szopenfeldziarz
Wygląd
szopenfeldziarz (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌʃɔpɛ̃nˈfɛlʲd͡ʑaʃ], AS: [šopẽnfelʹʒ́aš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) gw. (Warszawa) gw. więz. złodziej wynoszący ze sklepu ubrania podczas rzekomego ich przymierzania[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szopenfeldziarz szopenfeldziarze dopełniacz szopenfeldziarza szopenfeldziarzy celownik szopenfeldziarzowi szopenfeldziarzom biernik szopenfeldziarza szopenfeldziarzy narzędnik szopenfeldziarzem szopenfeldziarzami miejscownik szopenfeldziarzu szopenfeldziarzach wołacz szopenfeldziarzu szopenfeldziarze
- przykłady:
- (1.1) Znany i ceniony kupiec Edmund Wajno, obywatel boliwijski, został przyłapany na kradzieży wiązki cennych futer, które starał się wynieść pod paltem ze sklepu. Zwyczajny szopenfeldziarz. Wszedł, zażądał futer i zaczął kaprysić, a kiedy subiekci zajęli się demonstrowaniem, skorzystał z ich nieuwagi.[2]
- (1.1) Otrzymawszy zaproszenie na uroczystość urządzaną z okazji zwolnienia z więzienia cenionego szopenfeldziarza, pan Feluś był w poważnym kłopocie.[3]
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- forma żeńska szopenfeldziarka ż
- rzecz. szopenfeldziarstwo n, szopenfeld m
- przym. szopenfeldziarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Rafał Jabłoński, Lepkie ręce pradziadów, „Życie Warszawy” online, 2010-09-16, dostęp 2010-12-22.
- ↑ Światopełk Karpiński, Kredą na parkanie. Satyry i humoreski, Gebethner i Wolff, Warszawa 1937, s. 159.
- ↑ Wiech, Koszerny kozak, Warszawa 1990, s. 63.