[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Klementyna Koburg-Bonaparte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb cesarski Bonapartych
Herb cesarski Bonapartych

Klementyna Albertyna Maria Leopoldyna Bonaparte (Altesse Impériale et Royale), (ur. 30 lipca 1872, zamek Laeken koło Brukseli8 marca 1955, Nicea) – księżna Napoléon, królewna z panującej w Belgii gałęzi rodu Saksonii-Coburga-Gothy, małżonka księcia Napoleona-Wiktora Bonaparte, pretendenta do cesarskiego tronu francuskiego.

Klementyna Belgijska (fot.ok. 1895)

Klementyna była najmłodszą córką króla Belgów Leopolda II i jego małżonki, arcyksiężniczki austriackiejMarii Henrietty (1836–1902). Para królewska miała czworo dzieci, trzy córki i zmarłego w 10. roku życia syna. Sukcesja Królestwa Belgii nie przewiduje następstwa tronu kobiet (prawo salickie), więc po śmierci Leopolda tron przejął jego bratanek Albert I. Leopold wychowywał swe córki bardzo surowo, z jednym wyjątkiem – najmłodszej Klementyny, do której był bardzo przywiązany i która jako jedyna osoba z jego otoczenia miała dostęp do niego w ostatnich latach jego życia (rodzina się go wyrzekła z powodu jego romansu z aktorką Caroline Delacroix).

W wieku lat 17 Klementyna poznała bonapartystowskiego pretendenta księcia Napoleona-Wiktora Bonaparte, przebywającego wówczas na wygnaniu w Belgii. Zakochana para chciała się pobrać, ale Leopold nie udzielał zezwolenia, bojąc się o losy córki jako małżonki pretendenta i chcąc ją poza tym trzymać u swego boku. Para pobrała się dopiero rok po jego śmierci, 14 listopada 1910, a więc w 38. roku życia Klementyny i 48. księcia Napoleona. Urodziło im się dwoje dzieci, Maria Klotylda (1912–1996) i w 1914 Napoleon Hieronim, przez długie lata jedyna nadzieja rodu Bonaparte na przeżycie w męskiej linii.

Uciekając przed inwazją niemiecką, prawie cały okres I wojny światowej Klementyna i Napoleon spędzili w Anglii, jako goście cesarzowej-wdowy Eugenii w Farnborough. Klementyna pracowała tam jako pielęgniarka w lazarecie dla rannych oficerów angielskich, który cesarzowa urządziła w swym pałacu. Eugenia bardzo ich polubiła i zapisała im w testamencie jedną trzecią swych wielkich zasobów w gotówce i pałac w Farnborough ze wszystkimi kolekcjami.

Klementyna została pochowana obok męża w stworzonej przez Napoleona III Kaplicy Cesarskiej w Ajaccio.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ernest Fryderyk
 
 
 
 
 
 
 
Franciszek z Saksonii-Coburga-Saalfeld
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Zofia z Brunszwiku-Wolfenbüttel
 
 
 
 
 
 
 
Leopold I Koburg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Henryk XXIV Reuss-Ebersdorf
 
 
 
 
 
 
 
Augusta Reuss-Ebersdorf
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karolina Erbach-Schönberg
 
 
 
 
 
 
 
Leopold II Koburg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik Filip Józef Burbon-Orleański
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik Filip
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ludwika Maria de Penthièvre
 
 
 
 
 
 
 
Ludwika Maria Orleańska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ferdynand I Burbon
 
 
 
 
 
 
 
Maria Amelia Burbon-Sycylijska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Karolina Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
Klementyna Koburg-Bonaparte
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Franciszek I Lotaryński
 
 
 
 
 
 
 
Leopold II Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Teresa Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
Józef Antoni Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karol III Hiszpański
 
 
 
 
 
 
 
Maria Ludwika Burbon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Amalia Wettyn
 
 
 
 
 
 
 
Maria Henrietta Austriaczka
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk Eugeniusz Wirtemberski
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik Wirtemberski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyka Dorota Zofia Brandenburg-Schwedt
 
 
 
 
 
 
 
Maria Dorota Wirtemberska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karol Krystian z Nassau-Weilburg
 
 
 
 
 
 
 
Henrietta z Nassau-Weilburg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karolina z Orange-Nassau
 
 
 
 
 
 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Sigyn Reimers, Mina kungliga, Stockholm 1955