Chabad-Lubawicz

Chabad-Lubawicz (hebr. חסידות חב"ד) – grupa chasydzka powstała pod koniec XVIII wieku w rosyjskiej miejscowości Lubawicze (ros. Любавичи, Lubawiczi na terenie obecnego rejonu rudniańskiego obwodu smoleńskiego), założona przez rabiego Szneura Zalmana. W swej historii Chabad-Lubawicz miało siedmiu rebe wywodzących się z jednej dynastii. Ostatni i uważany dość powszechnie za najwybitniejszego Menachem Mendel Schneerson zaniechał wyboru następcy i od jego śmierci w 1994 grupa nie posiada swego rebe. Obecnie jest najszybciej rozwijającą się grupą chasydzką – liczącą ok. 200 tysięcy wyznawców na całym świecie. Znana jest z licznych akcji misyjnych wśród Żydów. Zajmuje się studiowaniem Tory, filozofią religii i edukacją. Chabad-Lubawicz był początkowo wrogo nastawiony do Państwa Izrael, później zaakceptował jego istnienie, a część dostrzega nawet w jego istnieniu sens mesjański.

Chabad Lubawicz ułatwia konwersję na judaizm osobom posiadającym żydowskich przodków a także osobom nie posiadającym żydowskich przodków^[1].

Nazwa Chabad hebr. חב"ד (Ch-B-D) jest akronimem trzech hebrajskich słów zwanych sefirami, wchodzących w skład kabalistycznego Drzewa Życia^[2]:

• Chochma (hebr. חכמה) – druga sefira, określenie oznaczające mądrość
• Bina (hebr. בינה) – trzecia sefira, określenie oznaczające zrozumienie
• Daat (hebr. דעת) – jedenasta sefira, określenie oznaczające wiedzę

1. Szneur Zalman z Ladów (1745–1812)
2. Dovber Schneuri (1773–1827)
3. Menachem Mendel Schneersohn (1789–1866)
4. Shmuel Schneersohn (1834–1882)
5. Sholom Dovber Schneersohn (1860–1920)
6. Joseph Isaac Schneersohn (1880–1950)
7. Menachem Mendel Schneerson (1902–1994)

• Jesziwa Chabad w Warszawie
• Kefar Chabad
• Synagoga chasydów z Chabad-Lubawicz w Warszawie

• Historia i cele Chabad-Lubawicz. chabad.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-10)]. (chabad.org.pl)