runa
Wygląd
runa (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. jęz. znak pisma runicznego; zob. też Runy w Wikipedii
- (1.2) ezot. gry wideo magiczny symbol lub niewielki przedmiot z takim symbolem
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
runa (język hiszpański)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. litera z alfabetu run
- (1.2) zabytek pisma runicznego
- (1.3) (Argentyna i Boliwia) bot. rodzaj małego ziemniaka
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) Indianin
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.2) przeważnie w lm
- źródła:
runa (język łaciński)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2) rūna, rūnae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rūna rūnae dopełniacz rūnae rūnārum celownik rūnae rūnīs biernik rūnam rūnās ablatyw rūnā rūnīs wołacz rūna rūnae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
runa (język łotewski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mowa (zdolność mówienia)
- (1.2) mowa, przemówienie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
runa (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „runa” w: Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.
runa (język szwedzki)
[edytuj]- wymowa:
- [²r'u:na]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) en runa, runan, runor, runorna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) runinskrift
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 925.
runa (język włoski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: /ˈru.na/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: