[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Świergotek tajgowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świergotek tajgowy
Anthus hodgsoni[1]
Richmond, 1907
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

pliszkowate

Rodzaj

Anthus

Gatunek

świergotek tajgowy

Synonimy
  • Anthus trivialis hodgsoni Richmond, 1907[2]
  • Anthus maculatusJerdon, 1864[3]
  • Pipastes hodgsoni (Richmond, 1907)[3]
  • Anthus maculatus berezowskii Zarudny, 1909[3]
  • Anthus maculatus yunnanensis Uchida & Kuroda, 1916[3]
  • Anthus hodgsoni inopinatus Hartert & Steinbacher, 1933[3]
Podgatunki
  • A. h. hodgsoni Richmond, 1907
  • A. h. yunnanensis Uchida & Kuroda, 1916
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Świergotek tajgowy (Anthus hodgsoni) – gatunek małego, wędrownego ptaka z rodziny pliszkowatych (Motacillidae). Występuje w Azji oraz na wschodzie europejskiej części Rosji. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 15–17 cm; masa ciała 17–26,3 g[2]. Brak dymorfizmu płciowego[5].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Występuje na wschodzie europejskiej części Rosji, na Syberii, w Chinach, Japonii i w Himalajach. Zimuje w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej[2].

Do Polski zalatuje sporadycznie (do 2020 roku stwierdzony 8 razy)[6].

Status i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje świergotka tajgowego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność światowej populacji nie została oszacowana. W 2015 roku BirdLife International szacowała liczebność populacji europejskiej na 45–60 tysięcy par lęgowych. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku organizacja ta uznaje globalny trend liczebności populacji za prawdopodobnie stabilny[4].

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[7].

Podgatunki

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono dwa podgatunki A. hodgsoni[2][8]:

  • A. hodgsoni hodgsoni – Himalaje do środkowych Chin, także środkowa Japonia.
  • A. hodgsoni yunnanensis – północno-zachodnia Rosja do Kamczatki, Sachalinu i Kuryli oraz na południe do Mongolii, północno-wschodnich Chin i północnej Japonii.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Anthus hodgsoni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Tyler, S.: Olive-backed Pipit (Anthus hodgsoni). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-05-05].
  3. a b c d e D. Lepage: Olive-backed Pipit Anthus hodgsoni. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-12-30]. (ang.).
  4. a b Anthus hodgsoni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Salim Ali, Sidney Dillon Ripley: Handbook of the Birds of India and Pakistan, 2nd ed.,10 vols. Wyd. 2nd. Oxford University Press, 1986/2001.
  6. Komisja Faunistyczna. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2020. „Ornis Polonica”. 62, s. 113–148, 2021. 
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).
  8. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-12-30]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]