żaglowiec

wymowa:

IPA: [ʒaɡˈlɔvʲjɛt͡s], AS: [žaglovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j , ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mar. statek z żaglami, napędzany siłą wiatru; zob. też żaglowiec w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) icht. pot. skalar; zob. też żaglowiec skalar w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żaglowiec	żaglowce
dopełniacz	żaglowca	żaglowców
celownik	żaglowcowi	żaglowcom
biernik	żaglowiec	żaglowce
narzędnik	żaglowcem	żaglowcami
miejscownik	żaglowcu	żaglowcach
wołacz	żaglowcu	żaglowce

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żaglowiec	żaglowce
dopełniacz	żaglowca	żaglowców
celownik	żaglowcowi	żaglowcom
biernik	żaglowca	żaglowce
narzędnik	żaglowcem	żaglowcami
miejscownik	żaglowcu	żaglowcach
wołacz	żaglowcu	żaglowce

przykłady:

(1.1) Przez wiele wieków na oceanach dominowały żaglowce.

(2.1) W moim akwarium mam dwa żaglowce i sześć neonówek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żagiel m, żeglarstwo n, żeglarz m, żeglowność ż, żeglarka ż, żeglowanie n, żegluga ż

zdrobn. żaglówka ż

czas. żeglować ndk., pożeglować dk., odżeglować dk.

przym. żaglowcowy, żaglówkowy, żaglowy, żeglowny, żeglugowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. żagiel + -owiec

(2.1) od (1.1)

uwagi:

Forma dopełniacza liczby mnogiej „żaglowcy” jest błędna. Poprawna jest wyłącznie forma „żaglowców”^[1].

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sailing ship, tall ship; (2.1) angelfish
• baskijski: (1.1) belaontzi
• bułgarski: (1.1) ветроходен кораб m, ветроход m, платноход m
• esperanto: (1.1) velŝipo
• francuski: (1.1) voilier m
• hiszpański: (1.1) velero m
• niemiecki: (1.1) Segelschiff n
• nowogrecki: (1.1) ιστιοφόρο n
• portugalski: (1.1) veleiro m
• rosyjski: (1.1) парусник m, парусное судно n
• szwedzki: (1.1) segelfartyg n
• ukraiński: (1.1) вітрильник m
• węgierski: (1.1) vitorláshajó

źródła: