Frank-Peter Roetsch

Frank-Peter Roetsch

Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1964 Güstrow
Klub	SG Dynamo Zinnwald
Wzrost	175 cm
Debiut w PŚ	28.01 1983, Ruhpolding (4. miejsce – sprint)
Pierwsze podium w PŚ	11.02 1983, Anterselva (3. miejsce – sprint)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD Igrzyska olimpijskie złoto Calgary 1988 biathlon (sprint) złoto Calgary 1988 biathlon (b.indywidualny) srebro Sarajewo 1984 biathlon (b.indywidualny) Mistrzostwa świata złoto Ruhpolding 1985 sprint złoto Lake Placid 1987 sprint złoto Lake Placid 1987 b.indywidualny złoto Lake Placid 1987 sztafeta złoto Feistritz 1989 sztafeta srebro Anterselva 1983 b.indywidualny srebro Anterselva 1983 sztafeta srebro Ruhpolding 1985 b.indywidualny srebro Ruhpolding 1985 sztafeta srebro Oslo 1986 sztafeta Mistrzostwa świata juniorów złoto Lahti 1981 sztafeta złoto Mińsk 1982 sztafeta srebro Lahti 1981 b.indywidualny srebro Mińsk 1982 sprint Puchar Świata Kryształowa kula 1983/1984 Kryształowa kula 1984/1985 Kryształowa kula 1986/1987
Multimedia w Wikimedia Commons

Frank-Peter Roetsch (ur. 19 kwietnia 1964 w Güstrow) – niemiecki biathlonista reprezentujący też barwy NRD, trzykrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata oraz trzykrotny zdobywca Pucharu Świata.

Karierę sportowca rozpoczął od kombinacji norweskiej. Pierwsze sukcesy osiągnął w 1981 roku, zdobywając srebrny medal w biegu indywidualnym i złoty w sztafecie podczas mistrzostw świata juniorów w Lahti. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Mińsku ponownie zwyciężył w sztafecie, a w sprincie był drugi.

W Pucharze Świata zadebiutował 28 stycznia 1983 roku w Ruhpolding, zajmując czwarte miejsce w sprincie. Dwa tygodnie później, 11 lutego 1983 roku w Anterselvie po raz pierwszy stanął na podium, kończąc sprint na trzeciej pozycji. Wyprzedzili go tam jedynie Algimantas Šalna z ZSRR i Peter Angerer z RFN. W kolejnych startach jeszcze 36 razy stawał na podium, odnosząc przy tym piętnaście zwycięstw. Czterokrotnie triumfował w biegu indywidualnym: 24 stycznia 1985 i 15 stycznia 1987 roku w Anterselvie, 12 lutego 1987 roku w Lake Placid oraz 20 lutego 1988 roku w Calgary, a jedenaście razy był najlepszy w sprincie: 10 marca 1983 roku w Oslo, 3 marca 1984 o 19 stycznia 1985 roku w Oberhofie, 16 lutego 1985 roku w Ruhpolding, 3 marca 1985 roku w Lahti, 9 marca 1985 roku w Oslo, 14 lutego 1987 roku w Lake Placid, 14 marca 1987 roku w Lillehammer, 21 stycznia 1988 roku w Anterselvie, 23 lutego 1988 roku w Calgary, 12 marca 1988 roku w Oslo i 28 stycznia 1989 roku w Ruhpolding. Ostatnie podium w zawodach tego cyklu wywalczył 13 grudnia 1989 roku w Les Saisies, zajmując trzecie miejsce w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągał w sezonach 1983/1984, 1984/1985 i 1986/1987, kiedy zwyciężał w klasyfikacji generalnej.

W 1983 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Anterselvie, gdzie zajął drugie miejsce w biegu indywidualnym. Rozdzielił tam na podium swego rodaka - Franka Ullricha i Petera Angerera z RFN. Wspólnie z kolegami z reprezentacji zajął też drugie miejsce w sztafecie, a w sprincie był czwarty. Walkę o podium przegrał tam z Austriakiem Alfredem Ederem. Srebro w biegu indywidualnym zdobył też podczas rozgrywanych rok później igrzysk olimpijskich w Sarajewie, plasując się za Angererem, a przed Eirikiem Kvalfossem z Norwegii. Był tam też siódmy w sprincie i czwarty w sztafecie.

Z mistrzostw świata w Ruhpolding w 1985 roku wrócił z trzema medalami. Najpierw ponownie zajął drugie miejsce w biegu indywidualnym, rozdzielając Jurija Kaszkarowa z ZSRR i Tapio Piiponena z Finlandii. Następnie zdobył swój pierwszy tytuł mistrzowski wygrywając w sprincie, a na zakończenie zajął drugie miejsce w sztafecie. Kolejne trzy medale zdobył na mistrzostwach świata w Lake Placid w 1987 roku. Zwyciężył w sprincie i biegu indywidualnym, a razem z Jürgenem Wirthem, Matthiasem Jacobem i André Sehmischem był też najlepszy w sztafecie. W międzyczasie zdobył też trzeci srebrny medal w sztafecie, na mistrzostwach świata w Oslo rok wcześniej.

Na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku zwyciężył w obu konkurencjach indywidualnych, zostając pierwszym biathlonistą w historii, który tego dokonał. Na tej samej imprezie sztafeta NRD zajęła piąte miejsce. Ostatni medal wywalczył podczas mistrzostw świata w Feistritz w 1989 roku, razem z Frankiem Luckiem, André Sehmischem i Birkiem Andersem zwyciężając w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku, ale nie zdobył medalu. W biegu indywidualnym zajął dopiero 53. miejsce, w sprincie był dziewiąty, a w sztafecie nie wystąpił. Poza tym dwukrotnie wygrywał rywalizację w sprincie na Holmenkollen ski festival (1985 i 1988).

Po zakończeniu kariery pracował między innymi jako komentator dla stacji Eurosport.

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	11 lutego	1983	Anterselva	Sprint na 10 km	3.	0+1	32:18,9	+33,1	Algimantas Šalna
2.	23 lutego	1983	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	2.	1+0+0+0	1:05:00,9	+16,9	Frank Ullrich
3.	10 marca	1983	Oslo	Sprint na 10 km	1.	0+0	31:27,8	–	–
4.	12 stycznia	1984	Pontresina	Bieg indywidualny na 20 km	2.	3	1:02:05,0	+1:08,7	Fritz Fischer
5.	14 stycznia	1984	Pontresina	Sprint na 10 km	2.	2+1	29:29,4	+34,9	Eirik Kvalfoss
6.	21 stycznia	1984	Ruhpolding	Sprint na 10 km	3.	2+0	30:19,5	+4,0	Peter Angerer
7.	11 lutego	1984	Sarajewo	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+0+2+1	1:11:52,7	+1:28,7	Peter Angerer
8.	1 marca	1984	Oberhof	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+0+1+0	1:05:26,5	+18,1	Jurij Kaszkarow
9.	3 marca	1984	Oberhof	Sprint na 10 km	1.	1+0	30:50,6	–	–
10.	8 marca	1984	Oslo	Sprint na 10 km	3.	0+1	32:00,0	+18,3	Eirik Kvalfoss
11.	17 stycznia	1985	Oberhof	Bieg indywidualny na 20 km	2.	1+1+1+1	1:07:30,3	+1:23,9	Peter Angerer
12.	19 stycznia	1985	Oberhof	Sprint na 10 km	1.	0+1	28:50,8	–	–
13.	24 stycznia	1985	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+0+2+2	1:11:39,4	–	–
14.	14 lutego	1985	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+1+0+1	57:30,3	+1:48,3	Jurij Kaszkarow
15.	16 lutego	1985	Ruhpolding	Sprint na 10 km	1.	0+1	30:25,2	–	–
16.	1 marca	1985	Lahti	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+1+0+0	1:18:16,9	+30,4	Siergiej Antonow
17.	3 marca	1985	Lahti	Sprint na 10 km	1.	0+1	34:32,2	–	–
18.	7 marca	1985	Oslo	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+0+0+1	57:35,5	+1:45,7	Peter Angerer
19.	9 marca	1985	Oslo	Sprint na 10 km	1.	0+1	29:51,4	–	–
20.	25 stycznia	1986	Feistritz	Sprint na 10 km	3.	0+1	25:56,8	+39,3	Andriej Niepiein
21.	1 lutego	1986	Oberhof	Sprint na 10 km	3.	1	30:58,0	+43,0	Matthias Jacob
22.	20 grudnia	1986	Obertilliach	Sprint na 10 km	2.	1+2	36:14,7	+17,6	Roger Westling
23.	15 stycznia	1987	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+1+1+0	1:02:57,5	–	–
24.	17 stycznia	1987	Anterselva	Sprint na 10 km	2.	0+1	28:49,3	+46,5	Aleksandr Popow
25.	12 lutego	1987	Lake Placid	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+1+0+0	1:00:00,4	–	–
26.	14 lutego	1987	Lake Placid	Sprint na 10 km	1.	0+1	29:49,6	–	–
27.	12 marca	1987	Lillehammer	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+0+0+1	54:44,2	+11,6	Matthias Jacob
28.	14 marca	1987	Lillehammer	Sprint na 10 km	3.	0+0	26:02,0	+21,8	Peter Angerer
29.	21 stycznia	1988	Anterselva	Sprint na 10 km	1.	0+2	29:21,6	–	–
30.	20 lutego	1988	Calgary	Bieg indywidualny na 20 km	1.	1+1+0+1	56:33,3	–	–
31.	23 lutego	1988	Calgary	Sprint na 10 km	1.	0+1	25:08,1	–	–
32.	12 marca	1988	Oslo	Sprint na 10 km	1.	0+0	28:10,6	–	–
33.	15 grudnia	1988	Les Saisies	Bieg indywidualny na 20 km	3.	1+0+0+1	1:04:12,4	+36,6	Birk Anders
34.	21 stycznia	1989	Borowec	Sprint na 10 km	3.	0+2	25:40,8	+47,4	Birk Anders
35.	26 stycznia	1989	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+1+0+1	54:24,5	+53,9	Siergiej Bułygin
36.	28 stycznia	1989	Ruhpolding	Sprint na 10 km	1.	0+0	26:44,8	–	–
37.	13 grudnia	1990	Les Saisies	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+1+0+2	1:08:31,8	+2:39,8	Siergiej Czepikow

• Frank-Peter Rötsch. skisport365.com. [dostęp 2019-08-21]. (ang.).
• Frank-Peter Roetsch. biathlonresults.com. [dostęp 2019-08-21]. (ang.).
• Frank-Peter Roetsch Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-31)]. (ang.).