[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Hatfield (Hertfordshire)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hatfield
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Region

East of England

Hrabstwo

Hertfordshire

Dystrykt

Welwyn Hatfield

Populacja (2011)
• liczba ludności


39 202

Nr kierunkowy

01707

Kod pocztowy

AL9, AL10

Położenie na mapie Hertfordshire
Mapa konturowa Hertfordshire, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Hatfield”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Hatfield”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Hatfield”
Ziemia51°45′43,20″N 0°23′00,00″W/51,762000 -0,383333
Strona internetowa

Hatfield (dawniej Bishop's Hatfield) – miasto i civil parish w południowej części Wielkiej Brytanii, w Anglii, w hrabstwie Hertfordshire, w dystrykcie Welwyn Hatfield[1]. W 2011 civil parish liczyła 39 202 mieszkańców[2]. Do niedawna był to ośrodek przemysłu lotniczego (samoloty De Havilland Comet).

Posiada dobre połączenie drogowe (autostrada A1) oraz kolejowe z Londynem (20 minut jazdy pociągiem do stacji King’s Cross w Londynie). W 2000 w mieście doszło do katastrofy kolejowej, w której śmierć poniosły cztery osoby.

Miasto jest wspomniane w Domesday Book (1086) jako Hetfelle[3]. Cennym zabytkiem jest położony na wschód od centrum miasta pałac królewski, znany jako Hatfield House, wzniesiony pod koniec XV wieku (w obecnym kształcie w 1611). W I połowie XVI wieku w Hatfield House okres dzieciństwa spędziły dzieci króla Henryka VIII, a zarazem późniejsi monarchowie angielscy: Edward VI Tudor oraz jego przyrodnie siostry, Elżbieta I Tudor i Maria I Tudor.

Hatfield jest siedzibą Uniwersytetu Hertfordshire (niektóre jego wydziały znajdują się w pobliskich miastach, na przykład St Albans i Bayfordbury).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ordnance Survey linked data
  2. Neighbourhood Statistics. [dostęp 2015-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
  3. The Domesday Book online