[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

kosmopolita

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kosmopolita (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌkɔsmɔpɔˈlʲita], AS[kosmopolʹita], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek nieuznający jakiegokolwiek obywatelstwa, a jedynie światowe
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wydawało się, że wszędzie czuł się u siebiebył prawdziwym kosmopolitą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) obywatel świata
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kosmopolityzm m
forma żeńska kosmopolitka
przym. kosmopolityczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

kosmopolita (język baskijski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kosmopolityczny[1]

rzeczownik

(2.1) kosmopolita
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kosmopolita (język czeski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) kosmopolita
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) světoobčan
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kosmopolitka
przym. kosmopolitický, kosmopolitní
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: