PL175097B1 - Osłona do przykrywania punktu dołączenia przewodu elektrycznego do powierzchni sufitu - Google Patents

Abstract

1. Oslona do przykrywania punktu dolaczenia przewodu elektrycznego do powierzchni sufitu w po- staci wydrazonego korpusu, posiadajacego zewne- trzna krzywa powierzchnie oraz wewnetrzna wneke na przyjecie przewodu, znamienna tym, ze ma korpus (11, 31, 52, 71, 101), którego górna przysufitowa krawedz (14, 34, 54, 74,104) ma obwód wiekszy od obwodu otworu (18, 38, 58, 78, 108) na przewód a pomiedzy górna krawedzia a otworem na przewód posiada brzegowe czesci (20, 22, 40, 42; 61, 62; 63, 62, 82, 84, 110, 112), które sa ruchome wzgledem siebie pomiedzy pierwszym polozeniem, w którym korpus (11, 31, 52, 71, 101) ma otwarta wewnetrzna wneke (12,32,60,72,102) na przyjecie przewodu (80, 124), a drugim polozeniem, w którym korpus (11, 31, 52,71,101) jest zamkniety i dopasowany wokól prze- wodu (80, 124) umieszczonego w wewnetrznej wne- ce, przy czym korpus (11,31,52,71,101) zaopatrzony jest w elementy wzmacniajace brzegowe czesci (20, 22; 40, 42; 61, 62; 63, 64, 82, 84; 110, 112), które w drugim polozeniu stanowia wsparcie korpusu przez ciasne dopasowanie wokól przewodu (80,124). Fig. 4 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest osłona do przykrywania punktu dołączenia przewodu elektrycznego do powierzchni sufitu.

Wiele urządzeń elektrycznych jest zawieszanych pod sufitem. Jako przykłady takich urządzeń elektrycznych można wymienić lampy, takie jak lampy wiszące i lampy punktowe, urządzenia informacyjne lub wyświetlające, takie jak wyświetlacz lub monitory telewizyjne, wentylatory i głośniki. Zwłaszcza w odniesieniu do lamp wiszących, które są zawieszane na przewodzie elektrycznym przymocowanym do powierzchni sufitu, zwykle stosuje się osłonę, posiadającą wydrążony korpus, który tworzy zewnętrzną krzywą powierzchnię i wewnętrzną wnękę na przejście przewodu. Osłona taka jest przeznaczona i dostosowana do montowania na drucie, na końcu którego zawieszone jest dane urządzenie elektrycznie. Osłona powinna być montowana na przewodzie przed zamocowaniem i przed dołączeniem np. wspomnianej lampy wiszącej i nie jest możliwe późniejsze założenie osłony, tzn. zamocowanie osłony po zawieszeniu i dołączeniu lampy wiszącej, co jest często pożądane w celu uzyskania estetycznie wyglądającego i bezpiecznego zawieszenia lampy wiszącej. Znana osłona jest dostosowana do mocowania na wspomnianym wyżej przewodzie siłami tarcia o przewód i może służyć do zakrywania przejścia przewodu przez powierzchnię sufitu, skrzynkę łączącą, do której prowadzi przewód, lub zawieszenia, takiego jak zawieszenie wahliwe, hak wieszakowy, ucho wieszakowe itp., od którego przewód odchodzi do końcówki zasilania, takiej jak wyjście lampy, np. w innym punkcie na powierzchni sufitu. Niezależnie od tego stanu techniki, który stanowi stożkowa osłona opisana w szwedzkim opisie patentowym nr 200.070, znane są różne inne zawieszenia lamp wiszących, które m. in. są opisane w szwedzkim opisie patentowym nr 388.025 oraz w niemieckich opublikowanych zgłoszeniach patentowych nr 2.159.985 i 2.932.334.

Wspólną cechą tych znanych osłon jest to, że osłona mocowana jest na przewodzie, który jest przymocowany do powierzchni sufitu, np. na przewodzie, przy końcu którego zawieszana jest wisząca lampa przy powierzchni sufitu, zanim przewód zostanie dołączony do wyjścia elektrycznego lub w inny sposób zostanie dołączony na obu końcach do zacisku zasilania, takiego jak wyjście lampy, a przy drugim końcu do urządzenia elektrycznego, takiego jak wisząca lampa, odpowiednio, przy czym mocowanie osłony nie jest już możliwe po zawieszeniu i dołączeniu np. wiszącej lampy, ani też wymiana nie jest możliwa bez demontażu przyłączonego urządzenia. Ponadto, w wielu przypadkach niezwykle trudne jest uzyskanie estetycznego wyglądu i architektonicznie zadowalającego zamocowania przy konstrukcjach osłon według stanu techniki, ponieważ osłony te mają tendencję do przemieszczania się względem żądanego i przewidzianego usytuowania ze względu na zastosowany materiał i ze względu na niepewne mocowanie osłony w stosunku do przewodu.

Ponadto z opisu patentowego Wielkiej Brytanii nr 202.056 znany jest ozdobny człon pokrywy wykonany z metalu i zawierający dwie nieidentyczne połówki dostosowame do sprzężenia ze sobą i do zakrywania rozety sufitowej przez mocowanie za pomocą kołnierza względem tej rozety sufitowej. Ta znana konstrukcja wymaga zatem obecności rozety sufitowej lub osłony, która sama ma takie same wady, jak opisane powyżej w odniesieniu do innych osłon według stanu techniki, zwłaszcza takie, że nie może być mocowana po zawieszeniu i dołączeniu do lampy. Ozdobny człon pokrywy znany z tego brytyjskiego opisu patentowego ma wnękę na przejście przewodu, z której przewód ma zwieszać się swobodnie.

Osłona według wynalazku eliminuje ograniczenia stanu techniki omówione powyżej, umożliwia mocowanie osłony po zawieszeniu i dołączeniu urządzenia elektrycznego, takiego jak wisząca lampa i pozwala na łatwy demontaż np. w celu oczyszczenia i/lub wymiany oraz umożliwia uzyskanie niezawodnego i długotrwałego, stabilnego mocowania względem przewodu.

175 097

Osłona do przykrywania dołączenia przewodu elektrycznego do powierzchni sufitu w postaci wydrążonego korpusu, posiadającego zewnętrzną krzywą powierzchnię oraz wewnętrzną wnękę na przyjęcie przewodu, według wynalazku ma korpus, którego górna przysufitowa krawędź ma obwód większy od obwodu otworu na przejście przewodu; pomiędzy górną krawędzią a otworem na przewód posiada brzegowe części, które są ruchome względem siebie pomiędzy pierwszym położeniem, w którym korpus ma otwartą wewnętrzną wnękę na przyjęcie przewodu, a drugim położeniem, w którym korpus jest zamknięty i dopasowany wokół przewodu umieszczonego w wewnętrznej wnęce, przy czym korpus zaopatrzony jest w elementy wzmacniające brzegowe części, które w drugim położeniu stanowią wsparcie korpusu przez ciasne dopasowanie wokół przewodu.

Osłona według wynalazku ma brzegowe części zaopatrzone w elementy mocujące. Elementy mocujące na dwóch brzegowych częściach w drugim położeniu stanowią wzdłużne elementy sprężyste pierwszej części i odpowiedni wzdłużny rowek drugiej części, jak również wzdłużne zgrubienie na elementach sprężystych sprzężenia zatrzaskowego z rowkiem.

Otwór na przewód tworzą współpracujące ze sobą części należące do dwóch brzegowych części korpusu. Obwód przy otworach na przejście przewodu jest wzmocniony.

Korpus w drugim położeniu tworzy zasadniczo obrotowo symetryczny korpus, którego górna obwodowa krawędź jest sytuowana przy powierzchni sufitu i, po przeciwnej stronie górnej obwodowej krawędzi, otwór na przejście przewodu połączony z wewnętrzną wnęką na przewód.

W innym wykonaniu korpus tworzą dwie identyczne połówki.

Dwie brzegowe części korpusu są złączone ze sobą ciągłą częścią ściany zewnętrznej krzywej powierzchni korpusu. Te dwie brzegowe części mogą być złączone ze sobą poprzez elementy zawiasowe. Elementy zawiasowe mają postać występu ciągłego od górnej obwodowej krawędzi do miejsca przy otworze na przejście przewodu i są skonstruowane jako jeden lub więcej równoległych zawiasów, korzystnie zawiasów cienkowarstwowych. Te dwie brzegowe części są ruchome względem siebie ruchem wahadłowym od pozycji pierwszej do drugiej.

Elementy wzmacniające brzegowe części osłony korzystnie są wyposażone w giętkie, sprężyste występy, które w położeniu zamkniętym korpusu pasują ciasno wokół przewodu.

Według korzystnego wykonania wynalazku osłona ta korzystnie zawiera środki do mocowania wymienionych dwóch części korpusu osłony w wymienionym drugim położeniu. Środki mocowania mogą być dowolnymi odpowiednimi środkami mocowania, takimi jak taśma klejąca, zatrzaskowe elementy mocujące, zatrzaskowe elementy blokujące itd. Przez zastosowanie elementów mocujących zapewniono, że dwie części osłony po przemieszczeniu z pierwszego położenia do drugiego położenia pozostają w tym drugim położeniu i nie mają tendencji do powrotu do pierwszego położenia. Częściowe otworzenie lub zamknięcie korpusu osłony powodowane jest sprężystością w korpusie osłony lub w rdzeniu bezpośrednio po osiągnięciu drugiego położenia lub po krótszym albo dłuższym czasie. W aktualnie najbardziej korzystnym wykonaniu wynalazku te elementy mocujące są jednakże utworzone przez wzdłużny język w pierwszej części korpusu osłony i przez odpowiedni wzdłużny rowek w drugiej części korpusu osłony, a ponadto w tym przykładzie wykonania język może być wyposażony w podłużne zgrubienie, tak że obie części korpusu osłony są ze sobą sprzęgane po wprowadzeniu języka w rowek. W odmianie tego korzystnego wykonania język nie ma obrzeża mocującego, a zamiast tego mogą być przewidziane zatrzaskowe elementy mocujące do łączenia obu części osłony, kiedy są one przemieszczone z pierwszego położenia do drugiego położenia.

W celu zapewnienia utrzymywania osłony w przewidzianym położeniu względem przewodu, który jest sytuowany w wydrążonym korpusie osłony i przechodzi przez wewnętrzną wnękę przejścia przewodu, i w konsekwencji względem powierzchni sufitu, korpus osłony jest wyposażony w elementy wspierające, które w położeniu zamkniętym pasują ciasno wokół przewodu. Elementy wspierające mogą być utworzone przez poprzeczne żebra przewidziane w korpusie przejścia przewodu. Jednakże według wynalazku wymienione dwie części są korzystnie przystosowane do ciasnego pasowania wokół przewodu w wymienionym drugim położeniu. W porównaniu z osłonami według stanu techniki, które, jak omówiono powyżej, są przewidziane do ustalania położenia względem przewodu, na którym osłona została zamontowana przy wykorzystaniu tarcia o przewód, według wynalazku możliwe jest uzyskanie znacznie większego

175 097 tarcia pomiędzy przewodem a korpusem osłony niż to jest możliwe w przypadku osłon według stanu techniki, które powinny być skonstruowane tak, że osłona przez montaż i demontaż umożliwia wprowadzenie przewodu w otwór w osłonie. Pasowanie pomiędzy dwiema częściami osłony a przewodem w osłonie według wynalazku może być w odróżnieniu od odpowiedniego pasowania pomiędzy osłoną według stanu techniki a przewodem, na którym ten typ osłony jest zamontowany, dostosowane tak, że staje się fizycznie niemożliwe wyciągnięcie przewodu przez osłonę po spasowaniu wymienionych dwóch części w drugim położeniu, albo też równoważnie uniemożliwione jest przesunięcie osłony względem przewodu. Szczególnie dobre mocowanie osłony względem przewodu można uzyskać przez zastosowanie pewnej liczby występów w połączeniu z otworem przejścia przewodu, które, kiedy wymienione dwie części są spasowane ze sobą w drugim położeniu, tworzą powierzchnię styku z przewodem pod kątem takim, że zamontowana osłona może być łatwo popychana w kierunku powierzchni sufitu, ale tylko z trudnością może być popychana w przeciwnym kierunku.

Osłona według wynalazku może mieć dowolny kształt geometryczny i może np. być dostosowana do kształtu specyficznej lampy wiszącej lub innego urządzenia elektrycznego, w połączeniu z którym osłona ta ma być stosowana. Osłona według przedmiotowego wynalazku może mieć przykładowo przekrój eliptyczny, kwadratowy lub prostokątny, albo, podobnie jak konwencjonalne osłony, przekrój kołowy, kiedy dwie części korpusu osłony są usytuowane w wymienionym drugim położeniu. Zgodnie z aktualnie korzystnym przykładem osłony według wynalazku korpus w wymienionym drugim położeniu tworzy zasadniczo obrotowo symetryczną bryłę, która ma górną obwodową krawędź do umieszczenia przy powierzchni sufitu i naprzeciw tej obwodowej krawędzi otwór przejścia przewodu przy wymienionej wewnętrznej wnęce przejścia przewodu. Górna obwodowa krawędź tworzy ponadto korzystnie płaszczyznę, która w korzystnym przykładzie realizacji osłony przebiega prostopadle do osi symetrii obrotowo symetrycznej bryły. Alternatywnie górna obwodowa krawędź może tworzyć pewien kąt z osią symetrii obrotowo symetrycznej bryły, tak że osłona może być stosowana bezpośrednio w' kontakcie z powierzchniami sufitu, które nie są poziome.

W trzech alternatywnych przykładach realizacji osłony według wynalazku 1) wymienione powyżej dwie części korpusu osłony są utworzone przez dwie identyczne połowy, które razem tworzą korpus, 2) wymienione powyżej dwie części korpusu osłony są ze sobą połączone przez ciągłą sekcję ścianki zewnętrznej krzywej płaszczyzny korpusu oraz 3) wymienione powyżej dwie części korpusu osłony są ze sobą połączone przez elementy zawiasowe.

W przedstawionym powyżej przykładzie realizacji, w którym dwie części są ze sobą połączone przez ciągłą sekcję ścianki zewnętrznej krzywej płaszczyzny korpusu, zewnętrzna krzywa płaszczyzna korpusu jest przystosowana do odkształcenia ciągłej sekcji ścianowej, tak żeby korpus osłony mógł tworzyć wymienione wyżej dwa położenia; pierwsze położenie, w którym korpus jest otwarty, oraz drugie położenie, w którym korpus jest zamknięty i dopasowany wokół przewodu.

W omówionym powyżej przykładzie wykonania, w którym dwie części korpusu osłony są ze sobą połączone przez elementy zawiasowe, elementy zawiasowe przechodzą korzystnie w sposób ciągły od górnej obwodowej krawędzi korpusu do miejsca przy otworze przejścia przewodu. Przez zaprojektowanie elementów zawiasowych w postaci bezpośrednich lub ciągłych elementów zawiasowych w tym przykładzie realizacji osiągnięto również to, że zewnętrzna krzywa płaszczyzna korpusu, kiedy korpus ten jest w wymienionym drugim położeniu, ma wygląd zasadniczo ciągły. Elementy zawiasowe są korzystnie wykonane jako zawiasy cienkowarstwowe, tzn. jako, w stosunku do otaczającego materiału, cienka sekcja materiału uformowanego w jednym kawałku, która umożliwia otwieranie i zamykanie obu części korpusu osłony wiele razy bez ryzyka pęknięcia.

Zgodnie z alternatywnymi korzystnymi przykładami realizacji korpus osłony, który, jak wyjaśniono powyżej, korzystnie tworzy zasadniczo obrotowo symetryczny korpus w wymienionym drugim położeniu, korzystnie ma kształt ściętego stożka, półkuli lub cylindra, a korpus jest korzystnie wykonany jako cienkościenny korpus z metalu lub tworzywa sztucznego. Przy wykonaniu korpusu osłony z tworzywa sztucznego można zastosować linie osłabienia, które umożliwiają skrócenie korpusu osłony tak, że całkowita wysokość osłony może być

175 097 dostosowana do określonego celu, tzn. dopasowana do specyficznego środowiska architektonicznego, łącznie z wysokością sufitu, długością przewodu i wielkością zawieszonego urządzenia elektrycznego, np. zawieszonej lampy. Wspomniana powyżej linia osłabienia może alternatywnie służyć do tworzenia wycięcia, przez które przewód może być przeprowadzony z osłony poprzez powierzchnię sufitu do wylotu lampy lub do zacisku zasilania elektrycznego. Linia osłabienia może ponadto alternatywnie służyć do umożliwienia wykonania osłony, która, jak wyjaśniono powyżej, korzystnie ma obrotowo symetryczny korpus do stosowania w połączeniu z zasadniczo poziomymi powierzchniami sufitu, z górną ukośnie ściętą krawędzią dostosowującą osłonę do specyficznego kąta pochylenia sufitu.

Jak wspomniano powyżej, korpus osłony jest korzystnie wykonany jako cienkościenny korpus z metalu lub tworzywa sztucznego. Korzystnymi metalami są miedź i aluminium, jak również stopy tych metali. Korzystnymi tworzywami sztucznymi są polietylen lub kiedy korpus powinien być wykonany z integralną zawiasą cienkowarstwową - polipropylen lub polioksymetylen (POM), albo jeśli pożądana jest szczególnie czysta i ładna powierzchnia - akryle.

Aby zapewnić, że zewnętrzna krzywa powierzchnia korpusu ma wygląd ciągłej zewnętrznej krzywej płaszczyzny, kiedy korpus jest w wymienionym drugim położeniu, korpus ten korzystnie może być zmatowany lub mieć zabarwienie w celu prezentowania korpusu w drugim położeniu z zewnętrzną krzywą płaszczyzną wyglądającą jako ciągła krzywa powierzchnia. Korpus osłony może ponadto być dostosowany do montowania dodatkowych ‘elementów dekoracyjnych, które oprócz służenia celom czysto zdobniczym lub dekoracyjnym mogą również pełnić funkcję blokowania lub mocowania korpusu osłony w wymienionym drugim położeniu i przez to tworzyć wymienione elementy mocujące. Elementy dekoracyjne mogą ponadto korzystnie być wymienne, tak że osłona może być dostosowana do specyficznego środowiska architektonicznego lub do specyficznych potrzeb.

Wynalazek jest opisany bardziej szczegółowo w nawiązaniu do rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pierwszy przykład wykonania osłony według wynalazku z przyciskowymi elementami mocującymi, fig. 2 - drugi przykład wykonania osłony według wynalazku z taśmą klejącą lub zamknięciem taśmowym, fig. 3 - trzeci przykład realizacji osłony według wynalazku zawierającej dwie identyczne połówki, fig. 4 - czwarty przykład realizacji osłony według wynalazku z cienkowarstwową zawiasą i sprężynowym elementem mocującym z pokazaniem przewodu elektrycznego, fig. 5 - piąty przykład wykonania osłony według wynalazku ze sprężystym mocowaniem zawierającym rowek i język oraz z dwoma zawiasami cienkowarstwowymi, fig. 6 - szósty przykład wykonania osłony według wynalazku z rowkiem i językiem jako elementami sterującymi oraz z przyciskowymi elementami mocującymi, fig. 7 - przekrój poprzez sprężyste zamocowanie zawierające rowek i język z przykładu wykonania pokazanego na fig. 5, fig. 8 - siódmy przykład wykonania osłony według wynalazku z występami ciernymi, a fig. 9 - przykład wykonania z fig. 8 osłony w jej położeniu zamkniętym, w którym jest ona zamocowana wokół przewodu.

Na figurze 1 przedstawiono schematycznie pierwszy przykład wykonania osłony według wynalazku, która jest jako całość oznaczona przez 10. Osłona ta jest przedstawiona w położeniu częściowo otwartym. Osłona 10 zawiera obrotowo symetryczny i zasadniczo stożkowy korpus, który jako całość jest oznaczony przez 11 i tworzy wewnętrzną wnękę 12 na przejście przewodu, górną obwodową, kołową krawędź lub kołnierz 14 i przeciwległą pierścieniową powierzchnię 16 wyposażoną w kołowy otwór 18 na przejście przewodu. Korpus 11 tej osłony zawiera dwie łączące się części lub powierzchniowe elementy 20 i 22, które są połączone ze sobą ciągłą, krzywoliniową powierzchniową częścią 21 korpusu 11. Części 20, 21 i 22 tworzą razem cienkościenny, ciągły korpus 11 osłony, który może być montowany w zamkniętą stożkową osłonę o wyglądzie zasadniczo odpowiadającym konstrukcji osłony, która jest znana ze szwedzkiego patentu nr 200.070. W położeniu zamkniętym obie części 20 i 22 korpusu osłony są trzymane przy sobie za pomocą elementów zatrzaskowych 26 usytuowanych na wewnętrznej drodze materiału 24 części 20, która to droga jest dostosowana do opierania się o wewnętrzną powierzchnię części 22, kiedy elementy zatrzaskowe 26 są przyjmowane w odpowiednich zagłębieniach wewnętrznej ściany części 22.

175 097

Pierwszy przykład realizacji pokazany na fig. 1 można zmodyfikować przez zastąpienie elementów zatrzaskowych 26 innymi elementami mocującymi, takimi jak sprężynowe elementy mocujące, np. w postaci klinów w kształcie jaskółczego ogona itp.

Figura 2 przedstawia drugi przykład realizacji osłony według wynalazku, którajako całość jest oznaczona przez 30. Ten pokazany na fig. 2 drugi przykład realizacji osłony według wynalazku różni się od opisanego powyżej pierwszego przykładu realizacji z fig. 1 tym, że korpus 31 osłony tworzy wewnętrzną wnękę 32 na przejście przewodu i ponadto górny obwodowy kołnierz lub krawędź 34, która, kiedy korpus 31 osłony jest w swym położeniu zamkniętym lub zmontowanym,, tworzy koło, a naprzeciw górnej obwodowej krawędzi 34 pierścieniową powierzchnię 36, w której wykonany jest otwór 38 na przejście przewodu. Zgodnie z opisanym powyżej pierwszym przykładem realizacji 10 według fig. 1 korpus 31 osłony zawiera dwie łączące się części 40 i 42, które stale krzyżują się wzajemnie poprzez sekcję 41 ściany, która umożliwia otwieranie i zamykanie osłony. Przy górnej krawędzi 34 korpusu 39 naprzeciw otworu korpusu pomiędzy dwiema częściami 40 i 42 utworzona jest liniowa linia osłabienia 48, która służy do umożliwienia wykonania wycięć, poprzez które przewód przechodzący przez otwór 38 przejścia przewodu przechodzi przez wewnętrzną wnękę 32 przejścia przewodu, może być przeprowadzony poprzez wycięcie wylotu lampy lub podobnego przyłącza elektrycznego. Zamiast elementów zatrzaskowych 26 opisanych powyżej w odniesieniu do fig. 1 w przykładzie wykonania pokazanym na fig. 2 zastosowana jest dwustronna taśma klejąca 46, której jedna powierzchnia jest przyklejona do zwróconej na zewnątrz powierzchni drogi 44 odpowiadającej drodze 24 opisanej powyżej, a przeciwległa strona lub powierzchnia przed użyciem jest zakryta oddzielanym papierem 45. Część tego oddzielanego papieru została pominięta i pokazano zewnętrzną warstwę kleju 47 taśmy klejącej 46, która to warstwa kleju 47, kiedy papier 45 jest usunięty, jest przeznaczona do przyklejenia do wewnętrznej powierzchni części 42.

Pierwszy i drugi przykład realizacji osłony według wynalazku stosowane są zasadniczo w taki sam sposób, z tym że osłona jest montowana po zawieszeniu urządzenia elektrycznego, takiego jak wisząca lampa, przy czym osłona 10 i 30 po zwiększeniu otworu utworzonego w korpusie tej osłony pomiędzy częściami 20, 22 i 40,42, ewentualnie przez odkształcenie części 21 i 41 ścianki osłony, jest zakładana wokół przewodu tak, że przewód ten przechodzi przez wewnętrzną wnękę 12 i 32 przejścia przewodu w osłonie i przez otwór 18 i 38 obejmujący przewód. Po zamontowaniu osłony w żądanym miejscu względem przewodu i względem powierzchni sufitu, pod którym podwieszona jest np. wisząca lampa, osłonę montuje się tak, że dwie części 20,22 i 40,42 są łączone, po czym osłonę tę mocuje się w tym położeniu zamykanym przez współdziałanie elementów zatrzaskowych 26 z zagłębieniami 28 i dwustronnej taśmy klejącej 46.

Figura 3 przedstawia trzeci przykład realizacji osłony według wynalazku, którajako całość jest oznaczona przez 50. W porównaniu z przykładami wykonania omówionymi powyżej, które zawierają pojedynczy korpus, trzeci przykład wykonania 50, pokazany na fig. 3, zawiera dwie identyczne połówki 52 przystosowane do zmontowania w celu otrzymania ciągłego korpusu osłony. Każda z tych dwóch połówek 52 stanowi połowę ściętego stożka i tworzy górny półkołowy kołnierz lub krawędź 54, a naprzeciw tej półkołowej krawędzi powierzchniową część 56, stanowiącą połowę płaszczyzny pierścieniowej, w której wykonany jest kołowy otwór, kiedy obie połówki 52 są zmontowane, który ma półkołowe wycięcia 58 w powierzchniach 56. Kiedy obie połówki 52 są zmontowane, osłona 50 tworzy wewnętrzną wnękę 60 na przejście przewodu, przez którą przewód może przechodzić np. z wylotu lampy, który jest zakryty osłoną 50, poprzez otwór przejścia przewodu utworzony przez półkołowe wycięcia 58. Te dwie połówki 52 są zmontowane ze sobą wzdłuż symetrycznie odległych od siebie przecięć w ściętym stożku utworzonym przez połówki po zmontowaniu. Opierająca się na tym liniowym cięciu jedna z dwóch połówek ma powierzchniową część 61, natomiast druga połówka ma powierzchniową część 62, które to części są dostosowane do montażu za pomocą sprężystych elementów blokujących.

Dzięki symetrii konstrukcji każda z tych dwóch połówek 52 ma powierzchniową część 61 i odpowiednio powierzchniową część 62. W celu zapewnienia zatrzaskowego łączenia z powie8

175 097 rzchniową częścią 62 powierzchniowa część 61 ma przebiegający do wewnątrz klin 63 w kształcie jaskółczego ogona, który ma być przyjmowany w wycięciu 68 utworzonym przez ścienny kołnierz 66, który odchodzi na zewnątrz od wzmocnienia 64 ściany, które samo w sobie odpowiada opisanym powyżej drogom 24 i 44. Ten trzeci przykład wykonania pokazany na fig. 3 różni się ponadto od przykładów wykonania 10 i 30, opisanych powyżej, jak również od czwartego przykładu wykonania, który zostanie opisany poniżej w odniesieniu do fig. 4, i w którym obie połówki 52 są korzystnie wykonane ze stosunkowo sztywnego tworzywa sztucznego, np. polipropylenu, podczas gdy inne przykłady wykonania pokazane na rysunkach korzystnie są wykonane z miękkiego tworzywa sztucznego, takiego jak miękki polipropylen, polietylen lub PCV.

Figura 4 przedstawia czwarty przykład wykonania osłony według przedmiotowego wynalazku, która jako całość jest oznaczona przez 70. Ten czwarty przykład wykonania zawiera korpus 71, który po zmontowaniu tworzy osłonę w kształcie ściętego stożka. Po zmontowaniu korpus 71 ma ponadto wewnętrzną wnękę 72 przejścia przewodu i tworzy zewnętrzny obwodowy kołnierz lub krawędź 74, a naprzeciw tej obwodowej krawędzi pierścieniową powierzchnię 76, w której wykonany jest kołowy otwór 78 przejścia przewodu, poprzez który przeprowadzany jest elektryczny przewód 80. Kiedy osłona jest zmontowana, pasuje ona korzystnie ciasno wokół przewodu 80 usytuowanego w otworze 78 przejścia przewodu, tak że osłona i przewód nie mogą być przemieszczone względem siebie i osłona w późniejszym czasie nie jest przemieszczana ani poruszana względem przewodu z zamierzonego położenia, w którym jest ona ustalona. Podobnie jak w przykładach wykonania opisanych powyżej w odniesieniu do fig. 1 i 2 korpus 71 ma dwie powierzchniowe części 82 i 84 oparte na sobie wzdłuż linii podziału, ale w odróżnieniu od przykładów wykonania opisanych powyżej w odniesieniu do fig. 1 i 2 części te stanowią dwie połówki korpusu 71, przy czym połówki te są ze sobą połączone poprzez ciągły zawias 86, utworzony jako zawias cienkowarstwowy. Podobnie jak w przykładzie realizacji pokazanym na fig. 2, w części 82 przewidziana jest również linia osłabienia 88, która umożliwia utworzenie w tym miejscu wycięcia, poprzez które przewód 80 może być poprowadzony do wyjścia lampy lub do innego zacisku zasilania elektrycznego. W celu ustalenia obu części 82 i 84 osłony w położeniu zamkniętym ciasno wokół przewodu 80 i utworzenia ciągłej, nieprzerwanej powierzchni zewnętrznej, część 82 ma przebiegający do wewnątrz kołnierz 90, w którym wykonany jest rowek 92. Do współdziałania z kołnierzem 90 i z rowkiem 92 część 84 ma przedłużenie 84 w postaci kołnierza, który ma przebiegające do wewnątrz zgrubienie 96. Kołnierz 94 jest przystosowany do dołączenia za kołnierzem 90, gdy zgrubienie 96 zostaje zablokowane w rowku 92.

Figura 5 przedstawia piąty przykład wykonania osłony według wynalazku, która jako całość jest oznaczona przez 100. Ten piąty przykład wykonania zawiera korpus 101, który po zmontowaniu tworzy osłonę w kształcie ściętego stożka. Po zmontowaniu korpus 101 tworzy ponadto wewnętrzną wnękę 102 przejścia przewodu oraz zewnętrzny obwodowy kołnierz lub krawędź 104, a naprzeciw tej obwodowej krawędzi pierścieniową powierzchnię 106 (nie pokazano), w której wykonany jest kołowy otwór 108 przejścia przewodu. Podobnie jak w przykładzie realizacji opisanym powyżej w odniesieniu do fig. 4 korpus 101 ma dwie płaskie części 110 i 112, które są oparte o siebie wzdłuż linii podziału, ale inaczej niż w przykładzie realizacji z fig. 4 są one połączone przez dwa zawiasy 113 i 114, utworzone jako zawiasy cienkowarstwowe, które są usytuowane w niewielkich odstępach od siebie i przebiegają równolegle. W celu unieruchomienia tych dwóch części 110 i 112 osłony w położeniu zamkniętym ciasno wokół przewodu i utworzenie ciągłej, nieprzerwanej powierzchni zewnętrznej część 112 ma wzdłużny kołnierz 115, który na powierzchni zwróconej do wnęki 102 przejścia przewodu ma wzdłużne zgrubienie 118, które widać również na fig. 7. W celu współdziałania z językiem 115 i zgrubieniem 118 część 110 ma wzdłużny rowek 117, który jest otwarty tak, aby utworzyć pas, który mocuje ostrą tylną krawędź zgrubienia 118, kiedy język 115 jest wpasowany poprzez rowek 117 do położenia, w którym korpus jest zmontowany. Przy wykonaniu osłony z giętkiego sprężystego tworzywa sztucznego, takiego jak polipropylen, korpus może być z powrotem otwierany przez odciągnięcie obu części od siebie i przykładowo można manipulować palcami przy zgrubieniu 118, tak że następuje odłączenie tego zgrubienia od tylnej krawędzi rowka 117.

175 097

Figura 6 przedstawia szósty przykład wykonania osłony według wynalazku, która jako całość jest oznaczona przez 100'. Ten przykład wykonania różni się od przykładu z fig. 5 i 7 jedynie tym, że środki ustalające są skonstruowane w inny sposób, w związku z czym na rysunku tym podano tylko oznaczenia tych środków ustalających. Przez 130 oznaczono zagłębienie, które jest przeznaczone do współdziałania z elementem zatrzaskowym 131 przy jednym końcu osłony, natomiast przy przeciwległym końcu korpusu osłony przewidziane jest odpowiednie zagłębienie 132 i element zatrzaskowy 133. Pomiędzy elementem zatrzaskowym przewidziany jest wzdłużny język lub kołek 134, który jest przeznaczony do sprzężenia z wzdłużnym rowkiem lub wgłębieniem 136 w drugiej części korpusu osłon;/. Wgłębienia, elementy zatrzaskowe, kołek i zagłębienie są usytuowane geometrycznie tak, że kiedy korpus jest zmontowany, ciągła, gładka powierzchnia jest utworzona wzdłuż linii podziału, gdzie obie boczne części korpusu spotykają się w położeniu zmontowanym.

Figura 8 przedstawia szczególny przykład realizacji części osłony według wynalazku, która służy do mocowania przewodu. Ten przykład wykonania jest pokazany na fig. 8 jako odmiana przykładu wykonania pokazanego na fig. 5 z analogicznymi oznaczeniami, ale może być również zastosowany we wszystkich przykładach wykonania pokazanych na fig. 1 -6. W tym szczególnym przykładzie realizacji w pierścieniowej dolnej powierzchni 106, która otacza kołowy otwór 108 przejścia przewodu, zastosowano cztery symetrycznie rozmieszczone występy 120, 121, 122 i 123. Występy te, które korzystnie są odlane jednoczęściowo z korpusem, tworzą odpowiedni kąt, np. 45°, z kierunkiem przechodzenia przewodu od korpusu, tak że osłona w stanie zmontowanym, jak pokazano na fig. 9, może być łatwo popychana w kierunku do sufitu, a następnie będzie pozostawać w tym położeniu ze względu na tarcie występów o przewód, dzięki czemu osłona może być ustalana w położeniu wokół przewodu 124, jak pokazano na fig. 9.

Chociaż wynalazek jest opisany powyżej w odniesieniu do dużej liczby obecnie korzystnych przykładów wykonania osłony, dla fachowca jest oczywiste, że w zakresie wynalazku można wprowadzić liczne zmiany i modyfikacje, takie jak opisane w załączonych zastrzeżeniach patentowych, bez odchodzenia od ducha i celu wynalazku. Opisane powyżej przykłady wykonania mogą być ponadto łączone ze sobą w dowolny sposób, a elementy , lub cechy jednego przykładu realizacji mogą łatwo być stosowane w innym przykładzie wykonania.

175 097

175 097

Fig.5

175 097

Fig. 1 ^Fig· ²

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims (12)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Osłona do przykrywania punktu dołączenia przewodu elektrycznego do powierzchni sufitu w postaci wydrążonego korpusu, posiadającego zewnętrzną krzywą powierzchnię oraz wewnętrzną wnękę na przyjęcie przewodu, znamienna tym, że ma korpus (11,31,52,71,101), którego górna przysufitowa krawędź (14, 34,54,74,104) ma obwód większy od obwodu otworu (18, 38, 58, 78,108) na przewód a pomiędzy górną krawędzią a otworem na przewód posiada brzegowe części (20, 22, 40, 42; 61, 62; 63, 62, 82, 84,110,112), które są ruchome względem siebie pomiędzy pierwszym położeniem, w którym korpus (11, 31, 52, 71, 101) ma otwartą wewnętrzną wnękę (12,32,60,72,102) na przyjęcie przewodu (80,124), a drugim położeniem, w którym korpus (11, 31, 52, 71,101) jest zamknięty i dopasowany wokół przewodu (80,124) umieszczonego w wewnętrznej wnęce, przy czym korpus (11, 31, 52,71,101) zaopatrzony jest w elementy wzmacniające brzegowe części (20, 22; 40, 42; 61, 62; 63, 64, 82, 84; 110,112), które w drugim położeniu stanowią wsparcie korpusu przez ciasne dopasowanie wokół przewodu (80,124).
2. 2. Osłona według zastrz. 1, znamienna tym, że brzegowe części (20, 22; 40, 42; 61, 62; 63; 64; 82, 84; 110,112) zaopatrzone są w elementy (26, 28; 46, 63, 64; 92, 96; 115,117,118; 130,131,132,133) mocujące.
3. 3. Osłona według zastrz. 2, znamienna tym, że elementy mocujące dwóch brzegowych części (20,22; 40,42; 61,62; 82,84; 110,112) w drugim położeniu stanowią wzdłużne elementy sprężyste (115,134) pierwszej części (112) i odpowiedni wzdłużny rowek (116,117,136) drugiej części (110), jak również wzdłużne zgrubienie (118) na elementach sprężystych (115) sprzężenia zatrzaskowego z rowkiem (117).
4. 4. Osłona według zastrz. 1, znamienna tym, że otwór (18, 38, 58, 78, 108) na przewód tworzą współpracujące ze sobą części należące do dwóch brzegowych części (20,22; 40,42,61, 63, 62, 64, 82, 84,110,112) korpusu.
5. 5. Osłona według zastrz. 4, znamienna tym, że obwód przy otworach (18,38,58,78,108) na przejście przewodu jest wzmocniony.
6. 6. Osłona według zastrz. 1, znamienna tym, że korpus (11, 31, 52, 71, 101) w drugim położeniu tworzy zasadniczo obrotowo symetryczny korpus, którego górna obwodowa krawędź (14, 34, 54, 74, 104) jest sytuowana przy powierzchni sufitu i, po przeciwnej stronie górnej obwodowej krawędzi, otwór (18,38,58,78,108) na przejście przewodu połączony z wewnętrzną wnęką (12, 32, 60, 72,102) na przewód (80,124).
7. 7. Osłona według zastrz. 1, znamienna tym, że korpus tworzą dwie identyczne połówki (52).
8. 8. Osłona według zastrz. 1, znamienna tym, że dwie brzegowe części (20, 22; 40, 42) korpusu są złączone ze sobą ciągłą częścią (21, 41) ściany zewnętrznej krzywej powierzchni korpusu (11, 31).
9. 9. Osłona według zastrz. 1, znamienna tym, że dwie brzegowe części (82, 84; 110,112) są złączone ze sobą poprzez elementy zawiasowe (86,113,114).
10. 10. Osłona według zastrz. 9, znamienna tym, że elementy zawiasowe (86,113,114) mają postać występu ciągłego od górnej obwodowej krawędzi (84,104) do miejsca przy otworze (78, 108) na przejście przewodu i są skonstruowane jako jeden lub więcej równoległych zawiasów, korzystnie zawiasów cienkowarstwowych.
11. 11. Osłona według zastrz. 1, znamienna tym, że elementy wzmacniające brzegowe części (20,22; 40,42; 61, 62; 82, 84; 110,112) korzystnie są wyposażone w giętkie, sprężyste występy (120, 121, 122, 123), które w położeniu zamkniętym korpusu (11, 31, 71,101) pasują ciasno wokół przewodu (80, 124).

    175 097
12. 12. Osłona według zastrz. 1, znamienna tym, że dwie brzegowe części (20, 22; 40, 42; 61,62; 82,89,110,112) są ruchome względem siebie ruchem wahadłowym od pozycji pierwszej do drugiej.