PL202403B1 - Zamek bębenkowy z wymienną wkładką i wymienna wkładka do zamka - Google Patents

Abstract

1. Zamek b ebenkowy z wymienn a wk ladk a zawieraj acy obudow e zamka b ebenkowego maj ac a sciank e obudowy wyznaczaj ac a osiowo biegn ac a komor e z otworem do wk ladania; wymienn a wk ladk e do zamka b ebenkowego, która ma kontur zewn etrzny odpowiadaj acy konturowi wewn etrznemu komory i która nadaje si e do osiowego wk ladania w t e komor e przez otwór do wk ladania, przy czym wk ladka do zamka jest ma górn a, zasadniczo ma- sywn a cz esc z rz edem otworów na ko lki blokuj ace oraz doln a cz esc wyznaczaj ac a, biegn acy w niej cylindryczny otwór; cylindryczny, obrotowy b ebenek na klucz, umiesz- czony w cylindrycznym otworze i maj acy pod luzna szczeli- n e do klucza, w któr a wchodzi klucz wspó lpracuj acy z ko lkami blokuj acymi; elementy ustalaj ace przystosowane do zwalnianego trzymania wk ladki do zamka w po lozeniu w lozonym w komorze w obudowie zamka; oraz pasuj ace do siebie elementy w tylnych, osiowo wewn etrznych cz esciach obudowy i wk ladki, zawieraj ace wyst epy w tylnej cz esci ko ncowej obudowy i odpowiednie zag lebienia w tylnej cz esci ko ncowej wk ladki do zamka, znamienny tym, ze wyst epy w obudowie (10) zawieraj a dwa wyst epy (14, 15) biegn ace promieniowo do wewn atrz od scianki obudowy (10) z ka zdej strony centralnej p laszczyzny pionowej obudowy (10), a odpo- wiadaj ace im zag lebienia zawieraj a dwa zag lebienia (27, 28) umieszczone w masywnej cz esci (21) wk ladki (20) po obu stronach centralnej cz esci … PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zamek bębenkowy z wymienną wkładką i wymienna wkładka do zamka. Obecny wynalazek dotyczy zamka bębenkowego z wymienną wkładką zawierającego obudowę zamka bębenkowego mającą ściankę obudowy wyznaczającą osiowo biegnącą komorę z otworem do wkładania, wymienną wkładkę do zamka bębenkowego, która ma zewnętrzny kontur odpowiadający wewnętrznemu konturowi wspomnianej komory i która jest osiowo wkładana we wspomnianą komorę przez wspomniany otwór do wkładania, przy czym wkładka do zamka ma górną, zasadniczo masywną część z rzędem otworów na kołki blokujące, oraz dolną część z przechodzącym przez nią cylindrycznym otworem, cylindryczny, obrotowy bębenek na klucz umieszczony we wspomnianym cylindrycznym otworze i mający z podłużną szczelinę do klucza, w którą wchodzi klucz współdziałający ze wspomnianymi kołkami blokującymi, elementy ustalające przystosowane do rozłączalnego trzymania wspomnianej wkładki do zamka w położeniu włożonym we wspomnianej komorze we wspomnianej obudowie zamka, oraz pasujące do siebie części w tylnych, biegnących osiowo częściach wewnętrznych wspomnianej obudowy i wspomnianej wkładki do zamka, obejmujące występy w tylnej części końcowej obudowy i odpowiednie zagłębienia w tylnej części końcowej wkładki do zamka.

Takie zamki są znane z komercyjnych przykładów wykonania oferowanych na rynku przez Best Lock Company. W tych przykładach wykonania występ w tylnej części końcowej obudowy zawiera parę stosunkowo wąskich kołków na obrotowym elemencie blokującym, natomiast odpowiednie zagłębienie zawiera odpowiednią parę osiowych otworów w bębenku na klucz.

Jednakże, w takim zamku, obejmującym obudowę i wkładkę, istnieje możliwość wymiany wkładki pierwszego typu na wkładkę drugiego typu pod warunkiem, że ta nowa wkładka ma ten sam lub węższy kontur zewnętrzny i podobne osiowe otwory w bębenku na klucz.

Celem obecnego wynalazku jest dalsze udoskonalenie takiego zamka tak, żeby uniemożliwić wymianę wkładki, albo co najmniej bardziej utrudnić taką wymianę.

Zamek bębenkowy z wymienną wkładką zawierający obudowę zamka bębenkowego mającą ściankę obudowy wyznaczającą osiowo biegnącą komorę z otworem do wkładania; wymienną wkładkę do zamka bębenkowego, która ma kontur zewnętrzny odpowiadający konturowi wewnętrznemu komory i która nadaje się do osiowego wkładania w tę komorę przez otwór do wkładania, przy czym wkładka do zamka jest ma górną, zasadniczo masywną część z rzędem otworów na kołki blokujące oraz dolną część wyznaczającą, biegnący w niej cylindryczny otwór; cylindryczny, obrotowy bębenek na klucz, umieszczony w cylindrycznym otworze i mający podłużną szczelinę do klucza, w którą wchodzi klucz współpracujący z kołkami blokującymi; elementy ustalające przystosowane do zwalnianego trzymania wkładki do zamka w położeniu włożonym w komorze w obudowie zamka; oraz pasujące do siebie elementy w tylnych, osiowo wewnętrznych częściach obudowy i wkładki, zawierające występy w tylnej części końcowej obudowy i odpowiednie zagłębienia w tylnej części końcowej wkładki do zamka, według wynalazku charakteryzuje się tym, że te występy w obudowie zawierają dwa występy biegnące promieniowo do wewnątrz od ścianki obudowy z każdej strony centralnej płaszczyzny pionowej obudowy, a odpowiadające im zagłębienia zawierają dwa zagłębienia umieszczone w masywnej części wkł adki po obu stronach centralnej części tylnej zawierają cej rzą d otworów, przy czym te dwa zagłębienia mają takie wymiary, żeby wchodziły w nie te dwa występy tak, żeby było możliwe całkowite włożenie wkładki do zamka w obudowę, oraz każdy z dwóch występów jest zaopatrzony w elementy do mocowania obudowy do obiektu.

Korzystnie elementy mocujące zawierają osiowy otwór w każdym z występów.

Korzystnie osiowy otwór jest gwintowany tak, żeby współpracował z gwintowanym wkrętem mocującym.

Korzystnie co najmniej jeden z osiowych otworów jest wolnym otworem do mocowania wkręta z łbem, przy czym we wkładce do zamka znajduje się dodatkowe zagłębienie na łeb wkręta mocującego.

Korzystnie każde zagłębienie jest wyznaczone przez wklęsłą, zakrzywioną cylindrycznie powierzchnię, a każdy występ ma odpowiednią wypukłą, cylindrycznie zakrzywioną powierzchnię.

Wymienna wkładka do zamka przeznaczona do stosowania w zamku opisanym powyżej, mająca kontur zewnętrzny odpowiadający konturowi wewnętrznemu komory obudowy, górną, zasadniczo masywną część z rzędem otworów na kołki blokujące i dolną część wyznaczającą cylindryczny otwór przechodzący przez nią osiowo, cylindryczny, obrotowy bębenek na klucz, usytuowany w cylindrycznym otworze i mający podłużną szczelinę do klucza, w którą wchodzi klucz współpracujący z kołkami blokującymi, elementy ustalające przystosowane do zwalnianego trzymania wkładki do zamka w położeniu

PL 202 403 B1 włożonym w obudowie, oraz dwa zagłębienia w jej tylnej części końcowej, w które wchodzą występy w tylnej części końcowej obudowy, według wynalazku charakteryzuje się tym, ż e te dwa zagłębienia znajdują się w masywnej części wkładki z każdej strony centralnej części tylnej zawierającej rząd otworów, przy czym te dwa zagłębienia mają takie wymiary, żeby wchodziły w nie odpowiednie występy w postaci promieniowych występów w obudowie.

Korzystnie każde zagłębienie jest wyznaczone przez wklęsłą, cylindrycznie zakrzywioną powierzchnię.

Według wynalazku, zamierzony cel osiągnięto w ten sposób, że wspomniane występy obudowy zawierają dwa występy biegnące promieniowo do wewnątrz ze ścianki obudowy z każdej strony centralnej pionowej płaszczyzny obudowy, oraz tym, że wspomniane odpowiadające im zagłębienia zawierają dwa zagłębienia usytuowane we wspomnianej masywnej części wkładki z obu stron centralnej części tylnej ze wspomnianym rzędem otworów, przy czym wspomniane dwa zagłębienia mają takie wymiary, żeby wchodziły w nie dwa występy tak, że możliwe jest całkowite wkładanie wspomnianej wkładki we wspomnianą obudowę, oraz tym, że każdy ze wspomnianych występów jest zaopatrzony w elementy do mocowania wspomnianej obudowy w obiekcie.

Mająca taką strukturę podobna wkładka do zamka, o dokładnie takim samym konturze zewnętrznym i takiej samej długości, nie może być włożona w obudowę o ile na swojej części końcowej nie ma takiego samego typu zagłębień. Bardzo trudno jest zmierzyć wymiary występów na skrajnie wewnętrznym końcu obudowy i wykonać odpowiednie zagłębienie we wkładce do zamka.

Te dwa występy znajdują się w pewnej odległości od siebie w kierunku poprzecznym tak, żeby pozostawał pomiędzy nimi centralny kanał. Centralna część tylna wymiennej wkładki pasuje do tego centralnego kanału.

Również występy w tylnej części obudowy służą jako elementy do mocowania obudowy do obiektu, na przykład do drzwi lub tym podobnego obiektu. Zatem, elementy mocujące są ukryte za samą wkładką do zamka i trudno jest uzyskać dostęp do nich z zewnątrz wiercąc otwór lub w podobny sposób.

Wspomniane występy i zagłębienia powinny mieć zasadniczo komplementarne ukształtowanie. Korzystnie, każde zagłębienie jest określone przez wklęsłą, cylindrycznie zakrzywioną powierzchnią, natomiast występ ma odpowiadającą jej wypukłą, cylindrycznie zakrzywioną powierzchnię.

Odpowiednio, strukturalne cechy obudowy i wkładki do zamka umożliwiają łatwe wkładanie prawidłowo skonstruowanej wkładki w obudowę, natomiast uniemożliwiają wkładanie w obudowę podobnej wkładki o takim samym konturze zewnętrznym, takiej samej długości, ale bez odpowiedniego zagłębienia o specyficznym typie i wymiarach. Ponadto trudno jest uzyskać takie zagłębienie w podobnej wkładce za pomocą zwykłej obróbki skrawaniem. Z tego względu zamek bębenkowy z wymienną wkładką według wynalazku jest dobrze zabezpieczony przed nieuprawnionym manipulowaniem przy nim poprzez wymianę wkładki na mniej bezpieczną wkładkę innego typu.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania uwidoczniono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zespół zamka do drzwi z dwiema obudowami i wymienną wkładką do wkładania w jedną z obudów, w rzucie perspektywicznym, fig. 2 - wkładkę do zamka z fig. 1 (bez bębenka na klucz i elementu ustalającego), w rzucie perspektywicznym, fig. 3 - element ustalający i bębenek na klucz (wyjęte z wkładki do zamka z fig. 1), w rzucie perspektywicznym, fig. 4 - wkładkę do zamka z fig. 1 widziana od tylnego końca (zaznaczona linią IV-IV na fig. 1), fig. 5 - dwie obudowy z fig. 1 w rzucie perspektywicznym od przodu (z prawej strony), fig. 6 - obudowę w przekroju, oraz fig. 7 - wkładkę do zamka z fig. 1 w rzucie perspektywicznym z tył u.

Na fig. 1 pokazano zespół zamka do drzwi z dwiema obudowami, a mianowicie tylną obudową 10r, która ma być zamontowana wewnątrz drzwi (nie pokazanych) i przednią obudową 10, która ma być zamontowana z przedniej strony drzwi, oraz wymienną wkładką 20 do zamka, która jest wkładana w obudowę 10. Istnieje możliwość wkładania w tylną obudowę 10r wkładki tego samego typu co wkładka 20 do zamka. Alternatywnie, w obudowie 10r wewnątrz drzwi można zamontować gałkę do drzwi lub podobny mechanizm. Zarówno z tylnej jak i, odpowiednio, z przedniej strony jest zamontowany obrotowy element 11r i 11, w taki sposób, żeby przenosił ruch obrotowy z, gałki do drzwi i, odpowiednio, bębenka na klucz wkładki 20 do zamka, na mechanizm zamka do drzwi (nie pokazany) umieszczony pomiędzy obudowami 10r i 10.

Wkładka 20 do zamka widoczna na fig. 1,2 i 7 ma w przekroju poprzecznym ogólnie kształt cyfry „8” i wchodzi z odpowiednim luzem w odpowiednią komorę 12 w obudowie 10. Wkładka 20 ma górną, zasadniczo masywną część 21, i dolną część 22 z wewnętrznym cylindrycznym otworem 23,

PL 202 403 B1 w który wchodzi obrotowy bębenek 30 na klucz (fig. 3). W tylnej części wkładki 20 do zamka znajduje się szczelina 25 usytuowana w przybliżeniu w obszarze pomiędzy częścią górną i dolną 21, 22 wkładki. Ta szczelina jest otwarta w tylnym końcu (porównaj fig. 4) i biegnie wzdłuż wkładki 20 na odcinku nieco dłuższym niż połowa jej długości.

W tej tylnej części wkładki 20 do zamka znajduje się komora łącząca 26 (fig. 4), w której jest osadzony obrotowo element ustalający 40 (fig. 3). Element ten może poruszać się w komorze 26 pomiędzy położeniem odblokowania (jak widać na fig. 1) a położeniem zablokowania. W położeniu zablokowania wchodzi on w występ blokujący 13 (fig. 1 i 5) w komorze 12 obudowy 10 tak, że jest ustalony w tej obudowie, a także trzyma wkładkę 20 do zamka i bębenek 30 na klucz w położeniach włożonych wewnątrz komory 12.

Jak wiadomo w tej dziedzinie, w bębenku 30 na klucz znajduje się podłużna szczelina 31 na klucz (fig. 4) z otwarciem przednim 32 (fig. 3) i rzędem sześciu otworów 33. Otwory 33 są usytuowane w jednej linii z rzędem sześciu odpowiadających im otworów 34 we wkładce 20 do zamka, kiedy bębenek na klucz znajduje się w położeniu odblokowania (jak widać na fig. 2 i 3). W każdej parze odpowiadających sobie otworów 33, 34 znajdują się kołki blokujące, górny i dolny, 36, 37, dociskane w dół za pomocą spiralnych sprężynek 38 (fig. 2). Kołki blokujące współpracują z górną krawędzią klucza włożonego w szczelinę 31 na klucz.

Opisany do tej pory zespół zamka do drzwi jest typu ogólnego ujawnionego w WO 96/36782 (WINLOC AG) i w szwedzkim zgłoszeniu patentowym złożonym równocześnie przez tego samego zgłaszającego (WINLOC AG).

Według obecnego wynalazku, w obudowie 10 i wkładce 20 do zamka znajdują się pasujące do siebie występy i zagłębienia zapewniające, że wkładka 20 do zamka nie może być zastąpiona inną wkładką do zamka mającą taki sam kontur i długość, o ile nie ma w niej dokładnie takich samych zagłębień.

Jak wynika z fig. 5 i 6, w tylnej części końcowej obudowy 10 znajdują się dwa występy 14, 15, które stanowią integralną część obudowy 10 i biegną promieniowo do wewnątrz od górnej cylindrycznej powierzchni 12a ścianki komory 12. Każdy występ 14, 15 jest w przybliżeniu trójkątny ze skośną lub zaokrągloną krawędzią 14b, 15b pomiędzy, dwiema zasadniczo płaskimi, prostopadłymi do siebie powierzchniowymi częściami 14a, 14c i, odpowiednio, 15a, 15c. W kierunku osiowym, występy 14, 15 biegną od tylnej ścianki końcowej 17 (fig. 1 i 6) na odcinku odpowiadającym w przybliżeniu 0,1 do 0,4 całkowitej długości obudowy 10. W ściance końcowej 17 znajduje się dolny okrągły otwór 18, w którym jest osadzony obrotowy element 11 (patrz również fig. 1 i 5).

W przekroju poprzecznym (fig. 6) długości boków 14a, 14c, 15a, 15c występów 14, 15 wynoszą około 0,2-0,4 średnicy cylindrycznej części górnej 12a komory, a odległość pomiędzy równoległymi powierzchniami bocznymi 14c, 15c występów wynosi w związku z tym co najmniej około 0,2 wspomnianej ostatnio średnicy. W związku z tym, występy 14, 15 wyznaczają centralny kanał 16 pomiędzy bocznymi powierzchniami 14c, 15c.

W każdym występie 14, 15 znajduje się osiowy otwór 14h, 15h w pobliżu ścianki 12a komory. Otwory 14h, 15h służą jako łączniki gwintowe do mocowania ze sobą obudów 10, 10r (albo do jakiejś innej części drzwi lub podobnego obiektu). Z każdej strony drzwi, to znaczy od ich wewnętrznej strony, jak pokazano na fig. 1, albo od ich zewnętrznej strony (nie pokazano), można wkładać wkręt mocujący 1 z łbem 1a, albo też można wkładać jeden wkręt z każdej strony drzwi, jak widać ma fig. 5. Wkręty te mogą sprzęgać się gwintami wewnętrznymi w otworach 14h, 15h (jak pokazano) albo z odpowiednimi nakrętkami (nie pokazano). W celu zrobienia miejsca na łeb 1a wkręta, w ściance 12a komory, w sąsiedztwie odpowiedniego otworu 14h, 15h jest uformowane dodatkowe zagłębienie 12b.

W zalecanym przykładzie wykonania wynalazku, we wkładce 20 do zamka, w jej tylnej części końcowej, znajdują się dwa zagłębienia 27, 28, jak widać na fig. 1,2, 4 i 7. Zagłębienia 27, 28 są zakrzywione wklęsłe, mając krzywiznę odpowiadającą dwóm występom 14, 15 tak, żeby pozostawić centralną część tylną 29, w której znajdują się otwory 34. Ta tylna część 29 ma długość odpowiadającą osiowemu wymiarowi występów 14, 15. Zatem tylna część 29 może wchodzić suwliwie w centralny kanał 16 w obudowie 10 po włożeniu w nią wkładki 20 do zamka. Z drugiej strony, w obudowę 10 nie można włożyć żadnej innej wkładki do zamka bez takich zagłębień.

Oczywiście, dokładna konfiguracja geometryczna występów 14, 15 i odpowiednich zagłębień 27, 28 może być modyfikowana przez specjalistów z tej dziedziny techniki.

Jak widać na fig. 1,4 i 5, istnieje kolejny sposób uniemożliwiania wkładania wkładki 20 do zamka w obudowę 10, o ile wkładka 20 do zamka nie jest skonstruowana w specjalny sposób. Obrotowy

PL 202 403 B1 element 11, który jest zasadniczo cylindryczny i osadzony obrotowo w tylnym otworze 18 obudowy 10, jest zaopatrzony w biegnący osiowo pręt 2, który jest usytuowany mimośrodowo i jest dość szeroki, w konkretnym przykładzie jego szerokość wynosi 3,7 do 4,5 mm. Jak wynika z fig. 4, pręt 2 jest cylindryczny (ale może mieć dowolny inny odpowiedni kształt przekroju poprzecznego) i wchodzi w odpowiedni, nieco szerszy otwór 35 (4-5 mm) w bębenku 30 na klucz. Otwór 35 biegnie od tylnej powierzchni końcowej bębenka 30 na klucz na odcinku około połowy jego długości.

Szerokość pręta 2 i odpowiedniego otworu 35 jest taka, żeby wewnętrzne ścianki otworu 35 znajdowały się bardzo blisko szczeliny 31 na klucz i zewnętrznej obwodowej powierzchni bębenka 30 na klucz. W ten sposób praktycznie uniemożliwiono wykonanie takiego otworu w istniejącej wkładce do zamka i zespole bębenka na klucz, który nie został oryginalnie skonstruowany do współpracy z szerokim prętem 2.

Dla zapewnienia dobrego przenoszenia ruchu obrotowego z bębenka 30 na klucz na obrotowy element 11, na tym drugim również znajduje się krótki osiowy występ 3 o prostokątnym przekroju poprzecznym, który wchodzi w odpowiedni rowek w tylnej powierzchni końcowej bębenka 30 na klucz.

Claims (7)

1. Zamek bębenkowy z wymienną wkładką zawierający obudowę zamka bębenkowego mającą ściankę obudowy wyznaczającą osiowo biegnącą komorę z otworem do wkładania; wymienną wkładkę do zamka bębenkowego, która ma kontur zewnętrzny odpowiadający konturowi wewnętrznemu komory i która nadaje się do osiowego wkładania w tę komorę przez otwór do wkładania, przy czym wkładka do zamka jest ma górną, zasadniczo masywną część z rzędem otworów na kołki blokujące oraz dolną część wyznaczającą, biegnący w niej cylindryczny otwór; cylindryczny, obrotowy bębenek na klucz, umieszczony w cylindrycznym otworze i mający podłużną szczelinę do klucza, w którą wchodzi klucz współpracujący z kołkami blokującymi; elementy ustalające przystosowane do zwalnianego trzymania wkładki do zamka w położeniu włożonym w komorze w obudowie zamka; oraz pasujące do siebie elementy w tylnych, osiowo wewnętrznych częściach obudowy i wkładki, zawierające występy w tylnej części końcowej obudowy i odpowiednie zagłębienia w tylnej części końcowej wkładki do zamka, znamienny tym, że występy w obudowie (10) zawierają dwa występy (14, 15) biegnące promieniowo do wewnątrz od ścianki obudowy (10) z każdej strony centralnej płaszczyzny pionowej obudowy (10), a odpowiadające im zagłębienia zawierają dwa zagłębienia (27, 28) umieszczone w masywnej części (21) wkładki (20) po obu stronach centralnej części tylnej (29) zawierającej rząd otworów (34), przy czym te dwa zagłębienia (27, 28) mają takie wymiary, żeby wchodziły w nie dwa występy (14, 15) tak, żeby było możliwe całkowite włożenie wkładki (20) do zamka w obudowę (10), oraz każdy z dwóch występów (14, 15) jest zaopatrzony w elementy (14h, 15h, 1) do mocowania obudowy (10) do obiektu.

2. Zamek według zastrz. 2, znamienny tym, że elementy mocujące zawierają osiowy otwór (14h, 15h) w każdym z występów (14, 15).

3. Zamek według zastrz. 2, znamienny tym, że osiowy otwór (14h, 15h) jest gwintowany tak, żeby współpracował z gwintowanym wkrętem mocującym (1).

4. Zamek według zastrz. 2, znamienny tym, że co najmniej jeden z osiowych otworów jest wolnym otworem do mocowania wkręta z łbem (1a), przy czym we wkładce (20) do zamka znajduje się dodatkowe zagłębienie (12b) na łeb (1a) wkręta mocującego.

5. Zamek według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienny tym, że każde zagłębienie (27, 28) jest wyznaczone przez wklęsłą, zakrzywioną cylindrycznie powierzchnię, a każdy występ (14, 15) ma odpowiednią wypukłą, cylindrycznie zakrzywioną powierzchnię.

6. Wymienna wkładka do zamka przeznaczona do stosowania w zamku określonym zastrzeżeniami 1-5, mająca kontur zewnętrzny odpowiadający konturowi wewnętrznemu komory obudowy, górną, zasadniczo masywną część z rzędem otworów na kołki blokujące i dolną część wyznaczającą cylindryczny otwór przechodzący przez nią osiowo, cylindryczny, obrotowy bębenek na klucz, usytuowany w cylindrycznym otworze i mający podłużną szczelinę do klucza, w którą wchodzi klucz współpracujący z kołkami blokującymi, elementy ustalające przystosowane do zwalnianego trzymania wkładki do zamka w położeniu włożonym w obudowie, oraz dwa zagłębienia w jej tylnej części końcowej, w które wchodzą występy w tylnej części końcowej obudowy, znamienna tym, że te dwa zagłębienia (27, 28) znajdują się w masywnej części (21) wkładki (20) z każdej strony centralnej części

PL 202 403 B1 tylnej (29) zawierającej rząd otworów (34), przy czym te dwa zagłębienia (27, 28) mają takie wymiary, żeby wchodziły w nie odpowiednie występy w postaci promieniowych występów w obudowie.

7. Wkładka według zastrz. 6, znamienna tym, że każde zagłębienie (27, 28) jest wyznaczone przez wklęsłą, cylindrycznie zakrzywioną powierzchnię.