Karol II de Bourbon
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1434 | ||
Data i miejsce śmierci | |||
Arcybiskup Lyonu | |||
Okres sprawowania |
1446–1488 | ||
Prymas | |||
Okres sprawowania |
1446–1488 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Sakra biskupia |
21 września 1466 | ||
Kreacja kardynalska |
18 grudnia 1476 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
21 września 1466 |
---|---|
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
książę Burbonii i Owernii | |
Okres |
od 1 kwietnia 1488 |
---|---|
Dane biograficzne | |
Ojciec | |
Matka |
Agnieszka Burgundzka |
Dzieci |
nieślubne: |
Karol II de Bourbon, fr. Charles II de Bourbon (ur. w 1434 w Château de Moulins, zm. 13 września 1488 w Lyonie) – trzeci syn Karola I, księcia Burbonii. Kardynał i arcybiskup Lyonu, książę Burbonii i książę Owernii (1488).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego matką była Agnieszka Burgundzka, córka księcia Jana bez Trwogi. Jako młodszy syn swoich rodziców, już we wczesnym dzieciństwie został przeznaczony na duchownego. Dzięki wpływom swojej rodziny w wieku 10 lat został mianowany arcybiskupem Lyonu, a 18 grudnia 1476 otrzymał kapelusz kardynalski z tytułem prezbitera Santi Silvestro e Martino ai Monti. Sam nie pragnął kariery duchownego i miał nieślubną córkę. W Lyonie patronował artystom i od 1486 rozpoczął budowę Kaplicy Bourbon w tamtejszej katedrze (której budowę ostatecznie dokończył jego młodszy brat).
1 kwietnia 1488, po bezdzietnej śmierci swojego starszego brata, Karol został księciem Burbonii i Owernii. Pretensje do rodzinnych tytułów zgłosił jednak równocześnie młodszy brat Karola, żonaty z ambitną Anną de Beaujeu, księżniczką francuską. 10 kwietnia Piotr i Anna siłą przejęli rządy w Burbonii. 15 kwietnia członkowie Rady Królewskiej wysłani przez Annę zmusili Karola do zrzeczenia się władzy w zamian za odszkodowanie finansowe i tytuł barona Beaujolais. Karol zmarł jeszcze w tym samym roku w niewyjaśnionych okolicznościach, w wyniku nagłego zasłabnięcia, w swoim prywatnym domu w Lyonie. Jego krótkie rządy (1-15 kwietnia) zostały de facto potwierdzone w 1505 przez Karola de Montpensier, który zostawszy kolejnym księciem przyjął imię Karola III.
Potomstwo
[edytuj | edytuj kod]Ze swoją metresą Gabrielle Bartine, Karol miał nieślubną córkę: