Bażeński II

Bażeński II – polski herb szlachecki, odmiana herbu Bażeński.

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym^[1] Murzyn na wprost, do kolan, w opasce biodrowej^[2] z piór srebrnych, trzymający w rękach takąż wiewiórkę w lewo, gryzącą orzech. Klejnot: Murzyn od pasa w górę jak w godle, trzymającego oburącz sztandar srebrny w skos lewy, z wiewiórką jak na tarczy, w lewo.

• 
  herb von Baysen według francuskiego herbarza z 1913 roku
• 
  herb Bażeńskich według polskiego aktu szlacheckiego z 1819 roku

Nieznana geneza odmiany.

Udostojnienie rodowego herbu, który miał przedstawiać samą wiewiórkę otrzymał według legendy Jan (Hans) de Baisen (Jan Bażeński) za zasługi dla króla aragońskiego Piotra w walce z Maurami. Jak mówi legenda, by ograniczyć przelew krwi własnego rycerstwa podczas jednej z bitew na brzegach Morza Śródziemnego, stoczył on zwycięski pojedynek z przedstawicielem Maurów. Za to i za całoksztat służby dla Korony aragońskiej został on pasowany na rycerza i powrócił do kraju w chwale, z murzyńskim niewolnikiem u boku oraz z rozszerzeniem ojczystego herbu z wiewiórką o Murzyna, który do dzisiejszego dnia jest w klejnocie herbowym rodziny Bażeńskich (von Baysen)^[3]. Należy zaznaczyć, że Niesiecki nie rozróżniał herbów Bażeński I, II i III. Herb opisywany u niego jako Bażeński, to według nomenklatury Ostrowskiego Bażeński II.

von Baysen, Bażeński, Bajena .

• Bartsch

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce

• Herb Bażeński II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla