Hieroteusz (Malicki)
Joannikij Malicki | |
Metropolita kijowski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1727 |
Data i miejsce śmierci |
2 września 1799 |
Miejsce pochówku | |
Metropolita kijowski | |
Okres sprawowania |
1796–1799 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne |
1758 |
Diakonat |
przed 1774 |
Prezbiterat |
przed 1774 |
Chirotonia biskupia |
6 grudnia 1799 |
Hieroteusz, imię świeckie Joannikij Malicki (ur. 1727 na Czernihowszczyźnie, zm. 22 sierpnia?/2 września 1799) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył seminarium duchowne w Woroneżu, po czym został w nim zatrudniony jako wykładowca, następnie kaznodzieja i prefekt. Następnie ukończył Akademię Słowiańsko-Grecko-Łacińską w Moskwie. W 1758 złożył wieczyste śluby mnisze. W 1762 został przełożonym monasteru Narodzenia Matki Bożej w Domnicy. Po dziesięciu latach został przeniesiony do monasteru św. św. Borysa i Gleba w Czernihowie, gdzie objął analogiczne obowiązki. W 1774 został archimandrytą i przełożonym Jeleckiego Monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Czernihowie. W 1786 został dodatkowo rektorem seminarium duchownego w Czernihowie[1].
6 grudnia 1788 przyjął chirotonię biskupią i został biskupem czernihowskim i nieżyńskim. Osiem lat później Świątobliwy Synod Rządzący mianował go metropolitą kijowskim i włączył w skład swoich stałych członków. W Kijowie okazał się zdolnym administratorem, działał także na rzecz poprawy moralnego i umysłowego poziomu duchowieństwa, opiekował się Akademią Mohylańską[1]. Zmarł w 1799 i został pochowany w soborze Mądrości Bożej w Kijowie[1].
Był ostatnim hierarchą pochodzenia ukraińskiego pełniącym urząd metropolity kijowskiego po włączeniu metropolii kijowskiej do Patriarchatu Moskiewskiego. Po jego śmierci urząd ten objął duchowny pochodzący z Mołdawii, po nim zaś do 1921 katedrę tę obejmowali wyłącznie Rosjani[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Иерофей (Малицкий). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
- ↑ W. Mokry, Stosunek państwowych i cerkiewnych władz moskiewskich do ukraińskiej Cerkwi prawosławnej i unickiej w wiekach XVII-XX [w:] red. R. Łużny, F. Ziejka, A. Kępiński, Unia brzeska. Geneza, dzieje i konsekwencje w kulturze narodów słowiańskich, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "UNIVERSITAS", Kraków 1994, ISBN 83-7052-220-3, s.87