Gujuk

Gujuk
	; Obraz przedstawiający Gujuka, (1438)
	Wielki chan
Okres	od 1246; do 1248
Poprzednik	Ugedej
Następca	Mongke
	Dane biograficzne
Dynastia	Yuan
Data urodzenia	ok. 1206
Data śmierci	1248
Ojciec	Ugedej
Matka	Töregene-katun

Ten artykuł od 2009-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Gujuk (ok. 1206–1248; Güjük, Guyuk, Kuyuk, itp.) – trzeci Wielki Chan mongolski, syn Ugedeja i wnuk Czyngis-chana. Gujuk panował od 1246 do 1248, jego stolicą było Karakorum.

Życiorys

Brał udział w wyprawie Batu-chana na Europę w 1241, lecz popadł z nim w konflikt, został usunięty z armii i odesłany do ojca. Władzę uzyskał głównie dzięki poparciu matki, Toregene, która po śmierci Ugedeja sprawowała regencję.

W 1246 przyjął pierwsze poselstwo z Europy. W imieniu papieża przybyli Jan di Piano Carpini i Benedykt Polak. Gujuk zmarł podczas wyprawy przeciwko Batu-chanowi, który choć formalnie uznawał go za Chana, wielokrotnie odmawiał przybycia na jego dwór i osobistego złożenia hołdu. Śmierć przerwała mu plany podboju zachodniej Europy. Był ostatnim Wielkim Chanem z rodu Ugedeja. Po jego śmierci, jego żona Oguł Kajmysz, przez trzy lata panowała jako regentka.