Acerodon grzywiasty
Acerodon jubatus[1] | |||
(Eschscholtz, 1831) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
acerodon grzywiasty | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[7] | |||
Zasięg występowania | |||
Acerodon grzywiasty[8] (Acerodon jubatus) – gatunek ssaka z podrodziny Pteropodinae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1831 roku niemiecki przyrodnik Johann Friedrich von Eschscholtz nadając mu nazwę Pteropus jubatus[2]. Holotyp pochodził z Manili, na Luzonie, w Filipinach[9].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają trzy podgatunki[10]. Podstawowe dane taksonomiczne podgatunków (oprócz nominatywnego) przedstawia poniższa tabelka:
Podgatunek | Oryginalna nazwa | Autor i rok opisu | Miejsce typowe |
---|---|---|---|
A. j. lucifer | Pteropus lucifer | Elliot, 1896 | Concepcion, Panay, Filipiny[11]. |
A. j. mindanensis | Acerodon jubatus mindanensis | K. Andersen, 1909 | Mindanao, Filipiny[12]. |
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Acerodon: gr. α a „bez”; κερας keras, κερατος keratos „róg”; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”[13].
- jubatus: łac. iubatus „grzywiasty, grzebieniasty”, od iuba „grzywa, grzebień”[14].
- lucifer: w mitologii rzymskiej Lucyfer (łac. Lucifer) to personifikacja Gwiazdy Wieczornej (Wenus), od lucifer „niosący światło”, od lux, lucis „światło”; -fera „niosący, dźwigający”, od ferre „nosić, dźwigać”, od gr. Φωσφoρος Phōsphoros, „niosący światło”[15].
- mindanensis: Mindanao, Filipiny[16].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Acerodon grzywiasty występuje endemicznie w Filipinach zamieszkując w zależności od podgatunku[10]:
- A. jubatus jubatus – Filipiny na północ od Mindanao, z wyjątkiem Batanes, Babuyan i Palawan.
- A. jubatus lucifer – Panay, wymarły.
- A. jubatus mindanensis – Mindanao.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 260–300 mm, ogona brak, długość ucha 31–34 mm, długość tylnej stopy 56–62 mm, długość przedramienia 182–205 mm; rozpiętość skrzydeł 150–170 cm[17]; masa ciała 0,8–1,2 kg (na Mindanao do 1,4 kg)[18]. Wzór zębowy: I C P M = 32-54[18].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Jest owocożerny.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Acerodon jubatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b J.F. von Eschscholtz: Zoologischer Atlas: enthaltend Abbildungen und Beschreibungen neuer Thierarten, während des Flottcapitains v. Kotzebue zweiter Reise um die Welt, auf der russisch-kaiserlichen Kriegsschlupp Predpriaetië in den Jahren 1823-1826. Berlin: Gedruckt und verlegt bei G. Reimer, 1829–1833, s. 1. (niem.).
- ↑ F.J.F. Meyen. Beiträge zur zoologie, gesammelt auf einer reise um die erde. III. Fledermause. Chiroptera. „Nova Acta Physico-medica Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Naturae Curiosorum”. 16 (8), s. 604, 1833. (niem.).
- ↑ Elliot 1896 ↓, s. 77.
- ↑ Elliot 1896 ↓, s. 78.
- ↑ K.C. Andersen. Notes on the genus Acerodon, with a synopsis of its species and subspecies, and descriptions of four new forms. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 3 (13), s. 20–29, 1909. (ang.).
- ↑ T. Mildenstein & L. Paguntalan , Acerodon jubatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-06-10] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 78. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Acerodon jubatus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-06-10].
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 106. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ Zijlstra ↓, s. N#19696.
- ↑ Zijlstra ↓, s. N#19697.
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 73, 1904. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, jubatus [dostęp 2022-06-10] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, lucifer [dostęp 2022-06-10] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, mindanensis [dostęp 2022-06-10] .
- ↑ Nowak, R. M., ed. (1999). Walker's Mammals of the World, Volume 1 (6th ed.). Johns Hopkins University Press. pp. 264–271. ISBN 0-8018-5789-9.
- ↑ a b N. Giannini, C. Burgin, V. Van Cakenberghe, S. Tsang, S. Hintsche, T. Lavery, F. Bonaccorso, F. Almeida & B. O’Toole: Family Pteropodidae (Old World Fruit Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 134–135. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- D.G. Elliot. On sundry collections of mammals. „Publication. Field Columbian Museum”. Zoological series. 1 (3), s. 67–82, 1896. (ang.).
- J.S. Zijlstra: Home. Hesperomys project. [dostęp 2022-05-19]. (ang.).
- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).