klakson
klakson (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mot. urządzenie służące do wydawania sygnałów dźwiękowych (najczęściej w celu ostrzeżenia); zob. też klakson w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klakson klaksony dopełniacz klaksonu klaksonów celownik klaksonowi klaksonom biernik klakson klaksony narzędnik klaksonem klaksonami miejscownik klaksonie klaksonach wołacz klaksonie klaksony
- przykłady:
- (1.1) Jazda samochodem z uszkodzonym klaksonem jest niedozwolona.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. klaksonowanie n
- czas. klaksonować ndk.
- przym. klaksonowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) horn
- arabski: (1.1) زمارة, بوق
- baskijski: (1.1) klaxon
- bułgarski: (1.1) клаксон m
- czeski: (1.1) klakson m
- duński: (1.1) horn n
- esperanto: (1.1) hupo
- francuski: (1.1) klaxon
- hiszpański: (1.1) claxon m, bocina ż
- niderlandzki: (1.1) toeter m
- niemiecki: (1.1) Hupe ż
- słowacki: (1.1) klaksón m
- węgierski: (1.1) autóduda
- włoski: (1.1) clacson, claxon
- źródła:
klakson (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klakson klaksony dopełniacz klaksonu klaksonů celownik klaksonu klaksonům biernik klakson klaksony wołacz klaksone klaksony miejscownik klaksonu klaksonech narzędnik klaksonem klaksony
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: