[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Cerkiew św. Ireny w Moskwie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Ireny
Храм Великомученицы Ирины
Zabytek: nr rej. 7737653000
cerkiew parafialna
cerkiew przedstawicielstwa Białoruskiego Kościoła Prawosławnego
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Miejscowość

Moskwa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

moskiewska miejska

Wezwanie

św. Ireny

Wspomnienie liturgiczne

16/29 kwietnia

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Ireny”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Ireny”
Ziemia55°46′30,7″N 37°41′17,0″E/55,775194 37,688056
Strona internetowa

Cerkiew św. Irenyprawosławna cerkiew w Moskwie, w dekanacie Objawienia Pańskiego eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Przy świątyni funkcjonuje przedstawicielstwo Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Ikonostas

Cerkiew znajduje się na terenie dawnej wsi Pokrowskoje, obecnie położonej w granicach administracyjnych Moskwy. Pierwsza wzmianka o świątyni na jej miejscu pochodzi z 1633. Cerkiew ta nosiła wezwanie św. Mikołaja, natomiast w 1635 została powiększona o drugi ołtarz św. Ireny, patronki nowo narodzonej wielkiej księżnej Ireny Michajłowny. W XVIII w. świątynię rozbudowano raz jeszcze, dostawiając ołtarz św. Katarzyny, patronki carycy Katarzyny II. W tym samym stuleciu, w latach 1790–1792, rozebrano starszą świątynię i na jej miejscu wzniesiono cerkiew murowaną. Jej główny ołtarz został wyświęcony ku czci Trójcy Świętej, zaś dwa boczne – ku czci świętych Ireny i Katarzyny. Obiekt powszechnie nazywany był cerkwią św. Ireny[1].

Cerkiew została zamknięta po rewolucji październikowej[1], musiała jednak być czynna jeszcze w 1932, gdyż w wymienionym roku odbył się w niej pogrzeb biskupa kałuskiego i borowskiego Sylwestra[2]. Jej budynek pełnił następnie różne funkcje, m.in. fabryki i magazynu. Wyposażenie świątyni zostało całkowicie zniszczone, zburzono również cerkiewną dzwonnicę i zdjęto kopuły[1]. Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał zdewastowaną świątynię w 1992. Przystąpiono wówczas do prac remontowych, równocześnie w budynku zaczęły ponownie odbywać się nabożeństwa[1].

W 2013 przy świątyni utworzone zostało przedstawicielstwo Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego, zaś honorowym proboszczem miejscowej parafii został arcybiskup witebski i orszański Dymitr[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]