Arabanoo

Arabanoo (ur. ok. 1758^[1]−1764^[2], zm. ok. 18 maja 1789^[2]) − Aborygen australijski. Posługiwał się językiem eora, należał do klanu Gayimai zamieszkującego dzisiejsze tereny dzielnicy Manly w Sydney.

Arabanoo został porwany 30^[1] lub 31^[2] grudnia 1788 roku, z rozkazu gubernatora Nowej Południowej Walii, Arthura Phillipa, który chciał w ten sposób lepiej poznać zwyczaje tubylców i pozyskać tłumacza^[3]. Ówczesne przekazy opisują go jako „niezbyt wysokiego, ale solidnie zbudowanego”^[1], „z męskim i wrażliwym obliczem”^[2], „mówiącego miękkim i melodyjnym głosem”^[3]. Początkowo Arabanoo nie chciał wyjawić swojego imienia i został nazwany przez jego porywaczy Manly, od nazwy zatoczki (Manly Cove), gdzie został schwytany^[2].

Po schwytaniu Arabanoo został wykąpany i ścięto mu włosy, co miał przyjąć z wyraźnym zadowoleniem. Otrzymał europejskie ubranie, w którym początkowo niezbyt dobrze się czuł. Do pilnowania Arabanoo wybrano jednego z zesłańców, na prawym nadgarstku Aborygena umieszczono dużą bransoletę, za którą w nocy był przywiązywany do swojego strażnika aby uniemożliwić jego ucieczkę^[2][3].

Po kilku tygodniach w niewoli Arabanoo wyjawił w końcu swoje imię, ale już wcześniej stał się ulubieńcem gubernatora i dzieci mieszkających w kolonii. Arabanoo mieszkał wraz ze strażnikiem w osobnym szałasie, ale wszystkie posiłki spożywał w domu gubernatora^[2].

W kwietniu 1789 roku, po wybuchu epidemii ospy, która zdziesiątkowała lokalne plemiona, Arabanoo opiekował się znajdującymi się w szpitalu chorymi. Zmarł około 18 maja, opiekując się dwójką chorych dzieci. Został pochowany w ogrodzie rezydencji gubernatora^[4].

• Bennelong
• Pemulwuy

• Thomas Keneally: A commonwealth of thieves: the improbable birth of Australia. New York: Nan A. Talese/Doubleday, 2006. ISBN 0-385-51459-X. Brak numerów stron w książce