kołyska

wymowa:

IPA: [kɔˈwɨska], AS: [kou̯yska] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sprzęt do kołysania małych dzieci np. łóżeczko na biegunach; zob. też kołyska (kolebka) w Wikipedii

(1.2) wojsk. część łoża działa lub wielkokalibrowego karabinu maszynowego, na której spoczywa lufa; zob. też kołyska (broń palna) w Wikipedii

(1.3) uchylny wózek służący do wodowania statku z pochylni

(1.4) konstrukcja do stawiania łodzi i jachtów na nabrzeżu

(1.5) sprzęt do przewracania samochodów na bok np. w celu przeprowadzenia konserwacji

(1.6) górn. urządzenie służące do przerzucania urobku z przodu w tył^[1]

(1.7) środ. sport. pad siatkarza na plecy po odbiciu niskiej piłki^[1]

odmiana:

(1.1-7)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kołyska	kołyski
dopełniacz	kołyski	kołysek
celownik	kołysce	kołyskom
biernik	kołyskę	kołyski
narzędnik	kołyską	kołyskami
miejscownik	kołysce	kołyskach
wołacz	kołysko	kołyski

przykłady:

(1.1) Niania włożyła dziecko do kołyski.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kolebka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kołysanka ż, kołysanie n, rozkołys mrz

czas. kołysać ndk., ukołysać dk., rozkołysać dk.

związki frazeologiczne:

od kołyski • od kołyski do grobu • obuty w kołysce, ale bosy na rżysku • kołyska czarownic • kołyska Newtona • kołyska Judasza • kocia kołyska

etymologia:

uwagi:

zob. też kołyska w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cradle, bassinet
• arabski: (1.1) مهد
• baskijski: (1.1) sehaska
• białoruski: (1.1) калыска ż
• chorwacki: (1.1) kolijevka ż
• esperanto: (1.1) lulilo
• hiszpański: (1.1) cuna ż
• interlingua: (1.1) cuna
• islandzki: (1.1) vagga ż
• jidysz: (1.1) וויג ż (wig)
• kaszubski: (1.1) kòlibka ż
• kataloński: (1.1) bressol m
• łaciński: (1.1) berciolum n
• niemiecki: (1.1) Wiege ż
• norweski (bokmål): (1.1) vugge m/ż
• nowogrecki: (1.1) κούνια ż
• rumuński: (1.1) leagăn n
• slovio: (1.1) kolebak (колебак)
• szwedzki: (1.1) vagga w
• ukraiński: (1.1) колиска ż
• wilamowski: (1.1) wīǵ ż, bǡl ż
• włoski: (1.1) culla ż, zana ż

źródła: