tour.

W 2014 roku zadebiutował w imprezie Wielkiego Szlema podczas deblowego turnieju Rolanda Garrosa. Jego partnerem był wówczas Fabrice Martin. Para odpadła w pierwszej rundzie po porażce z duetem Andre BegemannRobin Haase.

Od 2019 roku reprezentuje Monako w rozgrywkach Pucharu Davisa.

W 2023 roku, startując w parze z Janem Zielińskim, dotarł do finału wielkoszlemowego Australian Open w grze podwójnej. W decydującym meczu polsko-monakijska para przegrała z deblem Rinky Hijikata-Jason Kubler 4:6, 6:7(4).

Najwyżej sklasyfikowany był na 327. miejscu w singlu (29 lipca 2019) oraz na 12. pozycji w deblu (12 czerwca 2023).

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A 2R 1R 3R 1R 1R F QF 0 / 7 11 – 7
French Open A A A A 1R A A 1R 2R A 2R QF 3R 2R 3R 0 / 8 10 – 8
Wimbledon A A A A A A A 3R 1R 2R NH 1R 2R 3R 1R 0 / 7 6 – 7
US Open A A A A A A A A 1R 1R A 2R QF QF 0 / 5 7 – 5
Bilans spotkań 0–0 0–0 0–0 0–0 0–1 0–0 0–0 2–2 2–4 1–3 3–2 4–4 6–4 11–4 5–3 0 / 27 34 – 27

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (7–7)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 11 lutego 2018 Montpellier Twarda (hala) Japonia Ben McLachlan Wielka Brytania Ken Skupski
Wielka Brytania Neal Skupski
6:7(2), 4:6
Zwycięzca 1. 4 sierpnia 2019 Los Cabos Twarda Monako Romain Arneodo Wielka Brytania Dominic Inglot
Stany Zjednoczone Austin Krajicek
7:5, 5:7, 16–14
Zwycięzca 2. 2 maja 2021 Estoril Ceglana Niemcy Tim Pütz Wielka Brytania Luke Bambridge
Wielka Brytania Dominic Inglot
7:5, 3:6, 10–3
Zwycięzca 3. 23 maja 2021 Lyon Ceglana Niemcy Tim Pütz Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
6:4, 5:7, 10–8
Finalista 2. 26 września 2021 Metz Twarda (hala) Francja Arthur Rinderknech Polska Hubert Hurkacz
Polska Jan Zieliński
5:7, 3:6
Finalista 3. 31 października 2021 Petersburg Twarda (hala) Kazachstan Andriej Gołubiew Wielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
3:6, 4:6
Finalista 4. 27 sierpnia 2022 Winston-Salem Twarda Polska Jan Zieliński Australia Matthew Ebden
Wielka Brytania Jamie Murray
4:6, 2:6
Zwycięzca 4. 25 września 2022 Metz Twarda (hala) Polska Jan Zieliński Wielka Brytania Lloyd Glasspool
Finlandia Harri Heliövaara
7:6(5), 6:4
Finalista 5. 28 stycznia 2023 Australian Open, Melbourne Twarda Polska Jan Zieliński Australia Rinky Hijikata
Australia Jason Kubler
4:6, 6:7(4)
Zwycięzca 5. 21 maja 2023 Rzym Ceglana Polska Jan Zieliński Holandia Robin Haase
Holandia Botic van de Zandschulp
7:5, 6:1
Finalista 6. 29 października 2023 Bazylea Twarda (hala) Polska Jan Zieliński Meksyk Santiago González
Francja Édouard Roger-Vasselin
7:6(8), 6:7(3), 1–10
Zwycięzca 6. 11 listopada 2023 Metz Twarda (hala) Polska Jan Zieliński Niemcy Constantin Frantzen
Niemcy Hendrik Jebens
6:4, 6:4
Zwycięzca 7. 3 marca 2024 Acapulco Twarda Polska Jan Zieliński Meksyk Santiago González
Wielka Brytania Neal Skupski
6:3, 6:2
Finalista 7. 21 kwietnia 2024 Barcelona Ceglana Polska Jan Zieliński Argentyna Máximo González
Argentyna Andrés Molteni
6:4, 4:6, 9–11

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]