PL196812B1 - Urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie - Google Patents

Abstract

1. Urz adzenie do dozowania sproszkowa- nego lekarstwa przez inhalowanie, zawieraj ace pierwszy i drugi pojemnik z lekarstwem do po- mieszczenia licznych dawek lekarstwa oraz cz lon odmierzaj acy, wyposa zony w pierwsze i drugie wg lebienie dozuj ace, s luzace do po- mieszczenia w jednym po lo zeniu cz lonu odmie- rzaj acego odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika z lekarstwem, znamienne tym, ze ma pierwszy i drugi kana l aerozoluj acy (20, 21), przy czym pierwsze i drugie wg lebienie dozuj ace (7a, 7b) ma elementy do wprowadzania w nast epnym po lo zeniu cz lonu odmierzaj acego (6) odmie- rzonych dawek sproszkowanego lekarstwa do pierwszego i drugiego kana lu aerozoluj acego (20, 21), przy czym odmierzone dawki s a wy la- dowywane równocze snie do inhalowanego powietrza pod wp lywem inhalacji poprzez ust- nik (11). PL PL PL PL PL

Description

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (²¹) Numer zgłoszema: ³⁵¹⁸⁸⁸ (²²) Date z^głoszema: 20.04-.2000 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

20.04.2000, PCT/FI00/00347 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

02.11.2000, WO00/64519 PCT Gazette nr 44/00 (11) 196812 ⁽13) ^B1 (51) IntCII.

A61M 15/00 (2006.01) (54) dodozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie

	(73) Uprawniony z patentu: INNOVATA BIOMED LIMITED,Edyngurg,GB
(30) Pierwszeństwo:
23.04.1999,FI,990913	(72) Twórca(y) wynalazku:
	Jussi Haikarainen,Helsinki,FI
(43) Zgłoszenie ogłoszono:	Kari Seppaia,Helsinki,FI
30.06.2003 BUP 13/03	Tommi Koskela,Kuopio,FI Antti Koivisto,Kuopio,FI Matti Silvasti,Kuopio,FI
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
29.02.2008 WUP 02/08	(74) Pełnomocnik:
	Sierpińska Urszula, PATPOL Sp. z o.o.

(57) 1t Urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie, zawierające pierwszy i drugi pojemnik z lekarstwem do pomieszczenia licznych dawek lekarstwa oraz człon odmierzający, wyposażony w pierwsze i drugie wgłębienie dozujące, służące do pomieszczenia w jednym położeniu członu odmierzającego odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika z lekarstwem, znamienne tym, że ma pierwszy i drugi kanał aerozolujący (20, 21), przy czym pierwsze i drugie wgłębienie dozujące (7a, 7b) ma elementy do wprowadzania w następnym położeniu członu odmierzającego (6) odmierzonych dawek sproszkowanego lekarstwa do pierwszego i drugiego kanału aerozolującego (20, 21), przy czym odmierzone dawki są wyładowywane równocześnie do inhalowanego powietrza pod wpływem inhalacji poprzez ustnik (11)t

PL 196 812 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie, przydatne przykładowo do leczenia astmy.

Podawanie sproszkowanego preparatu leczącego przez inhalowanie z inhalatora jest znane. Z publikacji patentowych GB 2165159, EP 79478 i EP 166294 są znane inhalatory proszku typu wielodawkowego, zawierające pojemnik, który zawiera lekarstwo i człon odmierzający, który odmierza i dozuje jednostkową dawkę lekarstwa. W takich urządzeniach, w powierzchni cylindrycznego członu odmierzającego są wrębione szeregi wgłębień dozujących, przy czym ten człon odmierzający jest umieszczony w komorze o takim samym kształcie. Podczas obrotu członu odmierzającego, wgłębienia dozujące przesuwają się najpierw do położenia ustawionego w jednej linii z pojemnikiem dla wypełnienia a następnie do położenia ustawionego w jednej linii z kanałem inhalacyjnym, po czym jednostkowa dawka opada siłami ciężkości z wgłębienia dozującego do kanału inhalującego. Następnie dawka lekarstwa jest inhalowana z kanału inhalacyjnego. Urządzenia takie mają wadę polegającą na możliwości przedozowania lekarstwa przez umożliwienie dozowania licznych dawek kolejno do kanału inhalacyjnego, przez co można podczas jednego inhalowania wciągnąć dawkę wielokrotną.

Dokonywano rozmaitych prób rozwiązania powyższego problemu przez zastosowanie układów dozujących, w których urządzenie dozujące nie jest opróżniane do kanału inhalacyjnego poprzez siły ciężkości, a zamiast tego dawka lekarstwa jest inhalowana bezpośrednio z urządzenia dozującego, jak ujawniono w publikacjach patentowych WO 92/00771 i WO 92/09322. W tego rodzaju urządzeniach, gdy człon odmierzający zostaje obrócony, wówczas wgłębienia dozujące przesuwają się najpierw do położenia ustawionego w jednej linii z pojemnikiem dla napełnienia, a następnie do kanału inhalacyjnego, który jest tak ukształtowany, że wgłębienia dozujące są opróżniane pod wpływem przepływu inhalowanego powietrza, a następnie są obracane o pełne 360° z powrotem do położenia ustawionego w jednej linii z pojemnikiem.

Podczas leczenia chorób układu oddechowego jest często korzystne podawanie pacjentowi kombinacji lekarstw, np. kombinacji leku rozszerzającego oskrzela i leku przeciwzapalnego. Jednakże opisane powyżej urządzenia nie nadają się do dostarczania więcej niż jednego sproszkowanego lekarstwa. W niektórych przypadkach jest możliwe zmieszanie dwóch lub kilku lekarstw w inhalowaną mieszaninę proszków przeznaczoną do podawania równocześnie jako pojedyncza dawka, jednakże niekompatybilność substancji leczących, wzajemne ich oddziaływanie podczas przechowywania lub odmienne własności napowietrzania mogą często wykluczać zastosowanie tego rodzaju mieszaniny lekarstw. W tym celu, dla inhalowania kombinacji lekarstw pacjent musi inhalować odmienne sproszkowane lekarstwa z dwóch inhalatorów proszku. W opisie patentowym USA 5,524,613 opisano wielopojemnikowy inhalator proszku, który jednakże ma skomplikowaną konstrukcję i wymaga stosowania źródła sprężonego powietrza dla wspomagania procesu inhalowania. Ponadto, każdy proszek ulega przejściu do postaci aerozolu we wspólnym kanale powietrznym, co nie uwzględnia odmiennych własności sprowadzania proszków do postaci aerozolu.

Celem wynalazku jest opracowanie prostego, niekosztownego, wielodawkowego inhalatora proszku, który zapewni możliwość dostarczania kombinacji lekarstw i uwzględni odmienne własności przechodzenia w stan aerozolu rozmaitych sproszkowanych lekarstw, np. leku rozszerzającego oskrzela i leku przeciwzapalnego, równocześnie poprzez pojedyncze inhalowanie.

Urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie, zawierające pierwszy i drugi pojemnik z lekarstwem do pomieszczenia licznych dawek lekarstwa oraz człon odmierzający, wyposażony w pierwsze i drugie wgłębienie dozujące, służące do pomieszczenia w jednym położeniu członu odmierzającego odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika z lekarstwem, według wynalazku charakteryzuje się tym, że ma pierwszy i drugi kanał aerozolujący, przy czym pierwsze i drugie wgłębienie dozujące ma elementy do wprowadzania w następnym położeniu członu odmierzającego odmierzonych dawek sproszkowanego lekarstwa do pierwszego i drugiego kanału aerozolującego, przy czym odmierzone dawki są wyładowywane równocześnie do inhalowanego powietrza pod wpływem inhalacji poprzez ustnik.

Pierwszy i drugi kanał aerozolujący przechodzą oddzielnie poprzez ustnik.

Pierwszy i drugi kanał aerozolujący łączą się w ustniku, tworząc główny kanał powietrzny.

Odmierzone dawki są wyładowywane do inhalowanego powietrza bezpośrednio z pierwszego i drugiego wgłębienia dozującego pod wpływem inhalowania.

PL 196 812 B1

Urządzenie według wynalazku zawiera dwa pojemniki z proszkiem, z których są odmierzane dawki potrzebne do łącznego podawania, wprowadzania do kanału powietrznego i inhalowania równocześnie. Korzystnie dwa pojemniki zawierają odmienne składniki aktywne. Składniki aktywne znajdujące się w oddzielnych pojemnikach są wprowadzane do kanału powietrznego przez oddzielne wgłębienia dozujące i są zmieszane nie wcześniej niż w kanale powietrznym lub w układzie oddechowym pacjenta podczas inhalowania. Inhalowany strumień powietrza jest prowadzony przez dwa oddzielne kanały aerozolujące, po jednym dla każdego sproszkowanego lekarstwa. Tak więc, mogą być uwzględnione różnice we własnościach aerozolujących sproszkowanych lekarstw, a każdy kanał aerozolujący może być zaprojektowany odpowiednio do własności każdego sproszkowanego lekarstwa.

Inhalator według wynalazku ma zdolność dostarczania i rozpylania sproszkowanego lekarstwa z dwóch lub więcej wgłębień dozujących równocześnie bez zastosowania sprężonego powietrza nawet jeżeli jest zastosowany przez pacjenta o zredukowanej wydolności inhalowania.

Według wynalazku opracowano urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie, zawierające pierwszy i drugi pojemnik z lekarstwem dla pomieszczenia licznych dawek lekarstwa, człon odmierzający wyposażony w pierwsze i drugie wgłębienie dozujące dla pomieszczenia w jednym położeniu odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika z lekarstwem i dla wprowadzania w następnym położeniu odmierzanej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika z lekarstwem do pierwszego i drugiego kanału aerozolującego, gdzie odmierzone dawki są wyładowywane równocześnie do inhalowanego powietrza pod wpływem inhalowania.

Pierwszy i drugi pojemnik z lekarstwem są oddzielone tak, że składniki aktywne nie mogą być mieszane podczas przechowywania. Pojemniki zawierają w postaci proszku korzystnie odmienne aktywne składniki które mają być dostarczone pacjentowi jako połączony medykament. Tego rodzaju połączony medykament może stanowić kombinację dowolnych dwóch lekarstw, które mogą być podawane przez inhalowanie. Przy leczeniu astmy typową kombinację stanowi kombinacja leku rozszerzającego oskrzela i leku przeciwzapalnego. Lek przeciwzapalny stanowi korzystnie steroidowy lek przeciwzapalny. Odpowiednie kombinacje obejmują np. formoterol i budesonid, salmeterol i dipropionian beklometasonu oraz salmeterol i propionian flutikasonu. Normalnie, pojemnik posiada wsad lekarstwa przeznaczony na np. 200 dawek.

Człon odmierzający, który może być w dowolnej odpowiedniej postaci, jest uruchamiany ręcznie i jest wyposażony w przynajmniej jedno wgłębienie dozujące dla odmierzania dawki z pierwszego pojemnika z lekarstwem i przynajmniej jedno wgłębienie dozujące do odmierzania dawki z drugiego pojemnika z lekarstwem. Kilka postaci członu odmierzającego dla wielodawkowych inhalatorów proszku jest znane w tej dziedzinie, np. obrotowy bęben dozujący jak opisano np. w WO 92/00771 i WO 92/09322, ruchomy suwak dozujący jak opisano np. w WO 92/31237 i WO 97/17097 lub pręt dozujący, jak opisano np. w WO 92/18188 i US 5,263,475. Korzystnie człon odmierzający jest w postaci bębna, suwaka lub pręta. Jednakże mogą być również stosowane inne postacie członów odmierzających w urządzeniu według wynalazku. Jedynym wymaganiem nakładanym na człon odmierzający jest to, że może on być wyposażony w pierwsze i drugie wgłębienie dozujące dla pomieszczenia w jednym położeniu odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika z lekarstwem i dla przenoszenia w następnym położeniu odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika z lekarstwem do pierwszego i drugiego kanału aerozolującego.

Ważną cechą urządzenia według wynalazku jest to, że inhalowany strumień powietrza jest prowadzony przez dwa oddzielne kanały aerozolujące, po jednym dla każdego sproszkowanego lekarstwa. Zapewnia to znaczącą korzyść, ponieważ przekrojowy kształt i wymiary każdego kanału aerozolującego mogą być zaprojektowane odpowiednio do własności aerozolowania i rozbijania każdego sproszkowanego lekarstwa, np. dla wytworzenia odmiennej rezystancji dla przepływu powietrza dla każdego sproszkowanego lekarstwa. Gdy zastosowane są dwa oddzielne kanały aerozolujące, wówczas dwa składniki aktywne są mieszane ze sobą nie wcześniej niż w ustniku, lub też jeżeli przez ustnik są przeprowadzone dwa oddzielne kanały aerozolujące, to w jamie ustnej pacjenta. Korzystnie, odmierzone dawki są wyładowywane i sprowadzane do postaci aerozolu w inhalowanym powietrzu pod wpływem inhalowania bezpośrednio z wgłębień dozujących, przez co unika się możliwości przedozowania przez inhalowanie wielokrotnych dawek.

Kanały aerozolujące są korzystnie tak zaprojektowane, że na początku powietrze inhalowane jest prowadzone bezpośrednio do wypełnionych wgłębień dozujących, które następnie są intensywnie

PL 196 812 B1 przepłukiwane wpływającym powietrzem, a proszek ulega wprowadzeniu w postać aerozolu równocześnie z pierwszej i drugiej wnęki dozującej.

W przypadku, gdy człon odmierzający jest w postaci obracanego bębna, np. cylindra, to jest on wyposażony w dwa szeregi wgłębień dozujących wrębionych w obwodowej powierzchni bębna odmierzającego. W pierwszym położeniu bębna odmierzającego pierwsze wgłębienie dozujące jest ustawione w jednej linii z pierwszym pojemnikiem z lekarstwem a równocześnie wgłębienie dozujące jest ustawione w jednej linii z drugim pojemnikiem z lekarstwem, dla wypełnienia proszkiem. Gdy człon odmierzający jest obracany do drugiego położenia, wówczas wypełnione pierwsze i drugie wgłębienia dozujące przesuwają się do pierwszego i drugiego kanału aerozolującego dla inhalowania.

W przypadku gdy człon odmierzający jest w postaci pręta, wówczas człon odmierzający może składać się z pary prętów ruchomych wzdłuż ich osi podłużnych. Pierwszy pręt jest wyposażony w pierwsze wgłębienie dozujące i jest ruchomy poprzez pierwszy pojemnik z lekarstwem. Drugi pręt jest wyposażony w drugie wgłębienie dozujące i jest ruchomy poprzez drugi pojemnik z lekarstwem. Wgłębienie dozujące może być w postaci wnęki lub otworu umieszczonego na drugim końcu pręta odmierzającego. W pierwszym położeniu pręta wgłębienie znajduje się wewnątrz pojemnika z lekarstwem i jest wypełnione proszkiem. W następnym położeniu pręta wgłębienie wypełnione proszkiem jest wyprowadzane z pojemnika z lekarstwem do kanału aerozolującego. Pręty mogą być przyłączone do wspólnego członu uruchamiającego w celu uzyskania równoczesnego ruchu prętów pomiędzy dwoma położeniami.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia rzut aksonometryczny rozłożonego na części urządzenia według wynalazku, fig. 2 - przekrój podłużny urządzenia z fig. 1 przez pierwszy pojemnik z lekarstwem, fig. 3a, 3b, 3c i 3d - widok z przodu, przekrój widoku z boku, widok z tyłu i przekrój widoku z góry pierwszego rozwiązania ustnika, fig. 4a, 4b, 4c i 4d - widok z przodu, przekrój widoku z boku, widok z tyłu i przekrój widoku z góry drugiego rozwiązania ustnika, fig. 5a - widok z boku drugiego rozwiązania urządzenia według wynalazku w położeniu napełniania, fig. 5b - przekrój wzdłuż linii A-A z fig. 5a, fig. 6a - widok z boku drugiego rozwiązania urządzenia według wynalazku w położeniu inhalowania, a fig. 6b - przekrój wzdłuż linii A-A z fig. 6.

Na fig. 1 pokazano konstrukcję pierwszego rozwiązania urządzenia według wynalazku, zawierającego obrotowy bęben odmierzający 6 pokazany w rozłożeniu na części. Pierwszy i drugi pojemnik 1,2 z lekarstwem, które mają być wypełnione sproszkowanym lekarstwem mają przekrój kwadratowy i stożkowe części końcowe. Wieko 3 zamyka górną krawędź pojemników z lekarstwem. Pokrywa 4 wraz z klapką 5, której funkcja będzie wyjaśniona poniżej, jest przystosowana do pokrywania pojemników 1,2 z lekarstwem i wieka 3. Obracalny ręcznie bęben odmierzający 6 mający dwa szeregi pięciu wgłębień dozujących 7a, 7b jest zamontowany do wydrążonego cylindrycznego korpusu 8, który jest uformowany razem z pojemnikami 1,2 z lekarstwem.

Razem z pojemnikami 1,2 na lekarstwa jest uformowana również tylna ściana 9 urządzenia jak również występ 10 dla pomieszczenia ustnika 11 z kanałami aerozolującymi. Człon odmierzający 6 posiada dodatkowo do szeregu wgłębień dozujących 7a, 7b zęby 13, które są łączone z klapką 5. Urządzenie jest uruchamiane przez przyciskanie w dół pokrywy 4, przez co klapka 5 łączona przez zęby 13 powoduje obrót członu odmierzającego 6 tak, że obrót ten może być realizowany jedynie skokowo odpowiednio do odległości obwodowej pomiędzy wgłębieniami dozującymi 7a, 7b. Zaczepowy napęd członu odmierzającego 6 powoduje automatyczne ustawianie w jednej linii wgłębień dozujących 7a, 7b z wylotem pojemnika 1, 2 na lekarstwo z jednej strony i kanałem aerozolującym ustnika z drugiej strony. Ponadto, cylindryczny korpus 8 posiada wysunięty nosek zaczepowy (nie pokazany), który zachodzi we wręby 14 w bębnie odmierzającym 6 tak, że analogicznie do zapadki, obrót jest możliwy jedynie w jednym kierunku.

Na fig. 2 pokazano podłużny przekrój przez pierwszy pojemnik 1 z lekarstwem pierwszego rozwiązania urządzenia według wynalazku. Cylindryczny korpus 8 posiada otwór 15, przez który proszek spada z pojemnika 1 z lekarstwem do wgłębienia dozującego, gdy to wgłębienie dozujące znajduje się w jednej linii z otworem 15. Następny otwór 16 jest utworzony na poziomie kanału aerozolującego 20 dla wyładowywania proszku z wgłębienia dozującego do kanału aerozolującego 20 pod wpływem inhalowania. W położeniu pokazanym na fig. 2 górne wgłębienie dozujące zostało właśnie napełnione dawką pierwszego sproszkowanego lekarstwa z pierwszego pojemnika 1 z lekarstwem, zaś wcześniej napełnione wgłębienie dozujące zostało obrócone do kanału aerozolującego 20 i jest gotowe do inhalowania. Ustnik 11 przez który może być inhalowany proszek leczniczy, jest utworzony z jednej strony

PL 196 812 B1 urządzenia inhalującego i posiada kanał aerozolujący 20 dla rozprowadzania dawki lekarstwa z wgłębienia dozującego do przepływu wdychanego powietrza. W obszarze przyłączenia ustnika 11 są utworzone wloty powietrza 17. Wlotowe powietrze jest prowadzone do szczeliny pomiędzy otworem 16 cylindrycznego korpusu 8 i przegrodową ścianką 19 ustnika. Szczelina, która jest korzystnie uformowana jako dysza, tworzy ukierunkowany liniowo strumień powietrza do wgłębienia dozującego, wydmuchujący proszek z wgłębienia dozującego do kanału aerozolującego 20 bez pozostawiania jakichkolwiek resztek.

Na fig. 3a, 3b, 3c i 3d pokazano pierwsze rozwiązanie ustnika zawierającego dwa oddzielne kanały aerozolujące 20, 21, które są połączone w ustniku do postaci głównego kanału powietrznego 12. W tym rozwiązaniu składniki aktywne są mieszane ze sobą nie wcześniej niż w głównym kanale powietrznym 12 w ustniku.

Figury 4a, 4b, 4c i 4d przedstawiają następne rozwiązanie ustnika, który zawiera dwa oddzielne kanały aerozolujące 20, 21, przeprowadzone poprzez ustnik. W tym rozwiązaniu aktywne składniki są mieszane ze sobą nie wcześniej niż w jamie ustnej lub układzie oddechowym pacjenta.

Na fig. 5a do 6b pokazano następne rozwiązanie urządzenia według wynalazku, zawierającego osiowo ruchomą parę prętów odmierzających. Pojemniki 1, 2, napełnione sproszkowanym lekarstwem, mają przekrój kwadratowy i stożkowe części końcowe. Pojemniki 1, 2 są przytwierdzone do zewnętrznej osłony 27 poprzez elementy zatrzaskowe. Wieko 22 zamyka górną krawędź pojemników 1,2. Ruchoma osiowo pokrywa 23 przykrywa pojemniki 1, 2 i wieko 22. Pokrywa 23 jest przyłączona do zewnętrznej osłony 27 za pomocą mocujących elementów zatrzaskowych. Pokrywa 23 jest dociskana w górę za pomocą sprężyny (nie pokazanej) przytwierdzonej pomiędzy wiekiem 22 i pokrywą 23. Do osiowo ruchomej pokrywy 23 jest przyłączona para prętów odmierzających 6 mających otworowe uformowane wgłębienia dozujące 7a, 7b w spłaszczonej dolnej części. Para prętów odmierzających 6 jest zamontowana ślizgowo poprzez wieko 22 tak, że pierwszy pręt odmierzający 6 wystaje poprzez wnętrze pierwszego pojemnika 1 z lekarstwem, a drugi pręt odmierzający 6 wystaje poprzez wnętrze drugiego pojemnika 2 z lekarstwem. Spód stożkowej części każdego pojemnika 1,2 ma otwór przystosowany do pomieszczenia spłaszczonej dolnej części pręta odmierzającego 6. Pręty odmierzające 6 mają występy 26 do mieszania proszku w pojemniku, gdy pręty odmierzające 6 ślizgają się pomiędzy pierwszym i drugim położeniem.

Do pojemników 1, 2 z lekarstwem są przytwierdzone kanały aerozolujące 20, 21 jak również komora 24 na pozostałości, przeznaczona do usuwania jakiegokolwiek proszku ewentualnie pozostawionego w kanałach aerozolujących 20, 21 po ruchu prętów odmierzających 6. W tym rozwiązaniu kanały aerozolujące 20, 21 łączą się w ustniku 11 w główny kanał powietrzny 12. Tak więc w tym rozwiązaniu składniki aktywne są zmieszane nie wcześniej niż w głównym kanale powietrznym 12 ustnika. Dwa oddzielne kanały aerozolujące 20, 21 mogą również być utrzymywane oddzielnie poprzez ustnik 11, w którym to przypadku składniki aktywne mieszają się nie wcześniej niż w ustniku 11 lub układzie oddechowym pacjenta.

Na fig. 5a i 5b pokazano pręty odmierzające 6 w położeniu inhalacji. Otworowe uformowane wgłębienia dozujące 7a, 7b znajdują się w pojemniku 1, 2 z lekarstwem i są wypełnione proszkiem. Spłaszczona dolna część każdego pręta odmierzającego 6 wystaje nieznacznie poprzez szczelinę dna pojemnika 1,2, tym samym zapobiegając przepływowi proszku z pojemnika 1,2 poprzez szczelinę.

Na fig. 6a i 6b pokrywa 23 została wciśnięta a wgłębienia dozujące 7a, 7b przesunęły się równocześnie do odpowiadających kanałów aerozolujących 20, 21. Każde wgłębienie dozujące 7a, 7b zatrzymało się na poziomie zukosowanej podstawy kanału aerozolującego 20, 21 i dawka jest gotowa do inhalowania poprzez ustnik 11. Proszek jest inhalowany bezpośrednio z wgłębień dozujących 7a, 7b, w trakcie obniżenia pokrywy 23. Po zainstalowaniu pokrywa 23 zostaje zwolniona a pręty odmierzające 6 powracają do pozycji napełniania. Po powrocie prętów odmierzających 6 z powrotem do położenia napełniania jakikolwiek proszek pozostający w kanałach aerozolujących 20, 21 ma tendencję do wpadania do komory 24 na pozostałości. Komora 24 jest zamknięta przez człon zamykający 25, który jest połączony z końcówką pręta odmierzającego 6, tak, że człon zamykający 25 jest otwierany wówczas, gdy pręt odmierzający 6 znajduje się w pozycji inhalowania.

W ujawnionych rozwiązaniach można dokonać innych modyfikacji i zmian bez wykraczania poza przedmiot wynalazku, określony w następujących zastrzeżeniach. Przykładowo, można zastosować więcej niż dwa pojemniki z lekarstwem i odpowiadające szeregi wgłębień dozujących. Dodatkowo, do inhalatora można zamontować licznik dla zliczania liczby obrotów członu dozującego.

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie, zawierające pierwszy i drugi pojemnik z lekarstwem do pomieszczenia licznych dawek lekarstwa oraz człon odmierzający, wyposażony w pierwsze i drugie wgłębienie dozujące, służące do pomieszczenia w jednym położeniu członu odmierzającego odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika z lekarstwem, znamienne tym, że ma pierwszy i drugi kanał aerozolujący (20, 21), przy czym pierwsze i drugie wgłębienie dozujące (7a, 7b) ma elementy do wprowadzania w następnym położeniu członu odmierzającego (6) odmierzonych dawek sproszkowanego lekarstwa do pierwszego i drugiego kanału aerozolującego (20, 21), przy czym odmierzone dawki są wyładowywane równocześnie do inhalowanego powietrza pod wpływem inhalacji poprzez ustnik (11).
2. 2. Urząddenie według zas^z. 1, zr^^rmi^nn^ tym, że pierwszyl drugi kanaa 211 przechodzą oddzielnie poprzez ustnik (11).
3. 3. Urząddeniewedług zas^r. 1, znamiennetym, żepierwssy i drugi kanał aerozol^ący (^(^, 211 łączą się w ustniku (11), tworząc główny kanał powietrzny (12).
4. 4. według zastrz. 1, znamienne tym, że dawki są do inhalowanego powietrza bezpośrednio z pierwszego i drugiego wgłębienia dozującego (7a, 7b) pod wpływem inhalowania.