pluć

wymowa:

IPA: [plut͡ɕ], AS: [pluć]

​^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wypluć)

(1.1) wyrzucać, wydalać coś z ust, najczęściej ślinę

(1.2) przen. gardzić czymś w sposób czynny

odmiana:

(1.1-2) koniugacja Xa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		pluć
czas teraźniejszy		pluję	plujesz	pluje	plujemy	plujecie	plują
czas przeszły	m	plułem	plułeś	pluł	pluliśmy	pluliście	pluli
	ż	plułam	plułaś	pluła	plułyśmy	plułyście	pluły
	n	plułom	plułoś	pluło
tryb rozkazujący		niech pluję	pluj	niech pluje	plujmy	plujcie	niech plują
pozostałe formy czas przyszły m będę pluł, będę pluć będziesz pluł, będziesz pluć będzie pluł, będzie pluć będziemy pluli, będziemy pluć będziecie pluli, będziecie pluć będą pluli, będą pluć ż będę pluła, będę pluć będziesz pluła, będziesz pluć będzie pluła, będzie pluć będziemy pluły, będziemy pluć będziecie pluły, będziecie pluć będą pluły, będą pluć n będę pluło, będę pluć będziesz pluło, będziesz pluć będzie pluło, będzie pluć czas zaprzeszły m plułem był plułeś był pluł był pluliśmy byli pluliście byli pluli byli ż plułam była plułaś była pluła była plułyśmy były plułyście były pluły były n plułom było plułoś było pluło było forma bezosobowa czasu przeszłego pluto tryb przypuszczający m plułbym, byłbym pluł plułbyś, byłbyś pluł plułby, byłby pluł plulibyśmy, bylibyśmy pluli plulibyście, bylibyście pluli pluliby, byliby pluli ż plułabym, byłabym pluła plułabyś, byłabyś pluła plułaby, byłaby pluła plułybyśmy, byłybyśmy pluły plułybyście, byłybyście pluły plułyby, byłyby pluły n plułobym, byłobym pluło plułobyś, byłobyś pluło plułoby, byłoby pluło imiesłów przymiotnikowy czynny m plujący, nieplujący ż plująca, nieplująca plujące, nieplujące n plujące, nieplujące imiesłów przysłówkowy współczesny plując, nie plując rzeczownik odczasownikowy plucie, nieplucie

przykłady:

składnia:

(1.1) pluć + N.

kolokacje:

(1.1) pluć krwią / jedzeniem

synonimy:

(1.1) plwać

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wydalać

(1.2) lekceważyć, gardzić, pogardzać

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plucie n, wypluwanie n, wyplucie n, plujka ż, oplucie n, opluwanie n, splunięcie n, spluwanie n, spluwa ż, zapluwanie n, zaplucie n, wypluwka ż, plwocina ż

czas. wypluć dk., wypluwać ndk., opluwać ndk., opluć dk., splunąć dk., spluwać ndk., zapluwać ndk., zapluć dk., plwać ndk.

związki frazeologiczne:

pluć i łapać • pluć sobie w brodę • pluć jadem przysłowia i powiedzenia: nie pluj w studnię, bo może ci przyjść kiedyś czerpać z niej wodę • nigdy nie pluj pod wiatr

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spit
• arabski: (1.1) بصق
• białoruski: (1.1) пляваць; (1.2) пляваць
• czeski: (1.1) plivat
• duński: (1.1) spytte
• esperanto: (1.1) kraĉi
• estoński: (1.1) sülitama; (1.2) sülitama
• francuski: (1.1) cracher
• hiszpański: (1.1) escupir
• interlingua: (1.1) sputar
• jidysz: (1.1) שפּײַען (szpajen); (1.2) פֿײַפֿן (fajfn), האָבן אין דער לינקער פּאה (hobn in der linker peje)
• kataloński: (1.1) escopir
• nowogrecki: (1.1) φτύνω
• nowopruski: (1.1) wemtwei
• portugalski: (1.1) cuspir
• rosyjski: (1.1) плевать; (1.2) плевать
• szwedzki: (1.1) spotta, loska
• tahitański: (1.1) tuha
• ukraiński: (1.1) плювати
• węgierski: (1.1) köp
• wilamowski: (1.1) śpaein, śpiyca, špjycca
• włoski: (1.1) sputare; (1.2) sputare

źródła: