HMS E13
 HMS E13 u wybrzeży Saltholm w sierpniu 1915 | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki |
16 grudnia 1912 |
| Wodowanie |
22 września 1914 |
 Royal Navy
| |
| Wejście do służby |
9 grudnia 1914 |
| Wycofanie ze służby |
19 sierpnia 1915 |
| Los okrętu |
internowany |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
678 ton (wynurzony), |
| Długość |
55 metrów |
| Zanurzenie |
4,6 metra |
| Napęd | |
| dwa spalinowe silniki diesla 1600 KM, dwa silniki elektryczne 840 KM | |
| Prędkość |
15,25 węzłów na powierzchni |
| Zasięg |
5600 km przy 10 węzłach |
| Uzbrojenie | |
| pięć wyrzutni torpedowych 450 mm | |
| Wyposażenie | |
| działko 76 mm | |
| Załoga |
30 |
HMS E13 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1912–1914 w Chatham Dockyard, Chatham kosztem 101 900 funtów. Okręt został wodowany 22 września 1914 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 9 grudnia 1914.
Pierwszym dowódcą był Lt. Geoffrey Layton. Po rozpoczęciu służby w Royal Navy okręt został przydzielony do o Ósmej Flotylli Okrętów Podwodnych (8th Submarine Flotilla), stacjonującej w Harwich. W 1914 roku odbywała patrole w rejonie Morza Północnego.
W maju 1915 roku E13 został wysłany na patrol nad wybrzeża Morza Północnego pod panowaniem niemieckim. Po zauważeniu niemieckiego sterowca LZ 9, dowódca okrętu rozkazał otworzenie do niego ognia. W odpowiedzi załoga sterowca rozpoczęła bombardowanie okrętu, który wszedł w zanurzenie.
14 sierpnia 1915 roku wraz z HMS E8 okręt pod dowództwem Lt. Geoffreya Laytona został wysłany na misję przejścia przez Cieśniny Duńskie na Morze Bałtyckie. Z powodu awarii kompasu 18 sierpnia okręt wszedł na mieliznę w cieśninie Sund, u wybrzeży Saltholm, (patrz zdjęcie w infoboksie). O 5 rano 19 sierpnia łódź torpedowa Kongelige Danske Marine podpłynęła do okrętu E13 i przekazała informacje kapitanowi Laytonowi, że jeżeli w ciągu 24 godzin nie odpłynie z neutralnych wód terytorialnych Królestwa Danii, jego okręt wraz z załogą zostanie internowany. W odpowiedzi kapitan Layton nakazał odciążenie okrętu, poprzez wypompowanie części paliwa, jednak nie dało to pożądanego rezultatu, okręt osiadł na mieliźnie na głębokości około 3 metrów. Layton wysłał jednego z oficerów na brzeg w celu skontaktowania się z Admiralicją i próby zorganizowania wyciągnięcia statku z mielizny. W międzyczasie pojawiły się niemieckie łodzie torpedowe, które pomimo interwencji Duńczyków, ostrzelały unieruchomiony okręt, który stanął w ogniu. Po opuszczeniu okrętu przez załogę duńskie łodzie zajęły pozycję pomiędzy niemieckimi łodziami torpedowymi a E13, które wycofały się. W wyniku ataku zginęło 14 członków załogi okrętu E13[1].
Pozostali marynarze wraz z kapitanem zostali internowani w Kopenhadze.
Po zakończeniu wojny okręt został sprzedany duńskiej firmie Petersen and Albeck.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Patrz Innes McCartney, British Submarines of World War I, str. 25.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 44. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).
- Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.).
- SUBMARINES: CHATHAM BUILT - HM Submarine E13
- H.M.S. E.13 (1914–1915) [online], navalhistory.dk [dostęp 2013-01-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-04] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Okręty podwodne typu E. battleships-cruisers.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. na stronie internetowej Battlecruisers.co.uk
- HMS E13, Submarines Association, Barrow-in-Furness Branch
- E Class Coastal Submarine. britsub.x10.mx. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-21)].