normatywistyka

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. dyscyplina zajmująca się normatywnością w języku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	normatywistyka	normatywistyki
dopełniacz	normatywistyki	normatywistyk
celownik	normatywistyce	normatywistykom
biernik	normatywistykę	normatywistyki
narzędnik	normatywistyką	normatywistykami
miejscownik	normatywistyce	normatywistykach
wołacz	normatywistyko	normatywistyki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) normatywistyka językowa

synonimy:

(1.1) kultura języka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. normatyw mrz, normatywista m, normatywizm ż, normatywność ż, normatywizacja ż, norma ż

czas. normatywizować ndk., znormatywizować dk.

przym. normatywny, normatywistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

• zob. też kultura języka w Wikipedii
• zob. też standardologia w Wikipedii

tłumaczenia:

• serbsko-chorwacki: (1.1) normativistika ż
• słoweński: (1.1) normativistika ż

źródła: