BE1022066B1

BE1022066B1 - Oppervlakteactief middel en bereiding daarvan

Info

Publication number: BE1022066B1
Application number: BE2013/0458A
Authority: BE
Inventors: Geert Gaston Paul Deroover
Original assignee: Chemstream Bvba
Priority date: 2013-06-28
Filing date: 2013-06-28
Publication date: 2016-02-15
Also published as: CN105339445A; EP2818237A1; EP3013466B1; WO2014209124A1; EP3059008A1; US10808136B2; US20160177118A1; EP2818237B1; EP3059008B1; JP6532865B2; CN110204961A; CN105339445B; EP3013466A1; JP2016529346A; US11926752B2; CA2953090A1; JP2019163479A; NL1040321C2; US20210009837A1

Abstract

Oppervlakteactief middel dat verschillende fasen stabiliseert, welk oppervlakteactief middel een ankerend deel, een stabiliserend deel, en een op een stimulus reagerend deel omvat waarbij, na stimulatie van het oppervlakte actief middel door blootstelling aan een stimulus, de stabiliserende werking van het oppervlakteactief middel vermindert.

Description

Oppervlakteactief middel en bereiding daarvan

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een oppervlakteactief middel, en op de bereiding van een oppervlakteactief middel.

Oppervlakteactieve middelen, zorgen in hoofdzaak voor de vermindering van de interfaciale spanning tussen verschillende fasen. De fasen zijn bijvoorbeeld twee verschillende vloeistoffen waarbij typisch de ene vloeistof apolaire druppeltjes zijn die homogeen vermengd kunnen worden in een polaire vloeistof door het oppervlakteactief middel, in dit geval een emulgator. De verschillende fasen kunnen ook een vloeistof en een vaste stof zijn, waarbij een dispergator als oppervlakteactief middel kan zorgen voor een homogeen mengsel van de twee fasen. Ook andere combinaties van fasen zijn mogelijk waarbij het oppervlakteactief middel zorgt voor een homogene verdeling van bijvoorbeeld een vaste stof in een gas, een gas in een vloeistof of een vloeistof in gas. De oppervlakteactieve middelen zorgen ervoor dat verschillende fasen compatibel met elkaar worden door de interfase, of het gebied dat tussen de verschillende fasen ligt, te stabiliseren, door de interfaciale spanning tussen de fasen te verminderen, en dat een homogeen, stabiel mengsel van de verschillende fasen wordt bekomen.

Gekende oppervlakteactieve middelen hebben een ankerend deel dat covalent gebonden is met een stabiliserend deel. Het ankerend deel interageert met de ene fase, bijvoorbeeld met een apolaire emulsiedruppel of een vast deel. Het stabiliserend deel zorgt ervoor dat de fase waarmee het ankerend deel interageert, stabiel in de andere fase ligt. Het type stabiliserend deel dat wordt gebruikt hangt af van de polariteit van de fase waarmee het stabiliserend deel in contact komt.

Gekende oppervlakteactieve middelen zorgen voor een goede stabilisatie tussen verschillende fasen, waarbij de fasen homogeen met elkaar vermengd zijn. Voor sommige toepassingen is het echter gewenst dat de homogene mengeling teniet wordt gedaan, of "ineenstort" ("collapses") in de verschillende fasen en dat de interfaciale spanning tussen de fasen dus opnieuw stijgt, of dat het oppervlakteactief middel ervoor zorgt dat de stabiliteit tussen de fasen verdwijnt of neigt te verdwijnen. Op die manier kunnen er te onderscheiden fasen worden gevormd. Zo kan het bijvoorbeeld nodig zijn dat pigmentdeeltjes homogeen gedispergeerd zijn in olie en een pigment dispersie vormen die gemakkelijk te behandelen is. Echter, op het ogenblik dat de pigmentdeeltjes op een substraat worden geprint, is het veelal wenselijk dat de pigmentdeeltjes zich opnieuw kunnen groeperen.

Het is bijgevolg een doel van de uitvinding om een oppervlakteactief middel te verschaffen dat enerzijds de interfaciale spanning tussen fasen kan opheffen zodat een homogeen mengsel kan worden gevormd van fasen die gestabiliseerd zijn, en dat anderzijds de spanning tussen twee fasen kan doen terugkomen zodat de fasen gedestabiliseerd worden en de twee fasen ineenstorten.

Verder is het een doel dat de destabilisatie van de twee fasen kan gebeuren op een gecontroleerde manier.

Een ander doel is dat de destabilisatie van twee fasen irreversibel kan gebeuren.

Nog een ander doel is dat de destabilisatie van de twee fasen snel kan gebeuren.

Deze doelstellingen, alsook andere doelstellingen, kunnen worden bereikt door een oppervlakteactief middel volgens conclusie 1.

Volgens een aspect van de uitvinding wordt een oppervlakteactief middel dat verschillende fasen stabiliseert verschaft, welk oppervlakteactief middel een ankerend deel, een stabiliserend deel, en een op een stimulus reagerend deel omvat waarbij, na stimulatie van het oppervlakteactief middel door blootstelling aan een stimulus, de stabiliserende werking van het oppervlakteactief middel vermindert, waarbij de stimulus UV-licht, zichtbaar licht en/of infraroodstraling is en waarbij het oppervlakteactief middel een fotosplitsend deel en is geselecteerd uit de groep bestaande uit: • een derivaat van (E)-di(propan-2-yl)diazeen dat het ankerend deel en het stabiliserend deel omvat en dat na stimulatie wordt gesplitst in stikstof en het ankerend deel of het stabiliserend deel; • een benzoïnederivaat omvattende de structuurformule (I), waarbij RI, R2, R3 en/of R4 deel uit maakt van het ankerend of het stabiliserend deel, of het ankerend of het stabiliserend deel omvat, en X respectievelijk het stabiliserend of het ankerend deel omvat en dat na stimulatie wordt gesplitst in een derivaat met de structuur (II) en (III);

• een benzoïnederivaat omvattende de structuurformule (IV), waarbij Rl, R2, R3 en/of R4 deel uit maakt van het ankerend of het stabiliserend deel of het ankerend of het stabiliserend deel omvat, en X respectievelijk het stabiliserend of het ankerend deel omvat en dat na stimulatie wordt gesplitst in een derivaat met de structuur (V) en (VI); CV)

• een hydroxyacetofenon derivaat dat het ankerend deel en het stabiliserend deel omvat en dat na stimulatie wordt gesplitst in een fenylaceton derivaat en het ankerend deel of het stabiliserend deel, en waarbij het fenylaceton derivaat respectievelijk het stabiliserend deel of het ankerend deel omvat of deel uitmaakt van het stabiliserend of ankerend deel; • een alkoxy acetofenon derivaat omvattende de structuurformule (VII), waarbij X deel uit maakt van het ankerend of het stabiliserend deel of het ankerend of het stabiliserend deel omvat, en Rl, R2 en/of R3 respectievelijk het stabiliserend of het ankerend deel omvat en dat na stimulatie wordt gesplitst in een derivaat met de structuur (VIII) en (IX);

(VII) (VIII) (IX) • een alkylaminoacetofenon derivaat dat het ankerend deel en het stabiliserend deel omvat en dat na stimulatie wordt gesplitst in een fenylaceton derivaat en een amino derivaat omvattende of deel uitmakend van het ankerend deel of het stabiliserend deel, en waarbij het fenylaceton derivaat respectievelijk het stabiliserend deel of het ankerend deel omvat of deel uitmaakt van het stabiliserend of ankerend deel; • een derivaat omvattende de structuurformule (XI), waarbij X deel uit maakt van het ankerend of het stabiliserend deel, of het ankerend of het stabiliserend deel omvat, en Rl, R2, R3 en/of R4 respectievelijk het stabiliserend of het ankerend deel omvat en dat na stimulatie wordt gesplitst in een derivaat met de structuur (XII) en (XIII) of in een derivaat met de structuur (XIV) en (XV);

(χιν) (XV) • een benzil ketal derivaat omvattende de structuurformule (XVI), waarbij Rl, R2, en/of R3 derivaten deel uitmaakt van het ankerend of het stabiliserend deel of het ankerend of het stabiliserend deel omvat, en X respectievelijk deel uitmaakt van het stabiliserend of het ankerend deel en dat na stimulatie wordt gesplitst in een derivaat met de structuur (XVII) en (XVIII); ^Λνι'

(XVII) (XVIII) • een TPO derivaat (i.e. een derivaat van (Difenyl-fosfinoyl)-(2,4,6-trimethyl-fenyl)-methanone omvattende het ankerend deel en het stabiliserend deel omvat en/of waarbij de TPO groep deel uitmaakt van het ankerend of stabiliserend deel; • een TPO-L derivaat (i.e. een derivaat van fenyl-(2,4,6-trimethyl-benzoyl)-fosfinic acid ethyl ester) dat het ankerend deel en het stabiliserend deel omvat en/of waarbij de TPO-L groep deel uitmaakt van het ankerend of stabiliserend deel; • een BAPO derivaat ((i.e. een derivaat van [fenyl-(2,4,6-trimethyl-benzoyl)-fosfinoyl]-(2,4,6-trimethyl-fenyl)-methanone) dat het ankerend deel en het stabiliserend deel omvat en/of waarbij de BAPO groep deel uitmaakt van het ankerend of stabiliserend deel.

De uitvinders hebben verrassenderwijs gevonden dat fasen die compatibel zijn door middel van een oppervlakteactief middel omvattende een op een stimulus reagerend deel, hun compatibiliteit verliezen, of een verminderde compatibiliteit hebben nadat het op een stimulus reagerend oppervlakteactief middel is onderworpen aan een geschikte stimulus. De interfaciale spanning tussen de verschillende fasen neemt terug toe na stimulatie zodat de fasen niet of veel minder compatibel zijn met elkaar, het homogene mengsel van de fasen ineenstort of "collapses" en niet of weinig compatibele aparte fasen worden gevormd of neigen gevormd te worden, en waarbij de stabiliserende werking van het oppervlakteactief middel vermindert of verdwijnt. Volgens deze uitvinding bedoelt men met "vermindering van stabilisatie" dat twee fasen die min of meer homogeen vermengd zijn door middel van een oppervlakteactief middel hun stabilisatie verliezen na blootstelling aan een stimulus.

Volgens de uitvinding wordt onder "ankerend deel" begrepen, het deel van het oppervlakteactief middel dat interageert met het oppervlak van een fase (bijvoorbeeld het oppervlak van een vast deeltje of van een vloeistof partikel), die dient gestabiliseerd te worden in een andere fase. Het ankerend deel is chemisch compatibel met de chemische eigenschappen van de te stabiliseren fase. Dit wil zeggen dat de van der Waals krachten, de polaire/dipool kracht, en/of de waterstofbrugvormende kracht tussen het ankerend deel en de te stabiliseren fase sterk zijn. Indien de oppervlaktespanning van een sterk apolair deeltje dient verminderd te worden in een polaire omgeving, speelt de van der Waals kracht typisch een heel grote rol.

Volgens deze uitvinding wordt onder "stabiliserend deel" begrepen, het deel van het oppervlakteactief middel dat interageert met de fase waarin de andere fase dient gestabiliseerd te worden.

Volgens deze uitvinding wordt onder "op een stimulus reagerend deel" begrepen, het deel van het oppervlakteactief middel dat reageert op de stimulus, waardoor de stabiliserende werking van het oppervlakteactief middel vermindert of verdwijnt.

In een uitvoeringsvorm zijn de fasen vast, vloeibaar, en/of gasvormig. Bijvoorbeeld stabiliseert het oppervlakteactief middel een vaste fase in een vloeibare fase, een vloeibare fase in een andere vloeibare fase, een gasvormige fase in een vloeibare fase, of een vaste fase in een gasvormige fase. Ook andere combinaties zijn mogelijk. Ook het stabiliseren van meer dan twee verschillende fasen valt onder deze uitvinding. Typisch hebben de fasen die compatibel zijn door middel van een oppervlakteactief middel een andere polariteit/geaardheid.

In nog een uitvoeringsvorm is het op een stimulus reagerend deel een uiteenvalbaar deel dat na stimulatie uiteenvalt of splitst, zodat het ankerend deel en het stabiliserend deel niet meer verbonden zijn.

Bij voorkeur is het uiteenvallen van het uiteenvalbaar deel irreversibel zodat het ankerend deel en het stabiliserend deel niet opnieuw met elkaar reageren. Bij voorkeur blijven de fasen na stimulatie gedestabiliseerd of blijven ze een verminderde stabilisatie behouden.

Het uiteenvallen kan gebeuren doordat in het uiteenvalbaar deel een covalente binding verbreekt na stimulatie. Volgens de uitvinding omvat het uiteenvalbaar deel een fotosplitsend deel waarbij na stimulatie, door bij voorkeur blootstelling aan zichtbaar licht, UV licht of infraroodstraling, het stabiliserend deel en het ankerend deel uiteenvallen.

In een uitvoeringsvorm maakt het op een stimulus reagerend deel, deel uit van het ankerend deel en/of het stabiliserend deel. In een andere uitvoeringsvorm is het op een stimulus reagerend deel het ankerend deel of het stabiliserend deel.

In een ander uitvoeringsvorm omvat het oppervlakteactief middel een of meerdere op een stimulus reagerende delen. Zo kan een oppervlakteactief middel bijvoorbeeld 1, 2, 3, 4, 5, 6 of meer op een stimulus reagerende delen omvatten.

In nog een ander uitvoeringsvorm is het op een stimulus reagerend oppervlakteactief middel een dispergator, waarbij de verschillende fasen een vaste fase en een vloeibare fase zijn. Vóór de stimulatie zorgt het oppervlakteactief middel voor een colloïdale oplossing tussen de vaste fase en de vloeibare fase, en na stimulatie vermindert de stabilisatie tussen de twee fasen waardoor de colloïdale oplossing "collapses" of ineenstort en de twee verschillende fase onderscheidbaar zijn, of waarbij de vaste fase begint te vlokken ("flocculatie").

In nog een andere uitvoeringsvorm is op een het stimulus reagerend oppervlakteactief middel een emulgator waarbij de verschillende fasen vloeibaar zijn. Zo kan een apolaire druppel geëmulgeerd zijn in een polaire oplossing, waarbij na stimulatie de emulsie ineenstort en een polaire en apolaire fase gevormd worden die niet of minder homogeen vermengd zijn. De vakman begrijpt dat de uitvinding ook betrekking kan hebben op andere fasen die gestabiliseerd zijn door het oppervlakteactief middel, en waarbij na stimulatie de fasen niet meer of minder gestabiliseerd zijn.

In een andere uitvoeringsvorm is op een het stimulus reagerend oppervlakteactief middel een schuimmiddel, detergent, of een bevochtigingsmiddel ("wetting agent").

In nog een andere uitvoeringsvorm interageert het ankerend deel met een anorganische fase zoals een metaaloxide, een metaalsulfide, een metaalselenide, een halfgeleider en/of is het geselecteerd uit de groep bestaande uit: carbonaat, carboxylaat, fosfaat, fosfonaat, sulfaat, sulfonaat, polyamine, polyamide, polyurethaan, polyoxyalkyleen, mercaptoderivaat, S-heterocyclus, N-heterocyclus, aromaat, polyaromaat, hetero(poly)aromaat of mengelingen hiervan.

In nog een andere uitvoeringsvorm interageert het ankerend deel met een organische fase zoals een pigment, emulsiedruppel, hars en/of is het ankerend deel geselecteerd uit de groep bestaande uit: aromaat, polyaromaat, hetero(poly)aromaat, polyamide zoals gecarboxyleerd polyethylenimine, polyurethaan, polyester, polyketon, poly(acrylo)nitriel, polyacrylaat (zoals alkylmethacrylaat, n-butylacrylaat, 2-ethylhexylacrylaat, benzylacrylaat), polyvinylether, polyarylvinyl en copolymeren van vinylether en arylvinyl, en derivaten en mengelingen hiervan.

In nog een andere uitvoeringsvorm stabiliseert het stabiliserend deel een fase in een apolaire fase, en/of is het stabiliserend deel geselecteerd uit de groep bestaande uit: polysiloxaan, polyhydroxystearine zuur, polyricinoleine zuur, polyacrylaat, polystyreen, polyarylether, en polyalkyleen, en derivaten en mengelingen hiervan.

In nog een andere uitvoeringsvorm stabiliseert het stabiliserend deel een fase in een waterige fase en/of is het stabiliserend deel geselecteerd uit de groep bestaande uit: ionische groepen zoals (poly)carboxylaten, (poly)sulfonaten, (poly)sulfaten, (poly)fosfaten, (poly)fosfonaten, (poly)quaternaire ammonium groepen, derivaten en mengelingen hiervan.

In nog een andere uitvoeringsvorm stabiliseert het stabiliserend deel een fase in een polaire fase en/of is het stabiliserend deel geselecteerd uit de groep bestaande uit: polyethyleenglycol, polypropyleenglycol, hydrofiele polyesters, polyvinylalcohol, polyvinylpyrrolidon, polysaccharide en derivaten en mengelingen hiervan.

In nog een andere uitvoeringsvorm stabiliseert het stabiliserend deel een fase in een medium polaire fase, en/of is het stabiliserend deel geselecteerd uit de groep bestaande uit: een polyester, zoals polycaprolactonester, polyvaleroloacton ester, polyvinylbutyral, polyvinylacetaat, polyacrylaat (zoals alkyl(meth)acrylaat) en derivaten en mengelingen hiervan.

Onder de voorgaande uitvoeringsvormen wordt onder het woord "respectievelijk" begrepen dat als X het ankerend deel omvat of deel uitmaakt van het ankerend deel, Rl, R2, R3, R4 en/of R5 deel uitmaken van of het stabiliserend deel omvatten; en dat als X het stabiliserend deel omvat of deel uitmaakt van het stabiliserend deel, Rl, R2, R3, R4 en/of R5 deel uitmaken van het ankerend deel.

In nog een andere uitvoeringsvorm omvat het oppervlakteactief middel een fotosplitsend deel en is het fotosplitsend deel geselecteerd uit de groep bestaande uit: • een derivaat van (E)-di(propan-2-yl)diazeen; • een derivaat van 2-fenyl-2-hydroxy-l-phenylethanone; • een derivaat van 2-oxo-l,2-diphenylethyl formaat; • een hydroxyacetofenon derivaat; • een alkylaminoacetofenon derivaat; • een benzylketal derivaat omvattende de structuurformule (XVI);

(XVI) • een TPO derivaat (i.e. een derivaat van (difenylfosforyl)(2,4,6-trimethylfenyl)methanon); • een TPO-L derivaat (i.e. een derivaat van ethyl fenyl(2,4,6-trimethylbenzoyl)fosfinaat) ; • een BAPO (bisacylfosfineoxide) derivaat (i.e. een derivaat van [fenyl-(2,4,6-trimethyl-benzoyl)-fosfinoyl]-(2,4,6-trimethyl-fenyl)-methanon.

Onder "derivaat" wordt begrepen het basisskelet van de verbinding zoals aangegeven via de structuurformule en/of de chemische naam, al dan niet omvattende een verbinding met andere groepen, waaronder, maar niet beperkt tot een verbinding met een ankerend deel of een stabiliserend deel. Een "derivaat" omvat verder een radicaalvorm van het basisskelet zoals is aangegeven.

In een tweede aspect heeft deze uitvinding betrekking op een proces voor het bereiden van het oppervlakteactief middel omvattende de stap: het laten reageren van het op een stimulus reagerend deel met het ankerend deel en/of het stabiliserend deel.

De synthese omstandigheden variëren afhankelijk van de verschillende delen die worden samengevoegd. Het proces voor de bereiding van het oppervlakteactief middel gebeurt door gebruik te maken van standaard synthesemethoden die bekend zijn voor de vakman.

De uitvoeringsvormen, voorkeursvormen, voordelen en definities die beschreven zijn voor het vorige aspect van deze uitvinding gelden mutatis mutandis voor dit aspect van deze uitvinding.

De uitvinding wordt uitgelegd op basis van de volgende voorbeelden die uitvoeringsvormen van de uitvinding omvatten, maar die geen beperking voor de uitvinding zijn.

Voorbeelden

Alle chemische producten werden aangekocht bij Sigma-Aldrich, tenzij anders vermeld.

Voorbeeld 1 - niet volgens de uitvinding: Samenvouwbaar stimulus reagerend deel

Reactieschema:

a-methoxyKù-{4-[(diethoxyphosphoryl)methyl]phenyl}poly(ethane-1,2-diyloxy)

P(OEt)3 a-methoxy-œ-[4-(chloromethyl)phenyl]poly(ethane-1,2-diyloxy)

3,4,5-trimethoxybenzaldehyde

a-methoxy-iü-{4-[(E)-2-(3,4I5'trimethoxyphenyl)ethenyl]phenyl}poly(ethane-1,2-diyloxy)

De synthese sequentie is gebaseerd op een Michaelis-Arbuzov reactie gevolgd door een Wittig-Horner reactie. 1.1 Synthese van cx-methoxy-ω-{4- [(diethoxyfosforyl)methyl]fenyl}poly(ethaan-1,2-diyloxy)

In een ronde kolf uitgerust met een magnetische roerder en een efficiënte reflux koeler wordt 0,1 mol a-methoxy-ω-[4-(chloormethyl)fenyl]poly(ethaan-1,2-diyloxy) (Mw afhankelijk van de lengte van de polyethyleenglycol keten) gemengd met 19,9 g triethylfosfiet. Het mengsel wordt langzaam verwarmd tot de exotherme reactie start (60 - 80°C). Het reactiemengsel wordt gedurende 6 u geroerd bij 150 - 160 °C. De overmaat triethylfosfiet wordt afgedampt en de resulterende olie wordt als dusdanig gebruikt in de volgende synthesestap. 1.2 Synthese van <x-methoxy-a-{4-[ (E)-2-(3,4,5 trimethoxyfenyl)ethenyl]fenyl}poly(ethaan-1,2-diyloxy)

Aan een mengsel van 0,1 mol oi-methoxy-ω-{4- [(diethoxyfosforyl)methyl]fenyl}poly(ethaan-1,2-diyloxy) uit 1.1 en 19,6 g 3,4,5-trimethoxybenzaldehyd in 40 ml THF wordt bij kamertemperatuur 7,9 g kalium hydroxide toegevoegd. Het reactiemengsel wordt 4 u gerefluxeerd en vervolgens uitgegoten in 40 ml water. De waterige fase wordt 3 x geëxtraheerd met 40 ml dichloormethaan. De organische fasen worden samengevoegd, gedroogd, gefiltreerd en onder vacuüm ingedampt.

Applicatievoorbeeld 1

Extractie van een geurstof uit pulp

Extractie van een geurstof uit pulp is via de klassieke methoden omslachtig. Er werd vastgesteld dat de dispergator uit voorbeeld 1 een hoge affiniteit bezit voor een geurstof. Na extractie werd de waterige fase gescheiden van de pulp en belicht met een UV-bron van 365 nm. Hierbij ontstond een neerslag die werd gefiltreerd, opgeroerd met water en geëxtraheerd met butylacetaat. Na indampen onder vacuüm van de organische fase werd een residu verkregen dat rijk was aan de geurstof.

Voorbeeld 2 : het uiteenvalbaar deel bevindt zich tussen het ankerend deel en het stabiliserend deel

De synthese van de stabiliserende polyhydroxystearinezuur ketens (PHSZ) zijn gebaseerd op US 4,224,212. Deze ketens hebben een optimale stabiliserende werking in apolaire media zoals minerale oliën en plantaardige oliën.

Reactieschema:

Xyleen, 200 *C -H.,0 ^ 12-hydroxy-octadecanoic acid hydroxystearinezuur

(stabiliserende keten) 2.1 Synthese van Polyhydroxystearinezuur

In een 250 ml kolf, uitgerust met een Dean-Stark apparaat en een reflux koeler, worden 100 g 12-hydroxy-octadecaanzuur (12— hydroxystearinezuur) en 50 ml xyleen gemengd. Het reactiemengsel wordt onder stikstof in een oliebad op 195 - 200 °C gerefluxeerd gedurende 36 u. De voortgang van de reactie kan gevolgd worden door de hoeveelheid afgescheiden water. De condensatiegraad werd bepaald door middel van IR en titratie. In IR-spectroscopie is de carbonyl stretch verhouding van het carbonzuur en het ester een maat voor de condensatiegraad. Door middel van titratie kan het zuurgetal bepaald worden. In dit voorbeeld bedroeg die 35 mg KOH/g, hetgeen een waarde van n=4 oplevert, oftewel 6 HSA eenheden.

In de volgende synthese sequentie wordt de fotolabiele groep gesynthetiseerd evenals de koppeling ervan met het ankerende en stabiliserende deel.

Reactieschema:

2-tenoxyethylacetaat I 2-[4-(2-mathylpropanoyl>fenoxylelhyl acetaat 2-[4-(2-brömo-2-methylpropanoyl)fen<»y]ethyl acetaat

2.2 Synthese van 2-[4-(2-methylpropanoyl)fenoxy]ethyl acetaat

Aan 29,4 g watervrije aluminiumtrichloride in 20 ml dichloormethaan wordt onder roeren bij -5 tot 0°C 11,2 g isoboterzuurchloride gedurende 30 min toegedruppeld. Hierna wordt bij dezelfde temperatuur 18,0 g 2-fenoxyethylacetaat gedurende 1 u toegedruppeld. Het reactiemengsel wordt nog 2 u geroerd bij deze temperatuur en vervolgens uitgegoten in een mengsel van 60 ml geconcentreerde HCl-oplossing en 80 ml water. De organische fase wordt afgescheiden en de waterige fase wordt geëxtraheerd met 60 ml dichloormethaan. De organische fasen worden samengevoegd en met water gewassen, gedroogd en onder vacuüm ingedampt. Men verkrijgt 24,7 g (98,7 %) 2-[4-(2-methylpropanoyl)fenoxy]ethyl acetaat. 2.3 Synthese van 2-[4-(2-bromo-2-methylpropanoyl)fenoxy]ethyl acetaat 25 g 2-[4-(2-methylpropanoyl)fenoxy]ethyl acetaat uit 2.2 wordt in 20 ml ijsazijn opgelost. Hieraan wordt al roerend bij kamertemperatuur 19,2 g broom gedurende 2 u toegedruppeld. Na 10 u roeren wordt het reactiemengsel in 300 ml ijsazijn uitgegoten en geëxtraheerd met 3 x 150 ml ethylacetaat. De gecombineerde extracten worden gedroogd met magnesiumsulfaat, gefiltreerd en ingedampt tot een dik vloeibare olie.

In de volgende stap wordt de fotolabiele component gekoppeld met een polyethylenimine (PEI). Dit kan een lineair PEI zijn of een vertakt PEI (zoals de Lupasol® polyethylenimines van BASF of de Epomin® producten van Nippon Shokubai). In de hierna beschreven synthese wordt gewerkt met het lineaire pentaethyleenhexamine (PEI-6). 2.4 Synthese van 2-[4-(2-bromo-2-methylpropanoyl)fenoxy]ethyl acetaat adduct aan PEI-6 25 g 2-[4-(2-bromo-2-methylpropanoyl)fenoxy]ethyl acetaat uit 2.3 wordt in 100 ml ethanol opgelost. Onder roeren wordt 7,7 g pentaethylenehexamine toegevoegd en vervolgens 15 g N,N-diisopropylethylamine. Na 2 u roeren wordt, indien nodig, de resterende vrije aminegroepen geacetyleerd met azijnzuuranhydride en vervolgens wordt op kamertemperatuur 38 g van een 32 %-natriumhydroxide oplossing toegevoegd. Ethanol wordt afgedampt en 300 ml water wordt toegevoegd. Dit mengsel wordt 3 x geëxtraheerd met telkens 50 ml ethylacetaat. De organische fase wordt gedroogd met natriumsulfaat, gefiltreerd en ingedampt. 2.5 Koppeling van het product uit 2.4 en het PHSZ uit 2.1 12.5 g CDI (carbonyldiimidazool) wordt in 25 ml ethylacetaat gemengd met 125 g PHSZ uit 2.1. Na 30 min roeren wordt 25 g product uit 2.4, opgelost in 25 ml ethylacetaat, toegevoegd. Dit mengsel wordt gedurende 6 u bij 60 °C geroerd. Na indampen onder vacuüm verkrijgt men een olie die gemengd wordt met 50 ml water en vervolgens geëxtraheerd wordt met 3 x 50 ml butylacetaat. Na indampen van de organische fase verkrijgt men een olie die als dusdanig kan gebruikt worden als dispergator.

Applicatievoorbeeld 2 UV-licht ontbindende dispergator voor vloeibare toner

Toner partikels, bestaande uit een polyester hars (type Setafix® P180 of Almacryl® P501) geëxtrudeerd met een pigment (bijvoorbeeld Cl Pigment Blue 15:4) en eventueel een weekmaker (bijvoorbeeld

Ketjenflex® 9S) kunnen in een minerale olie (type Lytol olie of Carnation olie) gedispergeerd worden tot een basis voor vloeibare toner applicaties. Hierbij is het gewenst dat de tonerdeeltjes een diameter hebben van ongeveer 2 micrometer, stabiel zijn in de toner liquid, en bij ontwikkeltemperaturen (> 100 °C) snel een film vormen met een goede adhesie aan het geprinte substraat. Een typische dispergator die voor een dergelijke olie gebaseerde toepassing wordt gebruikt is Solsperse® 11000 (Lubrizol Corporation). Met deze dispergator kan de toner tot de gewenste partikelgrootte worden gemalen in een conventionele parelmolen, maar de inherent vereiste stabiliteit van de dispersie is te goed om bij ontwikkelen een goede filmvorming te krijgen. Er werd vastgesteld dat de dispergator beschreven in 2.5 in staat is om dit dilemma te doorbreken. Zo blijkt deze dispergator perfect in staat te zijn om een tonerdispersie te verkrijgen die aan alle vereisten voldoet (kleine gemiddelde partikelgrootte, en stabiele dispersies onder typische processing omstandigheden). Verder kan deze dispergator onder ÜV-belichting (Hg-lamp, 254 nm) leiden tot volledige instabiliteit van de tonerdispersie waardoor filmvorming en adhesie optimaal zijn.

Voorbeeld 3 : centrale uiteenvalbare fotolabiele groep waarop het ankerend deel en het stabiliserend deel gebonden zijn

Reactieschema:

1) CDI, PHSA iBuLi, THF, 0*C, 30 min. 2-phenyl-1,3-dithiane 3-hydroxybenzaldehyde

2) Ph-l-(OCOCF3)2 3.1 MeO-PPG-PEG-O-benzaldehyde

Aan een oplossing van 12,2 g 3-hydroxybenzaldehyd en 0,2 g methaansulfonzuur in 25 ml tetrahydrofuran (THF) bij -20 °C wordt een gekoeld mengsel (-20 °C) van 22,1 g ethyleenoxide en 29,1 g propyleenoxide in 167 ml THF toegevoegd gedurende 90 min. Het reactiemengsel wordt nog 1 u nageroerd en op kamertemperatuur gebracht. Vervolgens wordt 16,7 g DBU toegevoegd en hieraan wordt 15 g methyljodide toegedruppeld. Na 1 uur roeren bij kamertemperatuur wordt 100 ml water toegevoegd en het mengsel wordt 3 x geëxtraheerd met telkens 100 ml dichloormethaan. De gecombineerde organische fase wordt gedroogd, gefiltreerd en onder vacuüm drooggedampt. 3.2 2-fenyl-l,3-dithiaan adduct aan MeO-PPG-PEG-O-benzaldehyde uit 3.1

Een oplossing van 10,5 g 2-fenyl-l,3-dithiaan in 50 ml THF wordt gekoeld tot 0°C en hieraan wordt 3,3 g butyllithium toegevoegd. Na 30 min roeren wordt hieraan 32,3 g MeO-PPG-PEG-O-benzaldehyde uit voorbeeld 3.1 opgelost in 50 ml THF toegevoegd. Na 1 u roeren bij kamertemperatuur wordt het reactiemengsel gequenched door toevoegen van 200 ml ammoniumchloride oplossing. THF was grotendeels verwijderd door vacuüm destillatie en de overgebleven fase werd geëxtraheerd met 3 x 100 ml dichloormethaan. De gecombineerde organische fase wordt gedroogd, gefiltreerd en onder vacuüm droog gedampt. 3.3 Koppeling van het adduct uit 3.2 met polyhydroxystearinezuur en ontscherming van de dithiaan beschermende cabonylgroep

De procedure voor koppeling met het polyhydroxystearinezuur verloopt analoog aan die beschreven in 2.5.

De aldus verkregen olie wordt opgelost in 100 ml acetonitrile en hieraan worden 2 equivalenten [bis(trifluoroacetoxy)iood]benzeen toegevoegd. Na 20 min roeren bij kamertemperatuur wordt 50 ml water toegevoegd en na nog 1 u roeren wordt de acetonitrile afgedampt. Vervolgens wordt 100 ml water extra toegevoegd en de overgebleven fase wordt geëxtraheerd met 3 x 100 ml dichloormethaan. De gecombineerde organische fase wordt gedroogd, gefiltreerd en onder vacuüm droog gedampt. De aldus verkregen dispergator kan als dusdanig worden gebruikt.

Applicatievoorbeeld 3 UV-licht ontbindende dispergator voor vloeibare toner

Analoog aan applicatievoorbeeld 2 bleek de UV-gevoelige dispergator uit 3.3 uitermate geschikt om een vloeibare toner dispersie te stabiliseren. Na applicatie werd, door middel van een UV bron, de inkt gedestabiliseerd waardoor snelle filmvorming mogelijk werd.

Voorbeeld 4 : heb ankerende deel is de uibeenvalbare groep en heb sbabiliserende deel is daaraan gebonden

Reacbieschema:

phenyl[(2t4,6-trimethylphenyl)carbonyl]phosphinic acid sodium phenyl[(2,4,6-trimethylphenyl)carbonyl]phosphinate Pyridine, SOCI2 ethyl phenyi[(2,4,6-tnmethylphenyl)carbonyl]phosphinate

Toluene, NEt3

phenyl[(2,4,6-trimethylphenyl)cart)onyl]phosphinic chloride

Jeffamine M-2005 4.1 Nabrium fenyl[(2,4,6-brimebhylfenyl)carbonyl]fosfinaab 32.2 g ethyl fenyl[(2,4,6-trimethylfenyl)carbonyl]fosfinaat (Lucirin® TPO-L, BASF AG) wordt in 150 ml methylethylketon opgelost. Aan de oplossing wordt 15,7 g natriumjodide toegevoegd. Na 15 minuten roeren wordt de oplossing opgewarmd tot 65 °C en nog gedurende 24 u geroerd. De gele neerslag wordt gefiltreerd en met 2 x 25 ml petroleumether gewassen. De neerslag wordt onder vacuüm bij 60 °C gedroogd. 26,5 g (85 %) felgeel poeder wordt geïsoleerd. 4.2 Fenyl[(2,4,6-trimethylfenyl)carbonyl]fosfinezuur 20,8 g natriumzout uit 4.1 wordt in 75 ml water opgelost en vervolgens met 65 ml 0,5 M zwavelzuur tot pH 1 gebracht. Na 1 uur wordt de neerslag gefiltreerd en 2 x met 35 ml water gewassen. De neerslag wordt azeotropisch gedroogd met 75 ml tolueen. De heldere felgele tolueenoplossing wordt onder vacuüm gedestilleerd en het zuur wordt met 110 ml ethylacetaat omgekristalliseerd. Neerslag wordt bij 0 °C gefiltreerd en in vacuüm bij 60 °C gedroogd. 15 g (80 %) felgeel poeder wordt geïsoleerd. 4.3 Fenyl[(2,4,6-trimethylfenyl)carbonyl]fosfinezuurchloride 12,5 g van het zuur uit 4.2 wordt in 34 ml tolueen gesuspendeerd en met 5,1 g pyridine opgelost. Aan het reactiemengsel wordt bij 60 °C gedurende 1 u 7,7 g thionylchloride toegedruppeld. Na 3 u wordt de roodbruine emulsie gekoeld tot 0 °C en de roestbruine kristallen gefiltreerd. De resterende oplossing wordt vacuüm gedestilleerd. Opbrengst: 13 g (90 %). 4.4 Omzetting van het chloride uit 4.3 met Jeffamine M-2005

Een oplossing van 50 ml tolueen, 3,7 g triëthylamine en 9,5 g van het chloride uit 4.3 wordt onder stikstof atmosfeer tot 50 °C opgewarmd. Na 30 min. wordt 61,3 g Jeffamine® M-2005 (Huntsman) in porties gedoseerd. Na 2 u bij 50 °C wordt het reactiemengsel afgekoeld en gemengd met 10 ml verzadigde NaCl oplossing. De organische fase 3 x extraheren met 10 ml van een verzadigde NaCl-oplossing. Organische fase drogen met natriumsulfaat en onder vacuüm droogdampen.

Applicatievoorbeeld 1

De dispergator uit 4.4 bleek zeer goed in staat te zijn om actieve kool partikels fijn te dispergeren in water. Hiertoe werd 20 % actieve kool in water samen met 2 % dispergator gedispergeerd door middel van een high shear mixer (type rotor-stator). Actieve kool kan interageren met ander deeltjes. De beladen actieve kool kan vlot gefiltreerd worden nadat het mengsel was belicht met een 365 nm UV-bron, waarbij de actieve kool samen met de beladen deeltjes uitvlokte.

Voorbeeld 5 : het ankerende deel verbonden met het stabiliserende deel dat uiteenvalbare groepen omvat.

Reactieschema:

De synthese van het methyl 3-(2-methylpropanoyl)benzoaat en het methyl 3-(2-bromo-2-methylpropanoyl)benzoaat verlopen analoog als de syntheses beschreven in 2.2 en 2.3. 5.1 3-(2-hydroxy-2-methylpropanoyl)benzoëzuur 28,5 g methyl 3-(2-bromo-2-methylpropanoyl)benzoaat wordt in 100 ml ethanol opgelost en onder roeren wordt gedurende 20 min bij kamertemperatuur 58 g 32% natriumhydroxide oplossing toegevoegd.

Er wordt nog 10 min nageroerd en vervolgens wordt de ethanol afgedampt onder vacuüm. De resterende olie wordt gemengd met 200 ml ijswater en geneutraliseerd (tot pH 5-7) met een verdunde waterstofchloride oplossing. Dit mengsel wordt 3 x geëxtraheerd met telkens 100 ml ethylacetaat. De gecombineerde organische fractie wordt gedroogd, gefiltreerd en ingedampt onder vacuüm. 5.2 Polyester van 3-(2-hydroxy-2-methylpropanoyl)benzoëzuur met ε-caprolacton 5 g 3-(2-hydroxy-2-methylpropanoyl)benzoëzuur uit 5.1 en 10 g ε-caprolacton worden onder stikstof atmosfeer geroerd gedurende 6 u bij 180 °C in aanwezigheid van 0,2 g zirconium butoxide. Na afkoelen wordt dit mengsel als dusdanig verder gebruikt. Het molecuulgewicht kan nogal fluctueren en kan bepaald worden door middel van titratie. 5.3 Condensatie van het polyester uit 5.2 met polyethyleenimine 5 g polyethyleenimine (Mw 800) en 8 equivalenten polyester uit 5.2 worden onder stikstof atmosfeer geroerd gedurende 6 u bij 150 °C. Na afkoelen kan de dispergator als dusdanig worden ingezet.

Applicatievoorbeeld 5

Beeldmatige inkt verwijdering door middel van UV belichting

Een magenta solvent inkt verkregen door pigment violet 19, Ink Jet Magenta E5B 02 van Clariant, in een 1:1 verhouding te dispergeren met de dispergator uit 5.3 in diethyleenglycol diëthyl ether met een parelmolen. De finale concentratie aan PV19 in de inkt was 5%. Een uniforme coating van deze inkt op een PVC-substraat werd door een UV-masker belicht met een kwiklamp. Op de belichte plaatsen kon het pigment eenvoudig verwijderd worden, terwijl op de niet belichte plaatsen het pigment goed hechtte aan het PVC-substraat.

Voorbeeld 6: het ankerend deel verbonden met het stabiliserend deel dat uiteenvalbare groepen omvat

Reactieschema:

6.1 Koppeling polyethyleenimine met 12-hydroxystearinezuur 23.2 g pentaethylenehexamine wordt samen met 90,1 g 12-hydroxystearinezuur onder een stikstof flow gedurende 6 u verwarmd bij 150 °C. Na afkoelen verkrijgt men een wasachtige vaste stof. 6.2 Koppeling PEI-HSA polymeer met fotoinitiator en polyhydroxys tearinezuur 9,4 g PEI-HSA polymeer uit 6.1 wordt door middel van CDI eerst gekoppeld met 8,4 g foto-initiator 4,4'-(E)-diazene-1,2-diylbis(4-cyanopentanoic acid) en vervolgens met 48,9 g polyhydroxystearinezuur (Mw 1630, synthese 2.1) volgens de procedure beschreven in 2.5. Met dit verschil dat tolueen werd gebruikt in plaats van ethylacetaat.

Applicatievoorbeeld 6 UV-licht ontbindende dispergator voor vloeibare toner

Analoog aan applicatievoorbeeld 2 en applicatievoorbeeld 3 bleek de UV-gevoelige dispergator uit 6.2 uitermate geschikt om een vloeibare toner dispersie te stabiliseren. Na applicatie werd, door middel van een UV bron, de inkt gedestabiliseerd waardoor snelle filmvorming mogelijk werd.

Voorbeeld 7 : het ankerende deel verbonden met het stabiliserende deel dat uiteenvalbare groepen omvat

Reactieschema:

PAA (poly acrylic acid)

PHSA 7.1 Koppeling poly acrylzuur met fotoinitiator en polyhydroxys tearinezuur

Molecuulgewichten (Mw) van het poly acrylzuur en het poly hydroxystearinezuur kunnen eerst best bepaald worden door middel van titratie, zodat de stoichiometrie van de reactie verzekerd is. 1,8 g poly acrylzuur (Mw 1800), 5,0 g fotoinitiator 2,2'-(E)~ diazene-1,2-diylbis(2-methylpropanimidamide) en 40,8 g polyhydroxystearinezuur (Mw 1630, synthese 2.1) worden opgelost in 100 ml tolueen en bij kamertemperatuur gedurende 1 u geroerd. Vervolgens wordt het tolueen onder vacuüm afgedampt.

Applicatievoorbeeld 7 UV-licht ontbindende dispergator voor vloeibare toner

Analoog aan applicatievoorbeeld 2, applicatievoorbeeld 3 en applicatievoorbeeld 6 bleek de UV-gevoelige dispergator uit voorbeeld 7.1 uitermate geschikt om een vloeibare toner dispersie te stabiliseren. Na applicatie werd, door middel van een UV bron, de inkt gedestabiliseerd waardoor snelle filmvorming mogelijk werd.

Claims

Conclusies

1. Oppervlakteactief middel dat verschillende fasen stabiliseert, welk oppervlakteactief middel een ankerend deel, een stabiliserend deel, en een op een stimulus reagerend deel omvat waarbij, na stimulatie van het oppervlakte actief middel door blootstelling aan een stimulus, de stabiliserende werking van het oppervlakteactief middel vermindert, waarbij de stimulus UV-licht, zichtbaar licht en/of infraroodstraling is en waarbij het fotosplitsend deel geselecteerd is uit de groep bestaande uit: • een derivaat van (E)-di(propan-2-yl)diazeen; • een derivaat van 2-fenyl-2-hydroxy-l-phenylethanon; • een derivaat van 2-oxo-l,2-difenylethyl formiaat; • een hydroxyacetofenon derivaat; • een alkylaminoacetofenon derivaat; • een benzylketal derivaat omvattende de structuurformule (XVI);

(XVI) • een TPO derivaat (i.e. een derivaat van (difenylfosforyl)(2,4,6-trimethylfenyl)methanon); • een TPO-L derivaat (i.e. een derivaat van ethyl fenyl(2,4,6-trimethylbenzoyl)fosfinate); • een BAPO (bisacylfosfineoxide) derivaat; en • mengelingen hiervan.
2. Oppervlakteactief middel volgens conclusie 1, waarbij de fase vast, vloeibaar, en/of gasvormig is.
3. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 2, waarbij het op een stimulus reagerend deel een uiteenvalbaar deel is, dat na stimulatie zodanig uiteenvalt of splitst, dat het ankerend deel en het stabiliserend deel niet meer verbonden zijn.
4. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 3, waarbij het uiteenvalbaar deel een fotosplitsende groep met een covalente binding omvat, welke covalente binding zodanig is dat deze na stimulatie wordt verbroken, zodat het ankerend deel en het stabiliserend deel niet meer met elkaar verbonden zijn.
5. Oppervlakteactief middel volgens conclusie 4, waarbij het uiteenvallen irreversibel is.
6. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 5, waarbij het op een stimulus reagerend deel, deel uitmaakt van het ankerend deel en/of het stabiliserend deel.
7. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 6, waarbij het ankerend deel of het stabiliserend deel het op een stimulus reagerend deel omvat.
8. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 7, omvattende 1, 2, 3, 4, 5, 6 of meerdere op een stimulus reagerende delen.
9. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 8, dat een dispergator, emulgator, schuimmiddel, detergent, of een bevochtigingsmiddel is.
10. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 9, waarbij het ankerend deel interageert met een anorganische fase en/of het ankerend deel geselecteerd is uit de groep bestaande uit: carbonaat, carboxylaat, fosfaat, fosfonaat, sulfonaat, polyamine, polyamide, polyurethaan, polyoxyalkyleen, mercaptoderivaat, aromaat, polyaromaat, hetero(poly)aromaat, S-hetero cyclus, N-heterocyclus, derivaten en mengelingen hiervan.
11. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 10, waarbij het ankerend deel interageert met een organische fase en/of het ankerend deel geselecteerd is uit de groep bestaande uit: polyamide zoals gecarboxyleerd polyethylenimine, polyurethaan, polyester, polyketon poly(acrylo)nitriel, polyacrylaat (zoals alkylmethacrylaat, n-butylacrylaat, 2-ethylhexylacrylaat, benzylacrylaat), polyvinylether, polyarylvinyl en copolymeer van vinylether en arylvinyl, derivaten en mengelingen hiervan.
12. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 11, waarbij het stabiliserend deel een fase in een apolaire fase stabiliseert en/of het stabiliserend deel geselecteerd is uit de groep bestaande uit: polysiloxaan, polyhydroxystearine zuur, polyricinoleine zuur, polyacrylaat, polystyreen, polyarylether, en polyethyleen, derivaten en mengelingen hiervan.
13. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 12, waarbij het stabiliserend deel een fase in een waterige fase stabiliseert en/of het stabiliserend deel geselecteerd is uit de groep bestaande uit: ionische groepen zoals (poly)carboxylaat, (poly)sulfonaten, (poly)sulfaten, (poly)fosfaten, (poly)quaternaire ammonium groepen en derivaten en mengelingen hiervan.
14. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 13, waarbij het stabiliserend deel een fase in een polaire fase stabiliseert en/of het stabiliserend deel geselecteerd is uit de groep bestaande uit: polyethyleenglycol, polypropyleenglycol, een mengeling van polyethyleenglycol, polypropyleenglycol, hydrofiele polyesters, polyvinylalcohol, polyvinylpyrrolidon, polysaccharide derivaten en mengelingen hiervan.
15. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 14, waarbij het stabiliserend deel een fase in een medium polaire fase stabiliseert, en/of het stabiliserend deel geselecteerd is uit de groep bestaande uit: polyester, zoals polycaprolactonester, polyvalerolacton ester, polyvinylbutyral, polyvinylacetaat, polyacrylaat (zoals alkyl(meth)acrylaat) en derivaten en mengelingen hiervan.
16. Oppervlakteactief middel volgens één der conclusies 1 tot 15, geselecteerd uit de groep bestaande uit: • een derivaat van (E)-di(propan-2-yl)diazeen dat het ankerend deel en het stabiliserend deel omvat; • een derivaat omvattende de structuurformule (I), waarbij Rl en/of R2 deel uit maakt van het ankerend of het stabiliserend deel, of het ankerend of het stabiliserend deel omvat, en X respectievelijk het stabiliserend of het ankerend deel omvat; (I)

. • een derivaat omvattende de structuurformule (IV), waarbij Rl, R2 en/of R3 deel uit maakt van het ankerend of het stabiliserend deel of het ankerend of het stabiliserend deel omvat, en X respectievelijk het stabiliserend of het ankerend deel omvat

(IV) • een hydroxyacetofenon derivaat dat het ankerend deel en het stabiliserend deel omvat; • een derivaat omvattende de structuurformule (VII), waarbij X deel uit maakt van het ankerend of het stabiliserend deel of het ankerend of het stabiliserend deel omvat, en RI, R2 en/of R3 respectievelijk het stabiliserend of het ankerend

(Vil) deel omvat • een alkylaminoacetofenon derivaat dat het ankerend deel en het stabiliserend deel omvat; • een derivaat omvattende de structuurformule (XI), waarbij X deel uit maakt van het ankerend of het stabiliserend deel of het ankerend of het stabiliserend deel omvat, en Rl, R2, R3 en/of R4 respectievelijk het stabiliserend of het ankerend deel omvat;

(XI) ' • een derivaat omvattende de structuurformule (XVI), waarbij X deel uit maakt van het ankerend of het stabiliserend deel of het ankerend of het stabiliserend deel omvat, en Rl, R2, en/of R3 respectievelijk het stabiliserend of het ankerend

(XVI) deel omvat; • een TPO derivaat of derivaat van (difenyl-fosfinoyl)-(2,4,6-trimethyl-fenyl)-methanon omvattende het ankerend deel en het stabiliserend deel en/of waarbij de TPO groep deel uitmaakt van het ankerend of stabiliserend deel; • een TPO-L derivaat of derivaat van ethyl fenyl(2,4,6-trimethylbenzoyl)fosfinaat dat het ankerend deel en het stabiliserend deel omvat en/of waarbij de TPO-L groep deel uitmaakt van het ankerend of stabiliserend deel; • een BAPO (bisacylfosfineoxide) derivaat of derivaat van [fenyl-(2,4,6-trimethyl-benzoyl)-fosfinoyl]-(2,4,6-trimethyl-fenyl)-methanon dat het ankerend deel en het stabiliserend deel omvat en/of waarbij de BAPO groep deel uitmaakt van het ankerend of stabiliserend deel;
17. Een proces voor het bereiden van het oppervlakteactief middel volgens een der conclusies 1-16, omvattende de stap: het laten reageren van een op een stimulus reagerend deel met een ankerend deel en/of een stabiliserend deel.