bogacz

wymowa:

IPA: [ˈbɔɡat͡ʃ], AS: [bogač] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba bardzo bogata

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bogacz	bogacze
dopełniacz	bogacza	bogaczy / bogaczów[1][2]
celownik	bogaczowi	bogaczom
biernik	bogacza	bogaczy / bogaczów
narzędnik	bogaczem	bogaczami
miejscownik	bogaczu	bogaczach
wołacz	bogaczu	bogacze

przykłady:

(1.1) Właśnie kupił sobie trzeci samochód, ten to dopiero bogacz.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) krezus; przest. fortunat

antonimy:

(1.1) biedak, żebrak

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) milioner, miliarder, dorobkiewicz

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bogactwo n

forma żeńska bogaczka ż

czas. bogacić się, wzbogacić

przym. bogaty

przysł. bogato

związki frazeologiczne:

etymologia:

od prasł. *bogačь^[3], od rdzenia *bog- → bogactwo (być może powiązane też z rzeczownikiem *bogъ → bóg, bożek)

por. białor. багач, czes. boháč, głuż. bohač, ros. богач, słc. boháč i ukr. багач

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rich man
• baskijski: (1.1) aberats
• białoruski: (1.1) багач m, багатыр m
• bułgarski: (1.1) богаташ m
• duński: (1.1) rigmand w
• esperanto: (1.1) riĉulo
• interlingua: (1.1) ricco
• japoński: (1.1) 財産家
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) богач m
• słowacki: (1.1) boháč m
• wilamowski: (1.1) biöegoć m

źródła: