Floreana

Floreana

Panorama wyspy
Państwo	Ekwador
Prowincja	Galapagos
Akwen	Ocean Spokojny
Powierzchnia	173 km²
Populacja  • liczba ludności	~100
Położenie na mapie Galapagos Floreana
Położenie na mapie Oceanu Spokojnego Floreana
1°17′51″S 90°26′03″W/-1,297500 -90,434167
Multimedia w Wikimedia Commons

Floreana – wyspa w archipelagu Galapagos, należącym do Ekwadoru. Jest jedną z najdalej na południe wysuniętych wysp archipelagu.

Floreana, jak wszystkie wyspy archipelagu, jest pochodzenia wulkanicznego. Była to pierwsza zasiedlona przez ludzi wyspa Galapagos, już w latach 1807-09 mieszkał na niej Irlandczyk Patrick Watkins. Jeszcze w 1793 roku wielorybnicy założyli na niej „urząd pocztowy” w formie baryłki, w której zostawiane były listy, zabierane przez marynarzy podróżujących na właściwej trasie. Była także pierwszą wyspą, na którą w 1832 przybyli Ekwadorczycy; początkowo służyła jako kolonia karna. Współcześnie mieszkańcy zajmują się głównie uprawą roli, słodką wodę czerpią z jeziorka, które napełnia się podczas pory deszczowej; w porze suchej niedobór wody bywa dużym problemem. Dwie trzecie mieszkańców zamieszkuje miasto portowe, Puerto Velasco Ibarra. Na wyspę można dostać się łodzią z wyspy Santa Cruz, średnio co dwa tygodnie^[1].

Przyroda Floreany ucierpiała znacznie na skutek obecności ludzi i sprowadzonych przez nich zwierząt, z których największym problemem dla ekosystemu były kozy, usunięte z wyspy dopiero w 2007 roku^[1]. Lokalny podgatunek żółwia słoniowego, Chelonoidis nigra nigra, wymarł, ale wciąż żyją pochodzące od nich mieszańce^[2]. Od lat 80. XX wieku prowadzone są prace nad ochroną kolonii petreli galapagoskich na wzgórzu Cerro Pajas. Trzy z czterech gatunków przedrzeźniaczy występujących na Floreanie znajdują się w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych. Jeden z nich, przedrzeźniacz jasnolicy (Mimus trifasciatus) jest krytycznie zagrożony, z liczebnością poniżej 100 osobników mieszkających na dwóch wysepkach koło Floreany^[1].

Kilka miejsc na wyspie jest dostępnych dla turystów, wśród nich plaże z białego piasku koralowego i zielonego, z dużą ilością ziaren oliwinu. Turyści odwiedzają także zerodowany przez fale krater wulkaniczny, zwany „koroną diabła”^[1].