Bitwa pod Dobrem
powstanie listopadowe | |||
Maksymilian Gierymski, Patrol polski w 1830 roku | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce |
okolice miejscowości Dobre | ||
Terytorium |
Królestwo Kongresowe, dzisiejsza Polska | ||
Wynik |
zwycięstwo Polaków | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904) | |||
52°19′17″N 21°40′42″E/52,321389 21,678333 |
Bitwa pod Dobrem – bitwa stoczona 17 lutego 1831 roku podczas powstania listopadowego. Była to zwycięska bitwa wojsk polskich dowodzonych przez generała Jana Skrzyneckiego nad wojskami rosyjskimi pod dowództwem gen. Rosena. Stoczona została pod Dobrem. Skrzynecki umiejętnie tę walkę rozreklamował, przemilczając błędy oraz nie tak znów wielkie zwycięstwo, w które na ogół wierzono.
Bitwa
[edytuj | edytuj kod]W czasie, gdy główne siły rosyjskie maszerowały na Warszawę, 6 korpus G.Rosena (19 batalionów, 12 szwadronów, 5 sotni kozackich i 56 dział) zaatakował dywizję generała Skrzyneckiego, którą wzmocniła część dywizji generała Franciszka Żymirskiego (razem 11 batalionów, 4 szwadrony i 12 dział). Rosjanie atakowali drogą węgrowską w kierunku leśnej polany znajdującej się pod miasteczkiem Dobre. Na polanę dotrzeć można było tylko wąskimi cieśninami, co znacznie ułatwiało obronę. Skrzynecki umieścił w Dobrem główną część swych sił i przyjął bitwę. Obie strony przeprowadzały liczne natarcia i kontrnatarcia, jednak ani Polacy, ani Rosjanie nie zdołali uzyskać przewagi. W końcu po pięciu godzinach walk Skrzynecki zdecydował się na odwrót w kierunku Okuniewa. W bitwie wojska polskie straciły 300 żołnierzy, natomiast rosyjskie - 755 żołnierzy.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Edmund Callier: Bitwy i potyczki stoczone przez wojsko polskie w roku 1831. Poznań: Drukarnia Dziennika Poznańskiego, 1887, s. 6.
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I