Gothiskandza

Gothiskandza – według Jordanesa, pierwsza siedziba Gotów po opuszczeniu Skandynawii (Skandza). Znajdowała się prawdopodobnie w rejonie Dolnej Wisły i na Wysoczyźnie Elbląskiej, na terenie dzisiejszych Borów Tucholskich, Zaborów i Krajny^[1].

Kronikarz gocki Jordanes zanotował, że Goci opuścili Skandzę, swoje pierwotne siedziby, prowadzeni przez króla Beriga. Po przepłynięciu Bałtyku osiedlili się w kraju, który nazwali Gothiskandza. Wkrótce przenieśli się na ziemie Rugiów, zamieszkujących wybrzeże, i przepędzili ich stamtąd. Później pokonali swych nowych sąsiadów – Wandalów.

Po pewnym czasie, gdy przeminęły co najmniej cztery pokolenia królów po Berigu, i Filimer syn Gadariga został nowym królem, liczba Gotów się zwiększyła. Filimer postanowił, że wszyscy opuszczą Gothiskandzę i wyruszą do nowego kraju, zwanego Oium (Scytia).

• 
  Plemiona południowej Skandynawii (Skandza?)
• 
  Ekspansja kultury wielbarskiej
• 
  Ziemie Scytów

• Götaland
• kultura wielbarska