[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Bronisław Piłsudski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Piotr Piłsudski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1866
Zułów, gubernia wileńska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

17 maja 1918
Paryż, Francja

Przyczyna śmierci

utonięcie, prawdopodobnie samobójstwo.

Miejsce spoczynku

Cmentarz Les Champeaux w Montmorency

Zawód, zajęcie

etnograf

Narodowość

polska

Rodzice

Józef Wincenty Piłsudski
Maria Piłsudska z d. Billewicz

Partnerka

Chuhsamma Bafunke

Dzieci

Sukezo Piłsudski
Kyou Piłsudska

Krewni i powinowaci

Józef Piłsudski, Adam Piłsudski, Jan Piłsudski, Kazimierz Piłsudski (bracia)

Bronisław (drugi z lewej) i Józef (trzeci) Piłsudscy, 1885. Kółko samokształceniowe Spójnia w gimnazjum wileńskim
Bronisław Piłsudski
Ainu z Sachalinu, zdjęcie wykonane przez Bronisława Piłsudskiego, ok. 1905 r.

Bronisław Piotr Piłsudski (ur. 2 listopada 1866 w Zułowie, zm. 17 maja 1918 w Paryżu) – polski zesłaniec, etnograf, zajmujący się ludami i kulturami Dalekiego Wschodu, głównie ludem Ajnów, który obserwował na Sachalinie, a później na wyspie Hokkaido. Był bratem Józefa, Adama, Jana i Kazimierza.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1874 mieszkał w Wilnie, gdzie 3 lata później wstąpił do gimnazjum. Razem z bratem Józefem organizowali kółko samokształceniowe Spójnia. Po śmierci matki (1884) w 1886 wyjechał do Petersburga, gdzie zdał egzamin na bakałarza i wstąpił na Wydział Prawa miejscowego uniwersytetu.

W 1887 został wciągnięty w przygotowania Woli Ludu do zamachu na cesarza Aleksandra III. Wśród zamachowców znajdował się między innymi Aleksander Uljanow (starszy brat Włodzimierza, znanego potem jako Lenin), po procesie stracony. Po dekonspiracji spisku Bronisław (którego podczas przesłuchań wydał Michał Kanczer) został skazany na karę śmierci, zamienioną na 15 lat katorgi i zesłany na wyspę Sachalin[1]. Na Sachalinie w 1891 poznał Lwa Sternberga, znanego już etnografa, który także przebywał na zesłaniu. W 1896 ukazała się jego praca o obserwacjach klimatycznych. Został wówczas wysłany z misją meteorologiczną na południową część wyspy, gdzie zetknął się z Ajnami.

Po 10 latach zesłania reszta wyroku została zamieniona na nakaz osiedlenia się bez prawa opuszczania rosyjskiego Dalekiego Wschodu. Trzy lata później otrzymał od cesarskiej akademii nauk propozycję udania się na badania kultury Ajnów, Gilaków (Niwchów), Oroków i Mangunów na Sachalinie[2]. W tym samym roku osiedlił się – już jako wolny człowiek – w wiosce Ai, gdzie ożenił się z Shinhinchou (Chuusamma, Ciuusamma), krewną wodza Bafunke Kimury, która urodziła mu syna o imieniu Sukezō i córkę Kyō.

W 1903 wraz z innym zesłańcem, pisarzem Wacławem Sieroszewskim, udał się na badania kultury Ajnów na wyspie Hokkaido. Jednym z efektów jego pracy są unikatowe nagrania dźwiękowe zarejestrowane na 100 wałkach woskowych[2]. Obecnie można je oglądać w Centrum Kultury i Techniki „Manggha” w Krakowie. Na początku lat 80. XX w. wałki te zostały wypożyczone z Polski przez Japończyków, a firma SONY skonstruowała specjalny laserowy odpowiednik urządzenia do ich odczytu (fonografu Edisona), dzięki któremu udało się po wielu latach znów usłyszeć zapisane na nich dźwięki. Są to jedyne znane nagrania języka Ajnów z tamtego okresu.

Jego dorobkiem jest stworzenie słowników, w których przetłumaczył ponad 10 tys. słów z języka ainu, 6 tys. z języka gilackiego oraz 2 tys. z języka orockiego i języka Mangunów, oraz bogate opisy ich kultury i obyczajów, w tym także kultury muzycznej, spisał wiele podań i legend tych kultur oraz wykonał ok. 300 fotografii, na których utrwalał głównie typy mieszkających tam ludzi. Utrwalił fonograficznie pieśni i mowę Ajnów, w swej pracy posługiwał się też kamerą filmową. Spuścizna rękopiśmienna i fotograficzna Bronisława Piłsudskiego znajduje się w Zbiorach Specjalnych Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie.

Po zakończeniu wojny rosyjsko-japońskiej w 1906 wyjechał do Japonii, gdzie zaprzyjaźnił się z japońskim pisarzem i poetą Shimeiem Futabateiem. Efektem tej znajomości było zawiązanie Towarzystwa Japońsko-Polskiego i pierwszej wymiany kulturalnej pomiędzy oboma krajami[3]. Do jego przyjaciół i współpracowników należeli także polityk Shigenobu Ōkuma, antropolog i etnolog Ryūzō Torii oraz działacz socjalistyczny Sen Katayama[4]. Shimei Futabatei wspominał, że Piłsudski był dla niego dziwakiem o dobrym sercu i niewinności dziecka, który na każdym kroku z ekscytacją podkreślał, że musi zrobić coś by pomóc Ainu, że to jego przeznaczenie – i to mimo faktu, że nie miał grosza przy duszy[4].

Do Europy przybył przez Stany Zjednoczone w 1906 i zamieszkał w Krakowie. Później przeprowadził się do Zakopanego i prowadził badania etnograficzne Podhala. Po wybuchu I wojny światowej wyjechał do Szwajcarii, włączając się w nurt działalności niepodległościowej. Pod koniec 1917 wyjechał do Paryża, gdzie w 1918 utonął w Sekwanie. Podejrzewa się, że była to śmierć samobójcza, związana z depresją, zdiagnozowaną przez dr. Józefa Babińskiego[a].

Uroczystości pogrzebowe odbyły się 29 maja 1918 na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency pod Paryżem, gdzie do dziś znajduje się grób Bronisława Piłsudskiego.

Potomkowie

[edytuj | edytuj kod]

Synem Sukezō Kimury (jap. 木村 助造, Kimura Sukezō) (ur. 14.02.1903 na Sachalinie, zm. 5.06.1971 w mieście Furano na Hokkaido[6]) był Kazuyasu Kimura (jap. 木村 和保, Kimura Kazuyasu). Wnuk Bronisława Piłsudskiego Kazuyasu Kimura[7] mieszkał i pracował w Japonii, posiadał firmę FC Engineering[8] w Jokohamie. Zmarł 17 grudnia 2022[9]. Miał żonę, trzy córki (najstarsza córka ma na imię Kanako)[10].

Obecnie w Japonii mieszka kilkanaścioro potomków Bronisława Piłsudskiego. Potomkowie Kyō Kimury mieszkają na Hokkaido, potomkowie Sukezō Kimury mieszkają w Jokohamie[11].

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Pomnikowa edycja dzieł zebranych Bronisława Piłsudskiego jest realizowana przez prestiżowe w skali globalnej wydawnictwo naukowe de Gruyter Mouton od 1998, dotychczas ukazały się jej cztery tomy w języku angielskim o objętości ponad 4000 stron:

  • The Collected Works of Bronisław Piłsudski. Volume 1, The Aborigines of Sakhalin[12], 1998, Ss. xvii + 792,
  • Volume 2, Materials for the Study of the Ainu Language and Folklore (Cracow 1912). 1998. Ss. xiv + 872. Berlin-New York: Mouton de Gruyter,
  • Volume 3, Materials for the Study of the Ainu Language and Folklore 2[13], reconstructed, translated, and edited by Alfred F. Majewicz, with the assistance of Elżbieta Majewicz. 2004. Ss. xi + 913. Berlin-New York: Mouton de Gruyter. [with the assistance of Larysa V. Ozoliņa, Mikhail D. Simonov, Tatyana Bulgakova, Elżbieta Majewicz, Tatyana P. Roon, Tomasz Wicherkiewicz & Werner Winter],
  • Volume 4. Materials for the Study of Tungusic Languages and Folklore. 2011. Ss. xv + 1397. Berlin-Boston: de Gruyter Mouton.

w języku polskim

[edytuj | edytuj kod]
  • Muzeum Tatrzańskie im. T. Chałubińskiego w Zakopanem. Zadania i sposoby prowadzenia działu ludoznawczego (nakładem autora; Kraków 1915; wznowienie w formie reprintu: Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2020; opracowanie naukowe Aldona Tołysz; autor wstępu Jerzy M. Roszkowski, ISBN 978-83-81961-46-2);
  • Dziennik 1882-1885 (opracowanie Jolanta Żyndul; tłumaczenie na język angielski Małgorzata Matysik; Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą Polonika 2021; seria: "Studia i Materiały - Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą "Polonika"", ISBN 978-83-66172-25-8);
  • Dziennik 1882-1886 (wprowadzenie i posłowie Witold Kowalski; redakcja i opracowanie przypisów Zuzanna Dawidowicz; Wydawnictwo Arcana 2021, ISBN 978-83-65350-36-7).

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

W 1993 ukazała się książka Agnieszki Ogonowskiej Treść wałków fonograficznych Bronisława Piłsudskiego według odczytu specjalistów japońskich (IIEOS [International Institute of Ethnolinguistic and Oriental Studies], Stęszew 1993; seria: "Monograph Series - International Institute of Ethnolinguistic and Oriental Studies 1230-3283, t. 3).

W 1994 ukazały się publikacje: Alfreda F. Majewicza Bronisław Piłsudski w Japonii (IIEOS, Stęszew 1994; seria: "Monograph Series (International Institute of Ethnolinguistic and Oriental Studies) 1230-3283", t. 6; ISBN 83-90227-31-2) oraz Małgorzaty Ciesielskiej Bronisław Piłsudski i Futabatei Shimei w świetle korespondencji Bronisława Piłsudskiego do Futabatei Shimei (IIEOS, Stęszew 1994; seria: "Monograph Series (International Institute of Ethnolinguistic and Oriental Studies) 1230-3283, t. 8; ISBN 83-90227-32-0).

W 1995 ukazał się katalog Magdaleny Rotter Fotokolekcje Bronisława Piłsudskiego / A Catalogue of B. Piłsudski's photographs (redakcja naukowa Alfred F. Majewicz; IIEOS, Stęszew 1995; seria: "Monograph Series (International Institute of Ethnolinguistic and Oriental Studies) 1230-3283, t. 9; ISBN 83-90227-33-9).

W 1999 powstał film dokumentalny pt. Piłsudski B., Majewicz A. czyli Ajnowie a spawa polska (scenariusz i realizacja Stefan Szlachtycz)[14].

W serii znaczków „Polacy na świecie” Poczta Polska wydała w 2002 r. znaczek poświęcony Bronisławowi Piłsudskiemu[15].

Narodowy Bank Polski wprowadził do obiegu monety upamiętniające Bronisława Piłsudskiego: o nominale 10 zł – wykonaną stemplem lustrzanym w srebrze (1 października 2008) oraz o nominale 2 zł – wykonaną stemplem zwykłym w stopie Nordic Gold (29 września 2008). Celem emisji było przypomnienie działalności sławnego polskiego etnografa[16].

W 2010 powstał dokumentalny film biograficzny o Bronisławie Piłsudskim Orzeł i Chryzantema. Ostatni z rodu(reż. Jacek Wan)[17].

W 2013 w japońskim mieście Shiraoi, na wyspie Hokkaido odsłonięto pomnik etnografa. Monument postawiono w tamtejszym muzeum Ajnów, gdzie w 1903 Piłsudski prowadził badania etnograficzne[18].

W 2016 ukazała się publikacja "Kochany wujaszku". Listy Bronisława Piłsudskiego do Stanisława Witkiewicza w opracowaniu Antoniego Kuczyńskiego (Muzeum Tatrzańskie im. Dra Tytusa Chałubińskiego - Muzeum Józefa Piłsudskiego, Zakopane-Sulejówek 2016, ISBN 978-83-60982-84-6). W tym samym roku powstał film dokumentalny Bronisław Piłsudski. Zesłaniec, etnograf, bohater (scenariusz i realizacja Waldemar Czechowski)[19].

W 2018 ukazała się książka Jerzego Chociłowskiego Bronisława Piłsudskiego pojedynek z losem (Wydawnictwo Iskry 2018, ISBN 978-83-24405-12-1).

18 października 2018 przy ulicy Topolowej 18 w Krakowie odsłonięto tablicę upamiętniającą Bronisława Piłsudskiego, mieszkającego w tym miejscu w latach 1906-1910[20].

Od 18 października 2018 do 20 stycznia 2019 w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie prezentowano wystawę pt. Ajnowie, górale i Bronisław Piłsudski, której towarzyszyło wydanie katalogu w języku polskim i angielskim Ajnowie, górale i Bronisław Piłsudski / The Ainu, the Górals and Bronisław Piłsudski (ISBN 978-83-62096-74-9).

W Żorach od 2018 znajduje się upamiętniający go pomnik[21]. W tym samym roku w Muzeum Miejskim w Żorach prezentowano wystawę pt. Świat Ajnów. Od Bronisława Piłsudskiego do Shigeru Kayano, której towarzyszyło wydanie wielojęzycznego katalogu Świat Ajnów. Od Bronisława Piłsudskiego do Shigeru Kayano / Buronisuwafu Piusutsuki kara Kayano Shigeru no jidai ni kakete no Ainu no sekai / The world of Ainu. From the time of Bronisław Piłsudski to Shigeru Kayan / ブロニスワフ・ピウスツキから萱野茂の時代にかけてのアイヌの世界 (redakcja Lucjan Buchalik; ISBN 978-83-94829-44-5).

W 2020 ukazała się książka Japonia późnych lat okresu Meiji oczyma Bronisława Piłsudskiego (wybór, tłumaczenie, adaptacja, przypisy i komentarze Alfred F. Majewicz; Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2020, ISBN 978-83-23143-41-3; seria: "Japonica Toruniensia", t. 3).

W 2022 ukazało się polskie tłumaczenie książki Kazuhiko Sawady Opowieść o Bronisławie Piłsudskim. Polak nazwany królem Ajnów (Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku, Sulejówek 2022, ISBN 978-83-6387-25-5).

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
Praprapradziadkowie

Roch Mikołaj Piłsudski
(1683–1711)

Małgorzata Pancerzyńska

książę Piotr Puzyna

NN

Billewicz

NN

książę Połubiński

NN

hrabia Butler

NN

NN

NN

Billewicz

NN

NN

NN

Tadeusz Billewicz (zm. 1788)

NN

NN

NN

Kownacki

NN

NN

NN

Wiktor Michałowski

NN

Taraszkiewicz

NN

hrabia Butler

NN

Billewicz

NN

Prapradziadkowie

Kazimierz Ludwik Piłsudski


Rozalia ks. Puzynianka

Walerian Billewicz

księżniczka Połubińska

hrabia Butler

NN

Billewicz

NN

Adam Billewicz

NN

Kownacki

NN

Joachim Michałowski
(1744–1831)

Ludwika Taraszkiewicz
(1784–1838)


Wincenty Butler
(zm. 1843)

Małgorzata Billewicz

Pradziadkowie

Kazimierz Piłsudski (ok. 1750–ok. 1820)

Anna Billewicz (1761–1867)

Wincenty Butler (zm. 1843)

Małgorzata Billewicz

Kacper Wincenty Billewicz

Kownacka

Wojciech Michałowski

Elżbieta Butler (zm. 1894)

Dziadkowie

Piotr Piłsudski (1795–1851)
∞1832
Teodora Urszula Butler (1811–1886)

Antoni Billewicz

Helena Michałowska

Rodzice

Józef Wincenty Piłsudski (1833–1902)

Maria Billewicz (1842–1884)

Bronisław Piłsudski (1866–1918)

Herb Piłsudski

Nawiązania w kulturze

[edytuj | edytuj kod]

Życiorys Bronisława Piłsudskiego jest kanwą wydanej w 2019 roku powieści Pawła Goźlińskiego pt. Akan (ISBN 978-83-26829-16-1)[22][23].

Na Bronisławie Piłsudskim wzorowana jest postać Benedykta Czerskiego w powieści Zygmunta Miłoszewskiego pt. Kwestia ceny[24].

  1. Według policji francuskiej było to ewidentne samobójstwo. W jej dokumentach noszących charakter księgi „rejestrów zdeponowanych zwłok” w zapisach dotyczących roku 1918 pod numerem porządkowym 598 znajduje się zapis: „Ginet-Piłsudzki Bronisław, płeć – M; wiek – 51 lat, stan cywilny – wolny; miejsce urodzenia – Zulow, Wilno, Polska, Rosja; zawód – bibliotekarz; miejsce pobytu – ulica: 11-bis Avenue Kleber; rejon – 16; ubiór – koszula biała z kołnierzykiem, sweter, kamizelka, kalesony, spodnie na szelkach, skarpety, buty sznurowane”. Ponadto w dokumentacji dotyczącej zdeponowanego ciała znajdują się jeszcze dane, iż przy zmarłym znaleziono małą latarkę elektryczną oraz szczotkę w futerale. Oprócz tego odnotowano datę przywiezienia ciała – 21 maja; czas jaki upłynął od chwili śmierci – 8 dni; przyczyna zgonu samobójstwo czy zabójstwo – samobójstwo; domniemana przyczyna – choroba; z której dzielnicy lub rejonu przywieziono ciało – Chaillot; miejsce znalezienia zwłok – Sekwana; sekcję wykonał – dr Socquet dnia 25 maja; protokół oględzin zwłok sporządzono w IV dzielnicy; data pogrzebu: 28 maja, opłacony; dokumentację sporządził i wpisu dokonał pisarz sądowy – M Var, 31 maja 1918 r.”[5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bartłomiej Osuch. Nieudany zamach na cara Aleksandra III i nieświadomy współudział Józefa Piłsudskiego. „Histmag.org”, kwiecień 2019. [dostęp 2019-05-02]. 
  2. a b Barbara Jelonek, Problematyka prawna Ajnów w Japonii – badania Bronisława Piłsudskiego i sprawa Nibutani Dam, Acta Erasmiana 2017, t.15, Wrocław 2017.http://www.actaerasmiana.prawo.uni.wroc.pl/wp-content/uploads/2017/09/B.-Jelonek-XV.pdf
  3. Ambasada Japonii w Polsce: Wybrane epizody w historii stosunków japońsko-polskich. pl.emb-japan.go.jp. [dostęp 2011-03-22].
  4. a b Koichi Inoue, ブロニスワフ・ピウスツキの足跡を尋ねて40年 ―就中、その極東滞在の究明― [Śladami Bronisława Piłsudskiego w 40 lat później: badanie jego pobytu na Dalekim Wschodzie], [w:] ロシアの中のアジア/アジアの中のロシア(II) Azja w Rosji, Rosja w Azji (II), „21st Century COE program research report collection / 21St Century COE Program Occasional Papers”, 5, Sapporo: Hokkaido University: Slavic Research Center, grudzień 2004, s. 85–102, OCLC 862972690 (jap.).
  5. Antoni Kuczyński: Bronisław Piłsudski (1866–1918) zesłaniec i badacz kultury ludów Dalekiego Wschodu. s. 53–54, 55.
  6. http://src-h.slav.hokudai.ac.jp/coe21/publish/no5/inoue.pdf
  7. http://www.tokio.msz.gov.pl/resource/f88da5fe-fbf8-43ea-93bb-f59c165cf559:JCR
  8. 会社案内 | 空調設備や電気工事の求人募集なら横浜市のケーシーエンジニアリングまで [online], kceng.jp [dostęp 2017-11-22] (jap.).
  9. Zmarł wnuk Bronisława Piłsudskiego, brata Marszałka [online], 17 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-17].
  10. Dorota Hałasa, Kazuyasu de domo Piłsudski.
  11. http://hokkaido-poland.com/POLE/POLE82Kowalski.pdf
  12. Bronisław Piłsudski: The Collected Works of Bronisław Piłsudski: Volume 1, The Aborigines of SakhalinThe aborigines of Sakhalin. Walter de Gruyter, 1 sty 1998. (ang.).
  13. Alfred F. Majewicz: Materials for the Study of the Ainu Language and Folklore 2 Tom 3 z The collected works of Bronisław Piłsudski Tom 15,Wydanie 3 z Trends in Linguistics Series Trends in Linguistics. Documentation [TiLDOC Series]. Walter de Gruyter, 1 sty 2004. ISBN 3-11-017614-9, ISBN 978-3-11-017614-8.
  14. Piłsudski B., Majewicz A. czyli Ajnowie a spawa polska. filmpolski.pl. [dostęp 2024-07-29]. (pol.).
  15. 2002.02.22. Polacy na świecie.. kzp.pl. [dostęp 2024-05-21]. (pol.).
  16. Polscy podróżnicy i badacze: Bronisław Piłsudski (1866–1918). NBP. [dostęp 2015-02-09].
  17. Orzeł i Chryzantema - Ostatni z rodu. filmpolski.pl. [dostęp 2024-07-29]. (pol.).
  18. Wojtek Duch: W Japonii odsłonięto pomnik Bronisława Piłsudskiego. historia.org.pl. [dostęp 2013-12-11].
  19. Bronisław Piłsudski. Zesłaniec, etnograf, bohater. filmpolski.pl. [dostęp 2024-07-29]. (pol.).
  20. Instytut Pamięci Narodowej- Kraków, Tablica pamięci Bronisława Piłsudskiego w Krakowie [online], Instytut Pamięci Narodowej - Kraków [dostęp 2023-09-19] (pol.).
  21. Bronisław Piłsudski ma swój pierwszy posąg w Polsce. Brat Józefa Piłsudskiego został uhonorowany w Żorach [online], plus.dziennikzachodni.pl, 23 maja 2018 [dostęp 2023-09-19] (pol.).
  22. Akan – człowiek, który na dnie piekła odnalazł dom – nowa powieść Pawła Goźlińskiego. Agora, 2019-10-07. [dostęp 2020-02-02].
  23. Paweł Goźliński: Akan: powieść o Bronisławie Piłsudskim. Warszawa: Agora, 2019. ISBN 978-83-268-2916-1.
  24. Zygmunt Miłoszewski: Kwestia ceny. Warszawa: W.A.B Grupa Wydawnicza Foksal, 2020. ISBN 978-83-280-7219-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]