Barlinek
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Gmina | |||||
Prawa miejskie |
1278 | ||||
Burmistrz |
Dariusz Zieliński | ||||
Powierzchnia |
17,55 km² | ||||
Wysokość |
56 m n.p.m. | ||||
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
|||||
Strefa numeracyjna |
(+48) 95 | ||||
Kod pocztowy |
74-320 | ||||
Tablice rejestracyjne |
ZMY | ||||
Położenie na mapie gminy Barlinek | |||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |||||
Położenie na mapie powiatu myśliborskiego | |||||
52°59′32″N 15°12′59″E/52,992222 15,216389 | |||||
TERC (TERYT) |
3210014 | ||||
SIMC |
0935268 | ||||
Urząd miejski Niepodległości 2074-320 Barlinek | |||||
Strona internetowa |
Barlinek (niem. Berlinchen) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Barlinek. Najludniejsze miasto powiatu myśliborskiego. Z miastem graniczy Barlinecko-Gorzowski Park Krajobrazowy.
Według danych z 31 grudnia 2019 Barlinek liczył 13 663 mieszkańców[1].
Położenie
Miasto położone jest nad kanałem Młynówka i jeziorami: Barlineckim, Chmielowym i Uklejno.
Według danych z 1 stycznia 2013 powierzchnia miasta wynosi 17,55 km²[3].
Barlinek początkowo był osiedlem rybackim w Wielkopolsce, po czym został włączony do Nowej Marchii[4]. Od czasu zakończenia II wojny światowej Barlinek zaliczany jest do Pomorza Zachodniego[5].
Nazwa
Dawniej nazwą miasta było Nova Berlyn i Klein Berlin. Przed 1945 rokiem miało niemiecką nazwę Berlinchen.
Nazwa Barlinek została urzędowo wprowadzona rozporządzeniem ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r.[6] Wcześniej przez krótki okres powojenny funkcjonowała nazwa Berlinek[7][8], mająca jeszcze przedwojenną tradycję[9].
Historia
Obszary na których leży Barlinek podlegały początkowo państwu Piastów, a następnie osada była pod władaniem książąt wielkopolskich. Istnienie słowiańskiej osady potwierdza fakt, iż w miejscu gotyckiego Kościoła Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny istniało słowiańskie grodzisko[10].
Pod koniec XIII wieku tereny te zajęła Marchia Brandenburska, a wraz z tym rozpoczęła się niemiecka kolonizacja. Margrabiowie Otto V i Albrecht III zezwolili Heinrichowi Toyte na lokalizację miasta o nazwie Nova Beryn[11]. W 1278 r. Brandenburczycy nadali osadzie prawa miejskie, a miasto stało się nadgranicznym grodem obronnym. W połowie XIV w. Barlinek otrzymał mury obronne z dwoma bramami – Myśliborską (Soldiner Tor) i Młyńską (Mühlentor). Miasto doznawało licznych klęsk żywiołowych, jak zarazy i pożary (te ostatnie aż siedmiokrotnie). Podstawowe zajęcia mieszkańców stanowiły rolnictwo i hodowla bydła.
Od 1373 pod panowaniem Korony Czeskiej. W 1402 w Krakowie zawarto układ w sprawie zakupu miasta z regionem przez Polskę, jednakże ostatecznie zostało sprzedane Krzyżakom, do których należało do 1454. W 1410 najazdy Polaków i Pomorzan. Od 1454 miasto powraca pod rządy Brandenburgii. Od tego czasu miasto nieprzerwanie pozostawało pod władzą dynastii Hohenzollernów aż do 1918 r., wchodząc od 1701 r. w skład Prus, a od 1871 r. – Niemiec. W 1467 miasto oblegały wojska pomorskie.
Z rzemiosł poważniej rozwinęło się tkactwo, sukiennictwo, lniarstwo, podupadłe w połowie XIX w. Na przełomie XVIII i XIX w. czynna była tu papiernia. Pomyślna dla rozwoju gospodarczego miasta była druga połowa XIX w. Miasto stało się wówczas znacznym ośrodkiem gospodarczym. Rozwinęły swoją produkcję: garbarnia, fabryka pługów. W 1852 wielki pożar niszczy zabudowę rynku, ratusz i wieżę kościelną. W 1898 r. Barlinek uzyskał połączenie kolejowe z Choszcznem i Myśliborzem.
31 stycznia 1945 r. miasto zdobyte zostało przez oddziały radzieckie (XII Korpus Pancerny Armii Czerwonej); w wyniku walk oraz umyślnych podpaleń zniszczeniu uległo wówczas ponad 50% zabudowy. W następstwie II wojny światowej miasto znalazło się w granicach Polski. Miejscową ludność która pozostała w mieście przesiedlono za Odrę, a do Barlinka sprowadzono polskich osadników. W rezultacie częściowej, powojennej odbudowy Barlinek stał się uprzemysłowionym miasteczkiem Pomorza Zachodniego.
W latach 1954–1972 miasto był siedzibą władz gromady Barlinek. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa gorzowskiego.
Zabytki
- fragmenty murów obronnych z XIV i XV w.;
- kościół Niepokalanego Serca NMP z XIII i XIV w. (przebudowany w XIX w.);
- domy mieszczańskie z XIX w.;
- rynek miejski z „Gęsiarką” – fontanną wykonaną w 1912 r. przedstawiającą dziewczynkę z gęsią;
- kościół św. Bonifacego z 1923 r.;
- Młyn Papiernia – była fabryka papieru czerpanego, obecnie muzeum i siedziba Stowarzyszenia na Rzecz Ochrony Dziedzictwa „Młyn Papiernia”;
- Plaża Miejska – wybudowana 1927 r. nad Jeziorem Barlineckim w unikalnym na Pomorzu stylu alpejskim
- Szkoła Podstawowa nr 1 w Barlinku im.Tadeusza Kościuszki – została wybudowana jako klasztor, podczas II wojny światowej była szpitalem wojskowym;
- parafialna cerkiew prawosławna Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny, wzniesiona jako kościół ewangelicki w XIX w.;
- hala sportowa, jedna z pierwszych w Niemczech, wzniesiona w początkach XX w., 12 listopada 2010 r. na terenie hali wybuchł pożar;
- Pałacyk Cebulowy – przedwojenna willa położona nad Jeziorem Barlineckim, później mieściła się w nim szkoła i Komenda Hufca ZHP Barlinek.
Demografia
Według danych z 30 czerwca 2009 r. miasto miało 14 162 mieszkańców[12].
Piramida wieku mieszkańców Barlinka w 2014 r.[13]
Kultura
Głównym animatorem działalności kulturalnej w mieście jest Barlinecki Ośrodek Kultury. Mieszczą się tutaj pracownie ceramiki unikatowej, teatralna i plastyczna, a także sekcja szachowa, krótkofalarska oraz działają zespoły taneczne. BOK jest organizatorem cyklicznych imprez: Lata Teatralnego, Ogólnopolskiego Pleneru Plastycznego i polsko-niemieckich warsztatów ceramicznych, plastycznych i teatralnych.
Na terenie miasta i gminy działa Harcerski Szczep Puszczy Barlineckiej należący do myśliborskiego hufca ZHP. Szczep składa się z 4 drużyn oraz Harcerskiego Klubu Łączności.
W Barlinku znajduje się Muzeum Regionalne.
Lokalnymi czasopismami są: Echo Barlinka, wydawane przez Towarzystwo Miłośników Barlinka oraz Puls Barlinka. Lokalne portale internetowe o charakterze informacyjnym to: Barlinek24.pl[14] oraz eBarlinek.pl[15]. Towarzystwo Miłośników Barlinka (TMB), działające w mieście od początku lat dziewięćdziesiątych, organizuje koncerty muzyki poważnej, bierze udział w festynach i interpeluje u władz samorządowych w sprawach mieszkańców dotyczących życia w Barlinku.
Oświata
Szkoły podstawowe
- Szkoła Podstawowa nr 1 im. Tadeusza Kościuszki
- Szkoła Podstawowa nr 4 im. Henryka Sienkiewicza
- Niepubliczna Szkoła Podstawowa „Radosna”[16]
Szkoły ponadpodstawowe
- Zespół Szkół i Placówek Oświatowych im. kpt. hm. Andrzeja Romockiego „Morro”
Inne
- Centrum Edukacyjne „Dydaktyk”
- Centrum Edukacyjne „Konsul”
- Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom „Bratek”[17]
Wspólnoty wyznaniowe
Miasto jest siedzibą Dekanatu Barlinek[21].
- Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa:
- zbór w Barlinku[23]
- Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP:
- filiał w Barlinku parafii ewangelicko-augsburskiej w Gorzowie Wielkopolskim[24][25]
Gospodarka
Drobny przemysł: odzieżowy i materiałów budowlanych. Zakłady przemysłu drzewnego (obecnie spółka produkcyjna Barlinek Inwestycje Sp. z o.o. należąca do Barlinek S.A. z siedzibą w Kielcach - jedna z największych tego typu firm na świecie[28]), zakład „HaCon” zajmujący się produkcją konstrukcji stalowych oraz odlewów żeliwnych (dawna huta żeliwa przy ZUO „Bomet”), METPOL-BARLINEK (należący do grupy kapitałowej HOLDING-ZREMB Gorzów S.A.) specjalizujący się w wykonawstwie spawanych i skręcanych konstrukcji stalowych, GBS Bank (dawniej GBS w Barlinku), fabryka drzwi i mebli Borne Furniture, firma ESTO produkująca tekturę, kartony oraz opakowania tekturowe, rozlewnia gazu firmy Gaspol, Nadleśnictwo Barlinek. Kiedyś istniał sporej wielkości zakład - ZUO „Bomet” zajmujący się produkcją części do okrętów[29][30]. Obecnie na tym terenie funkcjonuje kilka mniejszych firm, w tym m.in. Int. Production JCS[31].
Na terenie Barlinka utworzono podstrefę Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomiczna, obejmującą wyznaczonych 5 kompleksów[32].
Transport
W mieście krzyżują się dwie drogi wojewódzkie:
- 151 trasa Gorzów Wlkp.-Choszczno
- 156 trasa Strzelce Krajeńskie-Lipiany
Przez Barlinek przebiega też nieczynna linia kolejowa Myślibórz – Choszczno.
Sport
Barlinek jest promowany jako „Europejska Stolica Nordic Walking”. Wokół miasta zostało wytyczonych 7 tras o zróżnicowanym stopniu trudności, łącznie 54 km[33].
Dla wszystkich amatorów aktywnego wypoczynku Barlinek oferuje wiele atrakcji sportowo-rekreacyjnych: rejsy pod żaglami, pływanie łódkami, kajakami, przejażdżki konne, biegi leśne, kręgle, bogate łowiska ryb oraz leśne ostępy pełne łownej zwierzyny i owoców runa leśnego. Wydarzeniami sportowymi dużej rangi są Żeglarskie Mistrzostwa Polski w klasie Omega oraz Festiwal Szachowy im. Emanuela Laskera.
Liga piłki nożnej halowej w Barlinku – cykliczny turniej „dzikich” drużyn piłkarskich.
Organizacje sportowe działające w mieście:
- Klub Żeglarski SZTORM Barlinek
- MKS Pogoń Barlinek – klub sportowy (Klasa okręgowa)
- Barlinecki Klub Tenisowy
- MLKS „Lubusz” Barlinek – filia klubu LKS „Lubusz” Słubice
- Polski Związek Wędkarski Barlinek Koło nr 1
- Klub Szachowy „Lasker”
- Klub Karate „Shotokan”
- KS Boran Barlinek – MMA, Muay Thai
- Berserker’s Team Barlinek – MMA, Brazilian Jiu Jitsu, Muay Thai
W 2011 r. Barlinek wzbogacił się o nowy stadion sportowy przeznaczony dla piłkarzy i lekkoatletów. Po wielu trudnościach został on oficjalnie otwarty 2 października (modernizacji uległ stadion MKS Pogoń Barlinek, która występuje w III lidze). Obiekt wzbogacił się o bieżnię tartanową długości 400 metrów wraz z 6 torami na prostej i 4 na łukach. Przy stadionie mieszczą się także trybuny, mogące pomieścić 960 osób.
W dniach 29 maja – 1 czerwca 2014 r. miasto było gospodarzem finału XLII Ogólnopolskiego Młodzieżowego Turnieju Turystyczno – Krajoznawczego, pod patronatem PTTK.
W Barlinku mieszka i trenuje lekkoatletka Sofia Ennaoui[34], która jest m.in. wicemistrzynią Europy w biegu na 1500 metrów. Z miastem także jest związany wielokrotny mistrz świata na żużlu – Bartosz Zmarzlik, który mieszka w pobliskich Kinicach. Tutaj pierwszy raz zetknął się z żużlem[35] oraz zawarł związek małżeński w kościele Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny[36]. Z Barlinka pochodzi również były reprezentant Polski w piłce nożnej – Marcin Kikut[37].
Polityka
Mieszkańcy Barlinka wybierają do swojej rady miejskiej 11 radnych (11 z 15). Pozostałych 4 radnych wybierają mieszkańcy terenów wiejskich gminy Barlinek. Organem wykonawczym jest burmistrz. Siedzibą władz jest budynek przy ul. Niepodległości 12.
Burmistrzowie Barlinka (po 1990 r.):
- Józef Wawrzyniak (1990-1994)
- Józef Jerzy Faliński (SLD) (1994-2000)
- Zygmunt Siarkiewicz (SLD) (2000-2014)
- Dariusz Zieliński (od 2014)
Barlinek jest siedzibą Nadleśnictwa Barlinek zlokalizowanego przy ul. Tunelowej, które wchodzi w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie.
Mieszkańcy Barlinka wybierają posłów na Sejm z okręgu wyborczego nr 41, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego nr 13.
Miasta partnerskie
Lista gmin partnerskich gminy Barlinek[38]:
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Barlinek w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-05] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018 r.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.
- ↑ Słownik geografii turystycznej Polski. Maria Irena Mileska (red.). T. 1: A — N. Warszawa: Komitet dla Spraw Turystyki, 1956, s. 19. OCLC 749492289. (pol.).
- ↑ Władysław Jan Grabski: 300 miast wróciło do Polski. Informator historyczny, 960–1960. Wyd. 3. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1960, s. 17. OCLC 914564210. (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262, s. 6).
- ↑ Mapa Polski 1:1000 000 Wojskowy Instytut Geograficzny Sztabu Generalnego W.P., Warszawa 1945 [1].
- ↑ Koleje Pomorza Przyodrzańskiego 1:1000 000 Dyr. Okręg. Kolei Państw. w Szczecinie, 1946 [2].
- ↑ S. Kozierowski, 1934. Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. Poznań: Nauka i Praca. mapa.
- ↑ SZLAK SZACHOWEGO MISTRZA ŚWIATA EMANUELA LASKERA. itbarlinek.e-kei.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-13)].
- ↑ Piotr Skurzyński, „Pomorze”, Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A., Warszawa 2007 ISBN 978-83-7495-133-3, s. 29.
- ↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2009 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2009-11-24. ISSN 1734-6118.
- ↑ Barlinek w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-12] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Barlinek24.pl [online], barlinek24.pl [dostęp 2023-01-16] .
- ↑ www.eBarlinek.pl - portal informacyjny Barlinka i Okolicy. [online], ebarlinek.pl [dostęp 2023-01-16] .
- ↑ Home Page [online], szkolaradosna.edu.pl [dostęp 2023-01-27] (ang.).
- ↑ Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom „Bratek”. oficjalna strona [dostęp 2021-04-10].
- ↑ Rzymskokatolicka parafia p.w. Niep. Serca NMP Barlinek. kuria.pl. [dostęp 2022-05-13].
- ↑ Rzymskokatolicka parafia p.w. św. Bonifacego Barlinek. kuria.pl. [dostęp 2022-05-13].
- ↑ Rzymskokatolicka parafia p.w. św. Wojciecha BM Barlinek. kuria.pl. [dostęp 2022-05-13].
- ↑ Wspólnoty parafialne | [online], kuria.pl [dostęp 2023-04-05] .
- ↑ Dekanat Szczeciński. .orthodox.pl. [dostęp 2022-05-13].
- ↑ Lista zborów. chwz.info.pl. [dostęp 2022-05-13].
- ↑ Barlinek. luteranie.pl. [dostęp 2022-05-13].
- ↑ Gorzów Wielkopolski. luteranie.pl. [dostęp 2022-05-13].
- ↑ a b Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2017-01-15] .
- ↑ a b Sala Królestwa ul. Podwale 6 Barlinek. ditel.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-09)]..
- ↑ Grupa Barlinek [online], Barlinek [dostęp 2023-01-18] (pol.).
- ↑ Maciej Kasprzyk - ZUO Bomet Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej [online], Maciej Kasprzyk - doradca restrukturyzacyjny [dostęp 2015-12-04] (pol.).
- ↑ WSPOMNIENIE - PIERWSZYCH PRACOWNIKÓW FABRYKI PŁUGÓW [online], Barlinek24.pl [dostęp 2020-11-27] (pol.).
- ↑ INT. PRODUCTION JCS Sp. z o.o. : Produkcja i Technologia – Projekt i wykonanie na czas [online], www.int-production.pl [dostęp 2023-03-28] .
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. (Dz.U. z 2008 r. nr 232, poz. 1551, s. 13062–13064).
- ↑ CIT Barlinek – Centrum Nordic Walking. [dostęp 2012-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-11)].
- ↑ Sięgnęła po medal, ale wcześniej przeżyła dramat. "Pomyślałam, że ktoś zabiera mi moje marzenia" [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-10-07] (pol.).
- ↑ Jarosław Miłkowski , Bartek Zmarzlik... wziął kozaki mamy, by jeździć na żużlu [online], Gorzów Wielkopolski Nasze Miasto, 17 września 2022 [dostęp 2022-09-17] (pol.).
- ↑ Bartosz Zmarzlik złożył najważniejszą przysięgę. Piękny ślub mistrza świata! [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-11-18] (pol.).
- ↑ Marcin Kikut [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-02-20] .
- ↑ Gminy partnerskie. Urząd Miejski w Barlinku. [dostęp 2009-09-28]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona miasta Barlinek
- Centrum Informacji Turystycznej w Barlinku
- Historia Żydów w Barlinku na portalu Wirtualny Sztetl
- Gmina Barlinek Europejska Stolica Nordic Walking – Na portalu Euro Renoma
- Katalog stron www dotyczących Barlinka w Open Directory Project