Diclinanona
Wygląd
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Diclinanona |
Nazwa systematyczna | |
Diclinanona Diels Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 10: 174. 20 Dec 1927[3] | |
Typ nomenklatoryczny | |
D. tessmannii Diels[3] |
Diclinanona Diels – rodzaj roślin z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Według The Plant List w obrębie tego rodzaju znajdują się 3 gatunki[4]. Występuje naturalnie w klimacie równikowym Ameryki Południowej – w zachodniej części Peru oraz we wschodniej Brazylii[5] (w stanach Acre, Amazonas i Mato Grosso)[6]. Gatunkiem typowym jest D. tessmannii Diels[3].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Zimozielone małe drzewa[7].
- Liście
- Naprzemianległe, pojedyncze. Blaszka liściowa jest całobrzega[7].
- Kwiaty
- Promieniste, obupłciowe, dwupienne lub jednopienne, zebrane w małe kwiatostany. Rozwijają się w kątach pędów lub bezpośrednio na pniach i gałęziach (kaulifloria), nawet w trakcie kwitnienia pozostają prawie zamknięte. Mają 3 wolne działki kielicha. Płatków jest 6, ułożonych w dwóch rzędach, są wolne, mniej lub bardziej mięsiste. Mają liczne wolne pręciki. Zalążnia jest górna, składająca się z kilku wolnych słupków[7].
- Owoce
- Pojedyncze[7].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]- Pozycja według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)
Rodzaj wraz z całą rodziną flaszowcowatych w ramach rzędu magnoliowców wchodzi w skład jednej ze starszych linii rozwojowych okrytonasiennych określanych jako klad magnoliowych[2].
- Lista gatunków[4]
|
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
- ↑ a b c Diclinanona. Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2015-10-10]. (ang.).
- ↑ a b Diclinanona. The Plant List. [dostęp 2015-10-10]. (ang.).
- ↑ D. J. Mabberley: The Plant-book: A Portable Dictionary of the Vascular Plants (Second Edition). Cambridge University Press, 1997, s. 225. ISBN 978-0-521-41421-0. (ang.).
- ↑ Diclinanona R.E.Fr.. [w:] Lista de Espécies da Flora do Brasil [on-line]. Instituto de Pesquisas Jardim Botânico do Rio de Janeiro. [dostęp 2015-10-10]. (port.).
- ↑ a b c d Diclinanona. Plantes & botanique. [dostęp 2015-08-28]. (fr.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):