[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Epimedium

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Epimedium
Ilustracja
Epimedium alpejskie
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

berberysowate

Rodzaj

epimedium

Nazwa systematyczna
Epimedium L.
Sp. Pl. 117. 1753
Epimedium wielkokwiatowe

Epimedium (Epimedium L.) – rodzaj bylin z rodziny berberysowatych. Należy do niego ok. 65 gatunków[3], przy czym w znacznej części są to endemity występujące tylko w południowych Chinach. Pozostałe gatunki epimedium spotykane są w Azji centralnej, południowej i zachodniej, sięgając Europy. Gatunkiem typowym jest Epimedium alpinum L.[4]

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj z podrodziny Berberidoideae z rodziny berberysowatych (Berberidaceae)[5].

Wykaz gatunków[3][6]

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Niektóre gatunki uprawiane są w ogrodach jako ozdobne.

W Polsce uprawiane są zwykle następujące gatunki i mieszańce[6][7][8]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-09] (ang.).
  3. a b Epimedium. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2018-03-01].
  4. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-30].
  5. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-25].
  6. a b Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 75, ISBN 978-83-62975-45-7.
  7. Ludmiła (red.) Karpowiczowa: Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973.
  8. Tabaza. [dostęp 2010-02-01].