68 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
26 sierpnia 1939 |
Rozformowanie |
maj 1945 |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
68 Dywizja Piechoty(niem. 68. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja, uczestniczyła w agresji na Francję i ataku na Związek Radziecki.
Formowanie i walki
[edytuj | edytuj kod]Sformowana na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939, w 2. fali mobilizacyjnej przez Infanterie – Kommandeur 3 w Gubinie w III Okręgu Wojskowym. W czasie ataku na Polskę w VII Korpusie Armijnym. Podczas agresji na Francję w 1940 prowadziła działania bojowe na linii Maginota. Razem z 15 DP i 71 DP próbowała odciąć i zdobyć grupę warowną La Ferte[2].
Od 22 czerwca 1941 uczestniczyła w ataku na Związek Rzadziecki. Brała udział w walkach przeciw Armii Czerwonej m.in. pod Kijowem i Żytomierzem oraz na Słowacji. Do niewoli Armii Czerwonej oddała się w maju 1945 na terytorium Czechosłowacji[3].
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- gen. mjr Georg Braun 26 VIII 1939 – 14 XI 1941;
- gen. por. Robert Meißner 16 XI 1941 – 24 I 1943;
- gen. por. Hans Schmidt 24 I 1943 – 25 X 1943;
- gen. por. Paul Scheuerpflug 25 X 1943 – 8 V 1945[a][3].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Skład w sierpniu 1939
169., 188. i 196. pułk piechoty, 168. pułk artylerii, 168. batalion pionierów, .168 oddział rozpoznawczy, 168. oddział przeciwpancerny, 168. oddział łączności, 168. polowy batalion zapasowy
- Skład w listopadzie 1943
169., 188., 196. pułk grenadierów, 168. pułk artylerii, 168. batalion pionierów, 68. dywizyjny batalion fizylierów, 168. oddział przeciwpancerny, 168. oddział łączności, 168. polowy batalion zapasowy;
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Według części historyków ostatnim dowódcą 68 Dywizji Piechoty był Ernst Maisel, jednak większość źródeł to kwestionuje
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Urbanowicz (przew.) 1980 ↓, s. 133.
- ↑ Kaufmann i Kaufmann 2002 ↓, s. 135.
- ↑ a b Mitcham 2009 ↓, s. 123.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
- Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
- Paul Carell , Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 .
- Czesław Grzelak , Henryk Stańczyk , Kampania polska 1939, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2005, ISBN 83-7399-169-7, OCLC 830817444 .
- Tadeusz Jurga , Obrona Polski 1939, Waldemar Strzałkowski (oprac.), Warszawa: „Pax”, 1990, ISBN 83-211-1096-7, OCLC 830078818 .
- J.E. Kaufmann, H.W. Kaufmann: Linia Maginota. Nie przejdzie nikt. Warszawa: 2002. ISBN 83-11-09453-5.
- Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division b.m.w 1991;ISBN 3-89555-274-7;
- Haupt Werner, Die Schlachten der Heeresgruppe Süd. Aus der Sicht der Divisionen., b.m.w 2005; ISBN 3-7909-0248-9;
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0
- Steblik Władysław, Armia Kraków 1939, Warszawa 1989;
- Józef Urbanowicz (przew.): Wojskowy Przegląd Historyczny. Nr 1-2. 35 rocznica zwycięstwa nad faszyzmem. 25 lat Układu Warszawskiego. Warszawa: 1980.
- Dywizje piechoty III Rzeszy
- Wojsko niemieckie w Gubinie
- Dywizje sformowane w 2. fali mobilizacyjnej
- Niemieckie jednostki organizacyjne wojska utworzone w 1939
- Dywizje sformowane w III Okręgu Wojskowym (III Rzesza)
- Niemieckie dywizje piechoty z okresu kampanii wrześniowej
- Niemieckie jednostki organizacyjne wojska rozwiązane w 1945