rtuť

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. rtęć

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rtuť	rtuti
dopełniacz	rtuti	rtutí
celownik	rtuti	rtutím
biernik	rtuť	rtuti
wołacz	rtuti	rtuti
miejscownik	rtuti	rtutích
narzędnik	rtutí	rtuťmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Czeski - Pierwiastki chemiczne

źródła: