[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Barbara Sałacka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara Sałacka
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1932
Koło

Data i miejsce śmierci

30 maja 2021
Warszawa

Zawód

reżyserka telewizyjna

Lata aktywności

1953–2000[1]

Barbara Sałacka (ur. 24 stycznia 1932 w Kole, zm. 30 maja 2021 w Warszawie) – polska reżyserka i realizatorka telewizyjna. Matka aktorki Ewy Sałackiej.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Mając problemy ze strunami głosowymi przerwała studia na Wydziale Aktorskim PWSTiF w Łodzi[2]. W 1953 podjęła współpracę z telewizyjnym realizatorem, Markiem Nowakowskim, i zadebiutowała w TVP jako spikerka[1]. Pracowała w teatrze, a także w tygodniku „Polityka”, u Mieczysława F. Rakowskiego[1]. Otrzymała też propozycję pracy na stanowisku spikerki od dyrektora programowego TVP Jerzego Pańskiego[1].

W latach 1961–1965 pracowała jako asystentka reżyserów w Warszawskim Ośrodku Telewizyjnym, m.in. przy spektaklu telewizyjnym Zapiski majora Pycia (1965) na podstawie powieści Juliusza Kadena-Bandrowskiego Generał Barcz w reż. Jerzego Krasowskiego czy Stawka większa niż życie (1965) w reż. Andrzeja Konica.

W 1975 ukończyła Studium Zaoczne na Wydziale Reżyserii PWSTiF w Łodzi[2] i rozpoczęła pracę samodzielnego reżysera i realizatora telewizyjnych programów rozrywkowych, poniedziałkowych spektakli Teatru Telewizji i czwartkowych przedstawień Teatru Sensacji „Kobra”[2]. W 1976, w ramach Teatru Małych Form, zrealizowała przedstawienie O mojej matce Colette Sidonie-Gabrielle z Mają Komorowską[2]. Jej największa aktywność zawodowa przypadła na lata 70. i 80. XX wieku. Jej ostatni projekt to Bal stulecia (1999) z Adamem Ferencym i Stanisławą Celińską w obsadzie.

Ostatnie lata swojego życia spędziła w Domu Artystów Weteranów w Skolimowie. Zmarła 30 maja 2021 w wieku 89 lat. Pogrzeb odbył się 17 czerwca 2021, prochy zostały złożone do grobu rodzinnego na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Krzysztof Lubczyński, Barbara Sałacka: „Zielono mi, czyli naturalnie”, „Dziennik Trybuna”, Nr 23/02/04-02-18
  2. a b c d Barbara Sałacka (1932–2021) [online], Związek Artystów Scen Polskich [dostęp 2023-07-05].
  3. Pogrzeb Barbary Sałackiej. Reżyserka nie spocznie obok córki [online], Onet.pl [dostęp 2023-07-05].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]