Kazimierz Małachowski
Kazimierz Małachowski | |
generał dywizji | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne |
Legiony Polskie we Włoszech |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Kazimierz Małachowski herbu Gryf[1] (ur. 24 lutego 1765 w Wiszniewie k. Słonima[2], zm. 5 stycznia 1845 w Chantilly) – generał wojsk polskich, odznaczony w Księstwie Warszawskim Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari[3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Stanisława Kostki Małachowskiego, podczaszyca nowogrodzkiego i Marianny Kamińskiej[4]. Wstąpił do wojska jako kanonier w 1786 r. Był dowódcą półkompanii artylerii, która stała na krakowskim rynku w chwili proklamacji przysięgi Naczelnika insurekcji kościuszkowskiej[5]. Po bitwie pod Racławicami (4 kwietnia 1794) mianowany majorem. W bitwie pod Maciejowicami [10 października 1794) dowodził artylerią.
W 1797 r. wstąpił w szeregi Legionów Polskich we Włoszech. Walczył na San Domingo[2]. W 1805 r. został pułkownikiem. Od 1812 r. służył w wojsku Księstwa Warszawskiego. W 1812 roku przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego[6]. Odznaczył się nad Berezyną[2], a następnie dostał się do niewoli pod Lipskiem. Po powrocie z niewoli 8 października mianowany generałem brygady.
W 1815 r. uzyskał tytuł gubernatora Modlina. Przebywał w Modlinie 15 lat porzucając służbę wojskową. W 1830 roku został nagrodzony Znakiem Honorowym za 20 lat służby[7].
Powrócił do niej w 1830 roku w czasie powstania listopadowego. Będąc generałem dywizji odznaczył się w bitwach pod Ostrołęką oraz Białołęką. Od 20 sierpnia do 7 września 1831 r. zastępca naczelnego wodza, 7-10 września naczelny wódz powstania listopadowego. Przekazał władzę Maciejowi Rybińskiemu, ostatniemu wodzowi powstania.
Zmarł na emigracji we Francji, w Chantilly.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polski Słownik Biograficzny, t. XIX, s. 405
- ↑ a b c Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 667 .
- ↑ Xięga Pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830; zawierająca spis imienny dowódzców i sztabs-oficerów tudzież oficerów, podoficerów i żołnierzy Armii Polskiej w tymż roku krzyżem wojskowym "Virtuti Militarii" ozdobionych, Lwów 1881, s. 47
- ↑ Polski Słownik Biograficzny, t XIX, s. 405, 1974 .
- ↑ Kronika powstań polskich 1794-1944, Marian B Michalik (red.), Eugeniusz Duraczyński (oprac.), Warszawa: Wydawnictwo Kronika, 1994, s. 23, ISBN 83-86079-02-9, OCLC 834009097 .
- ↑ Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 18, s. 170.
- ↑ Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Małachowski Kazimierz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2008-11-27] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Małachowski – dzieła w bibliotece Polona
- Członkowie Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego 1812
- Generałowie dywizji powstania listopadowego
- Generałowie brygady Wojska Królestwa Kongresowego
- Generałowie Wojska Księstwa Warszawskiego
- Małachowscy herbu Gryf
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari (Księstwo Warszawskie)
- Odznaczeni Znakiem Honorowym (20 lat służby)
- Oficerowie powstania kościuszkowskiego
- Oficerowie Legionów Polskich 1797–1807
- Polacy – uczestnicy walk na Saint-Domingue 1802–1803
- Uczestnicy bitwy pod Lipskiem 1813 (strona francuska)
- Uczestnicy inwazji na Rosję 1812 (strona polska)
- Wodzowie naczelni powstania listopadowego
- Urodzeni w 1765
- Zmarli w 1845